A/N: Please vote my story po. Please bear with me, hindi po ako professional writer.
Dale's POV:
We're currently at the cafeteria, pagkaupo namin ay agad ko ng pinag order si Aston. Si Alex naman ay tahimik lang na tila may iniisip, ganun din etong katabi ko. Hindi ko alam pero parang may mali.
Mabailis namang nakapag order si Aston, at may kasama pang mga crew para sa order niya. Pang fiesta ata ang inorder, abuso porket libre.
I am eating my food, syempre alangan namang siya 🫢. Bastos ng bibig ko. Speaking of her, nakita na niya kaya yung nilagay kong food sa mesa niya. Sana magustuhan niya.
Susubo na sana ako ulit ng biglang magsalita si Aston.
"So? What's the tea?".
"Kaya nga?". Singit naman ni Alixia, habang si Alexx ay tahimik padin, himala walang imik to ngayon, samantalang napakaingay neto pagkaming tatlo.
"Nothing, I'm just happy, why ayaw niyo ba?".
"Who's behind that smile? Mukhang kang inlove eh". Am I that obvious, I cleared my throat before I speak.
"A-hm Something good happened, that's all". Parang di naman kumbindisong ang tatlo sa mga titig nila sakin.
"Sows, inlive ka lang eh kaya ka nanlibre. Hindi mo naman kami nililibre and take note first time mo kaming ilibre, kaya nga sinulit ko na eh, baka di na maulit, kuripot ka pa man din". Luh, daming arte nilibre na nga.
"Gusto mo bang bawiin ko yang kinakain mo?".
"Hehe di ka naman mabiro, joke lang". Napatingin naman ako sa dalawa na parehong tahimik habang masama ang tingin sa isa't isa, somethings not right. I fake cough to get their attention.
"Do you know each other guys?". Sabay silang sumagot, na nakapag pakunot ng noo ko.
"No". Alex said
"Yes". Sagot naman ni Alixia
Nagkatinginan naman kami ni Aston na parehong naguguluhan. Masama padin ang tinginan ng dalawa, kaya nagsalita ako ulit.
"You look like killing each other". Bumuntong hininga nalang si Alixia bago nagsalita.
" I know her, she's the reason why my baby has scratched". Baby? May anak si Alixia?
"It's your fault, cellphone ka kase ng cellphone habang nagdadrive". Sagot naman ni Alex, ah so car yung baby ni Alixia. Okay gets gets.
"Hey, anough can you both talk in a calm way?". At sabayulit silang nagsalita. Ay perfect bagay ang dalawa.
"No way".
"Hell no".
"You know what, maganda ang umaga ko kaya yang problema niyo ayusin niyo. Una na ako". Umescape na ako dahil mukhang wala namang balak magpatalo yung dalawa, kaya na ni Aston yun.
Tahimik akong naglalakad sa hallway ng mapansin si Miss papunta sa direksyon ko. Kaya umayos ako ng tayo para batiin siya. Para kompleto araw niya.
"Hi Miss, good morning". Tinignan lang ako neto bago malamig na nagsalita.
"Morning". Luh wala man lang good morning too. Kulitin ko muna siya tutal may oras pa naman ako.
"Miss san punta mo? hatid na kita". Pag alok ko, pero syempre kahit di siya papayag susunod ako.
"None of your business". Nagtatanong lang naman eh.
"Ang sungit mo naman Miss, meron ka po ba?". Kumunit naman ang noi niya sa sinabi ko, bakit may mali ba dun? Nagtatanong lang naman ako.
YOU ARE READING
Unforgettable Risk Once We Shared
AcciónJayd Dale Pasderin, is the Leader of organization/Top student of her own school, multi-billionaire, cold, non-chalant (as in isang tanong isang sagot), everything is fine and under control not until she met her new and coldest professor "Margaux Jza...
