Chapter Quince

43 0 0
                                    

A/N: Magtatransition lang ako dito ng bahagya. Please vote my story po. Please bear with me, hindi po ako professional writer.

Dale's POV:

It's been a week since our encounter with Miss and Gorilya. Oo, tama ang basa niyo. Bakit ba! sa naiinis ako sa pagmumukha nun bukod sa di katiwa tiwala, mukhang may balak laging masama.

So balik tayo, sa 1 week na yun hindi din ako pumalya sa paghatid ng food ni Miss, habang si Gorilya naman ay laging hatid sundo ni Miss. Kaya lagi din akong badtrip pag nakikita ko sila ang ending hindi na kami nagsasabay ni Miss ng lunch dahil sa Gorilyang yun. Tsk

Monday ngayon at naglalakad ako papunta sa office ni Miss para ihatid ang food niya, sana naman wala ng umepal na Gorilya, namimiss ko nadin kase siyang kasabay kumain.

Hindi na ako kumatok sa kadahilanang binigyan ako ni Miss ng access, kase love niya ako. Syempre charot lang, baka love niya akong pahirapan pwede pa.

(Flashback)

Mabilis akong kumatok ng sunod sunod sa pinto ni Miss, excited kase akong makita siya, kakatok na sana ako ulit ng biglang bumukas ang pinto at niluwa ang napakagandang nilalang sa mundo pero mukha etong magbubuga ng apoy ngayon.

"Are going to break my fucking door Dale!!???". Napanganga naman ako sa sinabi neto, ganun ba kalakas katok ko?

"Ay sorry Miss, excited lang po akong makita ka, tsaka dika pa nasanay eh halos dito na ako tumira". Tila mas kumunot pa ang noo neto.

"And why is that? You know what I can't with that attitude of yours!". Nabigla naman ako sa ginawa neto pagkuha sa kamay ko tsaka may pinindot na kung ano at tinapat ang kamay ko.

"Done, you don't need to break my door". Naiwan akong nakaawang ang bibig sa ginawa ni Miss.

(End of flashback)


So ayun nga ang nangyari kaya ako nagkaaccess sa office ni Miss.

"Are you going to stand their the whole time day dreaming?". Diko namalayan na nakatayo lang pala ako sa tapata ng pinto habang nakatitig kay Miss.

Kamot ulo akong pumasok at nilapag ang dala kong food sa mesa.

"Let's eat po Miss?". Tumitig muna eto sakin bago tumayo at  umupo sa tabi ko. Nagulat pa ako sa inasta niya dahil hindi naman eto umuupo sa tabi ko, usually sa tapat ko siya umuupo.

Nevermind, baka trip lang ni Miss pero pabor padin naman sakin to at least mas malapit ako sa kanya.

Nagsimula nadin kaming kumain dahil pareho pa kaming may first class na siya din naman ang prof. Tahimik at tanging kutsara't tinidor lang ang naririnig ng biglang tumikhim si Miss.

"Uhm, so what's keeping you busy last week?". Nagulat naman ako sa biglaang tanong ni Kiss, napansin niya pa pala yun. Oy concern yan, baka namiss niya din ako. Pero hindi baka may ipapagawa lang eto.

"I-Im j-just doing something po Miss". Nautal ako kase naman eh, alangan sabihin kong naiinis ako kase kamasa niya lagi si Gorilya kaya di ako sumasabay sa kanya sa breakfast.

"Is it really something? Or someone? Gaano ba kaimportante yung something na yan at hindi ka na sumasabay sakin?"

"Paano ako sasabay eh busy ka kay Gorilya? Pag nanjan siya parang hindi na ako nageexist?". Pabulong kong sabi para hindi neto marinig, baka sabihin na naman niya na hindi pwede yung ganito ganyan etc.

"How can I notice you if you're not doing anything? And who's Gorilya by the way?". Nanigas ako sa aking kinauupuan dahil sa sinabi ni Miss. Binulong ko na yun ah bakit narinig niya parin?

Unforgettable Risk Once We SharedWhere stories live. Discover now