Unforgettable Risk Once We Shared

Chapter Nuebe

Dale's POV:

Nakailang bote nadin ako at alam kong may tama na ako ng alak. Pag kaalis ko kila Alixia ay dito ako dumiretso, ayoko ding umuwi muna dahil panigurado ay mag maiisip lang ako. Andami dami naman kaseng babae pero bakit siya pa ang gusto ko.

Buti nalang talaga at Linggo palang bukas. Okay lang kung malate ako ng gising. Inubos ko ang laman ng boteng hawak ko paramakauwi na din, alas Nuebe nadin ng gabi at kaninang hapon pa ako dito. Mataas naman ang alcohol tolerance ko kaya kumpyansa akong kaya kong magdrive kahit nakadami na ako.

I'm heading to my car now, nang makita ang kotseng pag mamay ari ko ay agad akong pumasok, para makauwi nadin.

Buti nalang at malapit lang ang bar na napuntahan ko. Ligtas naman akong nakarating dito sa condo ko.

Nagtoothbrush lang ako at shower bago natulog, dahil kinukuha nadin talaga ako ng liwanag. Tomorrow is another morning 🥴

----
I woke up early para makapag jogging. Namimiss ko na din kasama si dad, pero ganun talaga pag pinabayaan ka na, di joke lang baka sipain pa ako ni dad.

Nagsuot lang ako ng short at medyo fitted na damit with white rubber shoes. Para pag nakita ako ni Miss sa labas na pawisan ay maglaway siya. Hoy ano ba, siya na naman.

Lumabas na ako para makapag start nadin ako, dahil baka tamarain an ako kung nagtagal pa ako sa condo. I was doing my routine peacefully when I saw a familiar figure. Ang hot niya sa leggings na pinarteran niya ng sports bra and white rubber shoes, parang sinukat talaga para sa kanya ang nga yilang nakakabit sa katawan niya. Ano ba yong iniisip ko, ang manyak.

Nag jajogging din pala to. Sabayan ko nga baka kailangan niya ng kapartner, willing naman ako.

Sinabayan ko lang eto sa pag jajogging ata agad naman etong lumingon siya saki. Wala naman expression ang makikitasa mukha and she just ignore me at nagpatuloy sa ginagawa niya.

The acidity to ignore me. Oo acidity nag kakape kase ako. Wala share ko lang. Ano bang pwede kong gawin para pansinin ako neto, kahit wala naman siyang ibang ginawa ko kundi saktan ako.

Kaya nakaisip ako ng paraan para pansinin ako neto. Tinusok tusok ko ang braso neto gamit ang daliri. Pero ghad, napaka snobber kaya I pinch her cheeks that cause her to face me, ang lambot ng pisngi sarap panggigilan. Pero ayun na nga masama na ako netong tinignan.

"The hell do you want?". Inis ako netong tinignan while crossing her arms.

"Nothing, I just wait to get your attention". Saka ako  nagpuppy eyes, para cute.

"And now what?". Ngumiti naman ako ng alanganin, at nag isip ng pwedeng itopic.

"I-i'm hungry kase, can you please cook for me". Wtf napaka ewan ng sinabi ko. Tumingin naman siya sakin na parang sinasabing "seriously"?.

"Don't you have hands? And who are you to order me to do things? Gosh your stressing the hell out of me". Dipa ako nakakapag salita ng may sabihin eto ulit.

"And do you think I'm gonna do that? Who do you think are you"?. Luh sakit naman neto magsalit parang di ako hinalikan ah.

Pero syempre dahil may lahi akong makulit susundan ko siya, pano ba naman umalis na pagkatpos niyang sabihin yun kaya for the habol ako ngayon.

"Miss how about offer me something to drink?"

"No!". Sungit talaga

"Water nalang".

"No!". With matching irap yan syempre

"Hatid nalang kita". Patuloy kong pangungulit, dahil nasa lobby na kami ng condo.

Umirap lang eto sakin at patuloy na naglakad.

"I'll cook breakfast nalang for you". Tinaas baba ko pa ang kilay ko baka sakaling maconvince. Pero ante walang paki ang lola ng Antartica niyo.

She sigh and face me once more, bago magsalita.

