Chapter Dieciséis

68 0 0
                                    

Dale's POV:

Mabilis ding natapos ang discussion namin, jusko ang lola Antartica niyo nakakainis. Ako ba naman ang lagi niyang pinapasagot, buti nalang inspirasyon ko siya.

I am fixing my things when I notice someone behind me. Paglingon ko ay nakita ko ang pinakamagandang nilalang na kilala ko.

"Go straight to my office after that". Tsaka tinuro ang ginagawa ko. Mabilis naman etong umalis sa harap ko at nagsimulang lumabas ng pinto.

Binilisan ko na din ang pag aayos ng gamit ko, para makapunta na ako sa office. Nang matapos ay nagsimula nadin akong maglakad.

While walking ay nakita ko pa ang dalawa na mukhang papunta sa parking. Bigla naman akong naiinis ng kumanta si Alex at si Aston naman ay nakangisi lang.

"Kapag tumibok ang puso wala ka ng magagawa kung hindi sundin eto". Umirap muna ako bago magsalita.

"Shut up, or I'll get all your cars". Oh diba parang umamong tupa ang Alex, kahinaan niya kase yun.

"Eto naman hindi mabiro, pero what's the real score between you and Miss Mourenar?". Tumaas baba pa ang kilay netp na animoy tuwang tuwa.

"W-wala, we're friends I think". Kumunot naman ang noo ko ng makita ang dakawang nagpipigil ng tawa.

"Ppfffft, hahahaha. May friends bang nagtutukaan? Ano yan friemds with benefits?". Sabay pa sila tumawa na akala mo mga baliw.

Namula naman ako sa sinabi neto, bakit kase hindi man lang ako tumingin sa salamin. May iba pa man ding nakakita kanina, nakakahiya. Si Miss namam kase hindi man lang sinabi.

"I-I said we're just friends. And she didn't know that I have feelings for her. So shut you mouth". Tila naguguluhan naman silang timingin sakin bago muling magsalita.

"Hindi ko alam na ang isang Great Dale ay pantorpeko". Natawa naman ako ng batukan ni Aston si Alex.

"Ang obob mo naman, pantropiko yun". Nakasimangot naman si Alex sa ginawa ni Aston.

"Eh bakit ka nambabatok ha? Eh basta pantrapiko yang si Dale". Mas natawa naman ako sa sinabi ni Alex.

"Tanga mo naman sabing pantropiko yun". Sabi si Aston na tumatawa din ng malakas.

"Oh basta yun na yun, pero kung ako sayo sabihin mo na yang kinikimkim mo baka maunahan ka pa ng iba". Sabay tingin sa likod na agad ko namang sinundan.

Bigla sumama ang timpla ng mukha ko ng makita kung sino ang tinitignan ni Alex, si Gorilya na may dalang bulaklak. Tatalikod na sana ako para umalis ng biglang may tumikhim sa likod namin.

Bali ang pwesto namin ngayon ay nasa harap naman si Gorilya kami namang tatlo ay nasa gitna si Miss naman ay nasa likod namin.

Lumingon naman ako likod, nagulat pa ako ng makita malapit lang pala eto sakin. Bakit diko yun napansin sa pagkakaalala ko nasa likod ko kanina yung dalawa. Tsk

"I said go to my office, and yet your here chitchating with your girl!". Saka ako tinitigan ng matalim.

Naputol lang ang titig sakin ni Miss ng sumulpot si Gorilya.

"Hi, flowers for a beautiful lady like you". Nyenyenye umirap nalang ako sa kawalan. Nakakabwesit pagmumukha neto. Sarap supalpalin!

At inaccept din ni Miss ang bulaklak ni Gorilya panget ng arrangement kamukha nong nagbigay. Ang nakakainis ay kung makangiti siya dito sa Gorilyang to ay wagas.

Bahala siya jan, makaalis na nga. Hindi ko naman na siguro kailangang magpaalam sa kanila dahil parang wala lang  naman ako pag anjan yang unggoy na yan, oo unghoy na kakainis kase.

Unforgettable Risk Once We SharedWhere stories live. Discover now