Chapter Uno

191 4 0
                                    

A/N: Please vote my story po. Please bear with me, hindi po ako professional writer.

Dale's POV:


I woke up early in the morning, kase naman kung makatawag naman si dad sakin akala mo nasusunog ang bahay namin. As I check my phone, I was too stand to speak jusko alas 3 palang ng umaga. Anong gagawin ko sa ganitong orase halos lahat ng kapitbahay namin humihilik at tumutulo pa ang laway, edi sana kabilang ako dun kung hindi ako ginising ng gurang kong dad. Anyways, ganito ang turingan namin ni dad pag kaming dalawa lang, since kaming dalawa nalang naman talaga. But, outside this house ay ibang iba kami, when I say iba is iba talaga na hindi mo ako makikila, only my dad is an exception sa ugali ko, siya lang ang nakakakita ng sweetness ko at iba ko pang ugali. I am cold outside this house to the point na takot lahat ng taongnl nakapaligid sakin dahil sa ugaling kong non-chalant, no mercy at cold.

"JD!!!!! Ano wala ka pangbalak gumising? Tanghali na!!!". Kita muna kakasabi ko lang, my dad's voice is lingering around this big house. Well, hindi naman sa mayabang talaga ako, pero we have big houses ( you heard it right houses kase marami, pero ayun nitatamad akongmagadabi kung pero ang masasabi ko lang, nakatirakami ngayon sa isa sa mgabahay na yun).

"Dad, it's only 3am in the morning. Anong gusto mo nag tatrabaho na ako sa ganong oras? And dad, excuse me? Tanghali ??? San mo nakuha ang orasan mo at tanghali na ang tingin mo sa 3am? Sign na ba yan ngpagkagurang mo dad?". Habang pigil na pigil ako sa pagtawa, dahil malamang sa malamang mababato na naman ako ng kutsilyo sa mga pinagsasabi ko sa kaniya.

"Did you just say that I am gurang JD!!!?? Para sabihin ko sayo wala kang ganyangmukha kung hindi dahil sakin". And before pa ako makapagsalita ay lumipad na nga ang kutsilyo ng aking gurang na dad. Buti nalang at mabilis akong nakailag, syempre Ninja ako eh. Naalala ko tuloy kagabi kung paano ako nagkabukol dahil sa mission na pinagawa ni dad sakin, kaya late nadin ako nakatulog. Oh tamo, diba kasalanan talaga ni dad kung bakit ako puyat. Naputol ang diskusyon ko sa utak ko ng magsalita ulit si dad.

"C'mon kid, you need to get up. We're going out for a jog". Yun ang huling sinabi ni dad bago umalis sa kwarto ko. Dapat talaga ipadouble lock ko na kwarto ko para di basta basta nakakapasok si dad. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga, I already did that double lock door, kaso sa galing ng dad ko, hindi ko din alam pero nakakapasok padin siya at ginugulo ang pagtulog ko. All I can is that he's a monster in waking me up so early. I was taken a back ng sumigal na naman si dad. Kaya wala akong nagawa kundi bilisan ang kilos.

I am checking myself in the mirror, outfit check muna tayo. I am wearing black sando (syempre may sports bra sa loob kase mallit lang naman yungano ko), white jagger and white shoes. Perfect!!!

I was enjoying my walk, ng makita si dad sala.

"Handsome and beautiful as always". Rinig kong komento di dad.

"It's just me dad". Sabay flip ng buhok ko.

"So, lets go?". I just nod at nagpatuloy na kaming lumabas sa bahay.

We're currently at the park of our subdivision. Almost 1 hour nadin kaming nagjajogging ni dad, kaya naisipan naming umupo muna sa bench na malapit. I am at my cold look right now. Tahimik ang paligid, malamig na hangin at tanging paghinga lang namin ni dad ang naririnig. When dad suddenly talk to me in her cold tone.

"JD, you already know your next mission right? I want you to start it next week. I'll take care of the company, and you take care of your study". When I heard what he said, I already know what to do. I am the one who's takingcare of the company right now, but since I am going to start my mission, si dad namuna bahala. Cause I need to take care of my studies kuno.

"Also, please do take care of yourself you know what's happening. I'll let your hands take care of you while you're studying. I'll call them later". I just nodded sa sinabi ni dad.

When we got home nakita ko ng nag aabang ang dalawa, my right and left hand. I call them Uno and Dos. Wala naman kaso sa kanila yun, cause they have their own unique character and strength.

"Alex and Aston". My dad call them, they bow their heads as a sign of respect, and lead our way inside the house.

Nagpaalam na ako sa kanila at alam kong may pag uusapan pa sila. Si dad na bahala sa kanila. I walk to my room at nag shower saglit, pabagsak akong nahiga sa kama ko dahil sa pagod. Time check 6:30am na, diko na naman na tuluyan na akong nilamamon na antok.

Unforgettable Risk Once We SharedWhere stories live. Discover now