Kapalı Kapılar Ardında

11.0 Yüzleşme

Mutlu: Hadi gidelim

Şaban Mutlu'nun tepkisine çok şaşırır ve olduğu yerde öylece kalır. Çünkü daha kadiri tanımıyordu ve onun laflarına güvenmişti. Tamam kadir doğruları söylüyordu. Ancak Şaban herşeyden pişmandı. Sadece tek suçu berfini sevmeseydi..

Şaban Mutlunun arkasından koşarak..

Şaban: Mutlu

Mutlu şabana dönerek boş boş bakar.

Şaban: Özür dilerim sana yaptıklarım için. Ama dur gitme cidden gitme. Seni pek sevmem zaten bilirsin. Ama bende Berfini çok sevdim ve sen onla çok yakındın. Sonradan pişman oldum zaten ama çok geçti. Seni yanıma almamın sebebide buydu zaten. Ama sonra Berfini hatırlamandan korkup bunları yaptım. Ve sen hala hatırlamadın..

Mutlu boş boş bakmaya devam ederek arkasını döner ve kadirle beraber arabaya doğru gider.

Efe:Aga gidicekmisin cidden

Efe mutlunun arkasından seslenir

Ama Mutlu çok sevdiği dostu Efeye de tepki vermez..

Şaban :Mutlu
Şaban:Dediklerimi unutma ve o herife de güvenme.

Kadir bir kahkaha patlatarak son kez Şabanın yanına gelir ve kulağına fısıldar.

Kadir :Bu veledi salmamı istiyorsan yarın bana o tabloyu getir.

Der ve arabaya doğru oda biner.

Sonra da arabayla beraber ordan uzaklaşırlar..

Şaban Efeyle İsmaile dönerek

Şaban:Kızların yanına gidelim korkmuşlardır..

İsmail : Hadi gidelim,Efe hadi

Efe:Lan kardeşim gitti ben sizin yanınızda napim onu bulmam lazım

Şaban:Anlıyoruz durumunu ama şuan biraz zaman geçmesi lazım. Mutlu biraz sinirli bize. Bi gitsin bakalım.

Efe:Ya o götlalesi birşey yaparsa kardeşime yemin ederim anasını sikerim

İsmail:Yok la o cesaret edemez o kadar.

Şaban : Hadi gidelim sen rahat ol Efe ben halledicem.

3 erkek bodrum kadına inmeye başlar ve kızların yanına gider

Deniz: Neler oluyor orda,Oh şükür İsmail iyisin çok korktum sana birşey olucak diye..

İsmail:Korkma denizim sen olduğun sürece beni korursun..

Berfin : 3kişi dönmüşsünüz.. Mutlu nerde?

Efe Şabana bakarak..

Şaban: Gitti..

Berfin:Nereye gitti

Şaban:Kadirle. anlatırım size yukarı çıkalım bi

Yukarı çıkarlar ve otururlar.

Şaban:Berfin Mutlu sana anlattı mı bilmiyorum ama

Berfin : Birşeyler anlatıcaktı ama gitti.

Şaban: Tamam o zaman ben anlatayım şimdi beni iyi dinle..

Şaban İyice Berfine dönerek

Şaban:Özür dilerim. Mutlu aslında bizim mutlu.. Senelerce sana yalan söyledim öldü diye.. Ama aslında ölmemişti.. Yaşıyordu.. Ben seni çok sevdiğim için yalan söyledim.. Özür dilerim lütfen bana inan

Berfin gözleri dolarak

Berfin: Nasıl yaparsın bunu sen ya NASIL ben sana inandım. O kadar teselli ettin beni. Bunca sene yanında oldum zor zamanlarında. Sen ise bana yalan söyledin! Hemde hassas noktamdan. Yıllarca onu ölü bildim ben. Ona naptında yanıma gelemedi acaba..

Şaban: Birşey yapmadım! Hatta iyi yaşasın diye ona her türlü maddi imkanı sağladım. ANCAK O HAFIZASINI KAYBETMİŞTİ SENİDE BENİDE HATIRLAMIYORDU GEÇMİŞİDE.

Berfin sendeleyerek..

Berfin :mutlu beni unuttu mu? Hayır ya unutmaz. İnanmıyorum sana

Şaban: Ne inanmaması unutmasaydı eğer bunca sene yanına gelmez miydi.

Berfin:Gelirdi..

Şaban:Sonra ise işte onu yanıma aldım. Ve o sandığı açtı. Bizim fotoğraflarımızı gördü. Ben hatırladı sandım ama hala hatırlamadı.

Efe:Hatırladı

Herkes efeye dönerek.

Efe: Geçmişten vizyonlar gördüğünü söylüyordu. Büyük ihtimalle o olaydan sonra devamlı görüyordu..

Şaban: Ne zamandan beri

Efe: En son dün taşları yerine oturttu kafasında. Ve zaten Berfine anlatıcağı şeylerde buydu. Şu kadir malı almasaydı tabi.

Efe:Gerçi sen gene anlatmasına izin vermezdin

Şaban'a dönerek

Efe:Gene çarpardın ona. Sırf Bi kız için. Değer miydi lan bir insanın hayatını karartmak. Acaba ne hayalleri vardı çocukken. Gerçi onlarıda hatırlamıyordur..

Berfin:Futbolcu olmak istiyordu. Çok yeteneği de vardı hatta hala devam ediyormu..

Efe:Hayır. Futbolla alakalı ilgisi yok. Hatta fanatik bile değil. Ki oynayacak kadar sevsin. 

Berfin Şaban'a dönerek

Berfin :Hepsi senin yüzünden! YALANCI pislik. Bidaha da beni arama ben Mutlu'ya ulaşmaya çalışıcam. Beni de sevme mümkünse

Şaban:Ama

Berfin: peşimden sakın birini de yollama defol git hayatımdan.

Der ve çantasını alıp gider..

Deniz:Haklı kız. Şaban sen neler yapmışsın. İsmail sen bunları biliyor muydun?

İsmail:Evet ama anlatmam imkansızdı anlatamazdım zaten.

Efe:Bende gidiyorum amk. Kardeşime ulaşmaya çalışıcam bende

Der ve berfinin peşinden oda gider.

İsmail :Deniz sende geç içeri. Dinlen biraz ben seni evine bırakırım birazdan.

Deniz:Tamam

O sırada

Şaban da merdivenlere yürüyerek odasına doğru çıkar..

İsmail:Abi napicaz şimdi

Şaban:Tabloyu istedi. Öğle yaparsak Mutluyu bırakırmış

İsmail :Ne tablosu..

Şaban :Annemin tablosu.

Şaban'ın annesi ünlü bir ressamdı. Ve küçük yaşta babasının işlerinden dolayı Annesini de kaybetmişti. Annesini öldürmüşlerdi. Ve o tablo annesinin son tablosuydu. Çok değerliydi. Hiçbir zaman kimse o tabloyu görmemiştir. Evdekiler hariç

İsmail :Napıcaksın peki

Şaban:Tabloyu vericem.

Bölüm sonu.