Stray kids ve Hana(yn)

1. Bölüm

(Anlık bir kararla 18yaşında olmalarına karar kıldım)

Sabahın köründe lanet bir alarm sesiyle uyandım
"Kahretsin"
Okula geç kalmıştım
Yum hee adlı kullanıcıdan 15 cevapsız arama...

"Sıçtım"
Tam anlamıyla sıçmıştım bugün yun hee ile buluşup okula gidecektik ve ben uyuya kalmıştım yun hee yi geri aradım

-Alo! Nerdesin hana sabahtan beri seni bekliyorum

-yun hee ben uy...

-bana sakın oyuna kaldım deme hana bugün geç kalamayız proje teslimin son günü bugün

-NE BUGÜN MÜ ?
-evet çabuk ol ve hemen durağa gel!
-tamam geliyorum

Ahh gerçekten proje teslim günüydü geç kalkamazdık daha sunum yapmamız gerekiyordu geç kalırsak ceza puanı yiyecektik
Neyse üzerime okul koyafetlerimi geçirip hemen çantamı alıp evden çıktım otobüs durağına doğru koşuyordum durağa vardığımda yun hee bana sinirli bakışlar atıyordu

" tamam ya özür dilerim lütfen affet unnieeeee"
Diyerek koluna yapıştım ve rezil rezil hareketler yaptım
(zorunluluk be yapcak Bişey yok)
bu kendimi affettirme yollarımdandı
"Ay insanlar bakıyo hana tamam tamam affettim"

O sırada otobüs gelmişti bizde binip okula vardık sınıfta kimse yoktu çünkü konferans salonuna gitmişlerdi koşarak konferans odasının yolunu tuttuk içeri girdiğimizde bütün gözler bizdeydi
"Özür dileriz"
Hoca izin verince içeri girdik ama yan tarafta müdür elini ileri geri aklayarak bizi yanına çağırdı bizde başımızı eğip yanına doğru yürüdük

Hana:hocam ceza puanını bana verebilirsiniz benim suçum
Yun hee: hayır hocam ben geç gelmemize sebep oldum
Müdür:puanlarının ne kadar düşük olduğundan haberinin var mı? Sana diyorum Hana birde hala okula geç geliyorsun sen kendini ne sanıyorsun
Adımın geçmesiyle birden kendime gelmiştim genelde böyle konuşmalar başladığında etrafa baktığım için hocaları pek dinlemezdim bu yüzden başımı öne eğdim
"Özür dilerim hocam"
Müdür:10 ceza puanı aldın ve 1 saat kamu hizmeti
Her be kadar konuşulanların hepsini dinlemesinde herşeyin notlarım ile ilgili olduğunu biliyordum bu yüzden yun hee ye kızmamıştı işte bu yüzdende okuldan nefret ediyordum
Müdürün yanından ayrılıp sıramızı beklemek üzere koltuklara oturduk günüm kötü başlamıştı iyi devam edeceğinize sanmıyordum
"Hana"
"Hana"
Yun heenin sesiyle düşüncelerimden ayrıldım
"Efendim"
Ellerimi tuttu ve bana döndü galiba tine o meşhur motiveyşın konuşmalarından yapacaktı bu yüzden gülümsedim ve ona döndüm

"Hana böyle şeyler için üzülme sen notlarınla değil özelliklerinle kişiliğinle varsın bir daha böyle üzüldüğünü görürsem zor yollara başvururum"
"Eee yok hiç gerek yok bir daha olmaz"
Yine beni gülümsetmeye başarmıştı o olamasa ne yapardım bilmiyorum

Sıramızın geldiğini duyunca sahneye doğru ilerledik yun hee'nin elini tutup sakin olmasını söyledim çünkü böyle anlarda kendini titremeden alamıyordu
Ve sunuma başladık bitince teşekkür edip yerimize geçtik okul böyle bitmişti ama eve gidemezdim çünkü kamu hizmeti görevim vardı hemde koca 1 saat
•
•
•
1 saat bitmişti yun hee de sağolsun bana yardım etmişti ve beraber evelerimize döndük

Eve geldiğimde hiç olmadığım kadar açtım sabahtan beri hiçbiriyle yememiştim dolabı açtım hiçbir şey yoktu sonra aklıma böyle günler için yun heeden gizlediğim hazır ramen geldi hemen yapıp yedim telefonumda gezindim ve saat 10.30 gibi yattım

bir arma ile yatağımdan uçtum arayan yun heeydi telefonu açtığım anda bütün evde bir ses yankılandı

-"DOĞUM GÜNÜN KUTLUĞĞ OLSUĞN BALIMMM"
-ne diyosun amk
-hani doğum günün ya
-benim mi
-yok ebemin
-ha tamam görüşürüz
-ya Kızım ne diyosun doğum günün saat 00.000 bana hatırlamıyorum deme ayrıca birleşti daha hatırlamıyorsun
-Ya NEYİ NEYİ
-Konseri
-ne konseri
-stray kids kızım stray kids
O an gözlerimi öyle bir açmıştım ki başım dönmüştü ne yarın mııı ve ben hazırlık yapmadım ne bir dk bilet biletimde yok o anki üzüntüyle başımı yastığa gömdüm ve çığlık attım
"Offffff"
-Alo aloo kızım salak mısın HANAAAAA
-yun hee...senin biletin var mı
-evet var
-ühüüüü benim yok
-HEH KIZIM SENİN DOĞUM GÜNÜN NE ZMAN BUGÜN VE BEN SANA HEDİYE OLARAK BE ALDIM
-ne aldın
-KONSER BİLETİİİ
-NEĞĞĞĞĞ... asğğğağağağağağpa
Yataktan fırlayıp karanlık korkuma rağmen uzun bir tur atmıştım
-sen bir tanesin yun heeeeee
-biliyorum
-bencil!
-bak ayağını denk al biletler bende
-tamam özür dikerim unnie
-neyse gülüm ben kapatıom yarın görüşürüzzzz
—bays

Yatağımda biraz Daha tepindikten sonra uyumuşum

Sabah 6.30 ta kalkmıştım galiba bu bir rekordu ilk defa bu kadar erken kalkmıştım kendimle gurur duya duya kıyafet aramaya başladım bulduğumda saat 7.00 ydi
•
•
•
İşte bunlar gitmiş konser alanına falan filan akşama doğru konser başlamış falan

Konser başlamıştı yerimizde duramıyorduk çok güzeldi konser bitimine doğru bang Chan bir şey söyledi;
"Bir şeyde başarılı olup olmamanız önemli değil herkes herşeyde iyi olamaz önemli olan iyi olduğun ve sevdiğin şeye yönelmektir sadece kalbinizi dinleyin stay bir dahakine görüşürüz"

İşte belkide chanın bu sözü herşeyi değiştirmişti bütün hedeflerimi bir yere odaklamıştım idol olmak bunu gerçekten kalpten istiyordum küçüklüğümden beri dansa olan ilgim hiç azalmamıştı ama hiç kariyer olarak düşünmemiştim peki ya neden olmasın sevdiğim bir şeyi yapacaksam çalışmak nedir ki gece gündüz uğraşır yinede vazgeçmem

3 yıl sonra...