"I already said no, bakit ba ang kulit mo, and I have my hand to cook for myself I don't need a stupid yaya like you". Ang hard mo talaga eh no kaya love kita eh 😒. Nauna na siya pumasok sa elevator at hindi man lang ako hinintay, take note pinagsarhan pa ako buti nlang nahabol ko.

"Aray Miss ah, ang harsh mo". Nagpout pa ako para mukha akong kawawa

"Don't do that, it doesn't suits you". Ang cute ko kaya, tapos sasabihin niya lang na hindi bagay.

"Pero Miss, sure ka na ayae mo talaga?". Nakatanggap lang ako ng matalim na titig sa kanya. Saktong tumunog na ang elevator kaya lumabas na si Miss, ako? Eto nakasunod padin sakanya.

"Miss, Miss final na talaga?". Sabi ko pa ulit dahil papasok na tong ng unit niya.

"It's a no!". Pero makulit nga kase ako, kaya nong akmang isasara niya na ang ointo ay mabilis kong hinarang ang paa ko. Ayun mga teh, naipit ako sa pinto.

"Ouch, fuck". Agad naman niyang binuksan ang pinto at bumungad sakin ang nagaalala niya mukha.

"Why did you fucking do that, are you okay?". May bahid ng pagaalala ang kanyang boses pero mas lamang ang galit mga 20/80. At least concern

"Ayaw mo kase akong pansinin Miss eh". Pagpapabebe ko pa,syempre sulitin na natin minsan lang to mag alala eh.

"Can you walk?". Hindi, bubuhatin mo ba? Syempre sa utak ko lang yun.

"Uhm yeah, I think po". Tila nabunutan naman eto ng tinim at bimalik na naman sa pagkamasungit. Galing, bilis magbago ng facial expression, transitionist yarn?

"Okay good, go home now and take a rest, I don't want to babysit a stupid creature like you". At tuluyan na niyang sinara ang pinto, napaka talaga neto. Wala man lang pag alok sa loob ng bahay niya, eh bakit ka naman kase aalukin sino ka ba?

Paika ika akong naglakad papasok ng unit ko. Syempre I need to take care of myself sino pa bang gagawa nun kundi ako lang naman. Matutulog nalang ako buong maghapon dahil wala din naman akong gagawin.

----
Monday come and eto papasok na ako ng school, I made some breakfast din pala para kay Antartica pampagoodshot. Okay nadin naman yung paa ko, may kunting sakit nalang.

Naisipan ko din na food everyday ng pasekreto, para mabawasan ang pagkainis niya sakin, hindi yung iinisin ko lang sya daoat may kasamang lambing.

Pero iniisip ko padin kung pano ko to ilalagay sa loob ng office niya dahil sigurado akong nakalock yun, sino ba namang mag iiwan ng bukas.

So ayun habang pinoproblema kung makapasok, nakasalalubong ko yung dalawa.

"Ang ganda ng ngiti natin ah".

"Mukhang good mood tayo today".

Sabay nilang sabi, good mood ba ako? Well oo,kase excited akong ibigay to sa kanya. Symepre nag effort ako no.

"I think? What do you want? Libre ko". Ngumiti pa ako sabay wink sa kanila.

"Hoy ikaw ba yan?". Luh sino paba

"Baliw, sige na alis na ako. Kita nalang tayo sa cafeteria".

"Sige2, asahan namin yan ah, sana mavtuloy tuloy na yang pangiti mo". Sabi ni Alex, tumango nalang ako at naglakad ulit.

Nakarating naman ako ng matiwasay sa office ni Miss, ng walang nakakakita sakin. Diko lang alam pano ako papasok. I tried to open the door, and I was shocked na hindi eto nakalock. Kung pumapabor naman talaga ang panahon. Nakangiti akong pumasok at nilapag sa mesa niya. Masaya akong lumabas sa offuce niya.

Im on my way to cafeteria, while walking ay nakita ko si Alixia papalapit sakin kaya I wave my hand and smile to her.

"Wow, you look good so what's with the smile"?

"Nah, I'm just happy". Syempre mission succes ako today eh

"Anyway, kumain ka na ba Alixia? lets grab some breakfast libre ko". Sabi ko pa kase good mood talaga ako

"Sure". Masayang sabi neto kaya naglakad nadin kami papunta cafeteria at alam kong naghihintay na din sila Uno at Dos.

A/N: Please vote my story po. Please bear with me, hindi po ako professional writer.