Unforgettable Risk Once We Shared

Chapter Cuatro

Dale's POV:

It's been 3 days since our last encounter, I'm still avoiding her, I also don't know why, maybe I guilty sa nasabi ko or baka naiinis ako sa ginawa niya. Ah basta iiwas ako hanggat kaya ko kase namansiya pa ang prof namin sa last subject.

Nasa hallway ako para pumasok sa subject ni Antartica, when someone grab may hand, hindi ko alam kung sino pero familiar and my heart start beating so fast when I realized kung sino tong humihila sakin. Kakasabikl ko lang na iiwasan ko hanggat kaya.

Tumigil kami sa isangvacant room,pagkapasok namin ay agad niya ako tinulak sa likod na pinto, I can't react because of the gravity of the earth, ang sakit ng likodko parang nabali,I didn't know na hindi lang pala to Antartica, wrestler din.

"Why the hell are you avoiding me, Miss Pasderin?". Obvious ba? Ansama kase ng ugali mo, napairap nalang ako sa isip ko, baka pag nakita niya eh kung ano na naman sabihin at ipagawa.

"I'm not Miss". I tried my best to not stutter, oh diba diretso yun.

"You're obviously avoiding". Kita ko sa mata niya ang inis. Paki ko ba, gustoko lang ay makaalis sa harapan niya dahil yung heart ko parang kabayo na.

"You just misinterpret everything Miss, why would I avoid you, you're not that important, please excuse me". Buong tapang kong tinignan ang mata niya, para naman strong ako. May kung ano akong nakitang emotion sa mata at hindi ko mawari, hindi ko nalang yun pinansin at akmang aalis na sana ng hilain niya ako ulit para isandal.

Our postion right now is too close, kung sa likod mo titignan ay para kami nagkikiss. Ano ba tong naiisip ko. She was about to speak, pero parang may pumipigil sa kanya at hindi masabi.

"Look I-".

"I-I-m tsk dammit". Hindi matuloy tuloy ni Antartica ang sasabihin niya dahil para siya nakikipag digmaan sa sarili niya kung sasabihin niya ba o hindi.

"Look Miss, if you have something to say, sabihin niyo na cause I still have class". Aalis na sana ako ng marinig ko siyang magsalita.

"ImsorryforwhatIsaidanddidlasttimeandthankyouforcookingmemyfavoritefoodalsoforthedrinksitsmyfavorite" . Natigil ako sa paglakad ng marinig ang sinabi niya, kase para siyang nagrap, ang bilis parang nakafast forward.

Pero did she say sorry and thank you? Mga ilang seconds din akong napanganga, kase nagsosorry pala angisang to.

"W-what did you say Miss"?. Nautal paako sa pagkamangha sa pagsorry niya sakin.

"Are you deaf? I said what I said, I told you before that I don't repeat myself". Sabay irap sakin, bumalik na naman si Antartica.

"Okay Miss, if you say so". Lalabas na talaga ako diretso. May pasok pa ako eh, si Miss kase.

"What the hell, I already told you I'm sorry, then your still avoiding me, what a stupid action Margaux". Hindi ko na narinug yung huling sinabi niya dahil parang pabulong nalang eto.

Naiwan akong nakanganga, after kase niyang sabihin yun ay nagwalk out ang lola mo. Wierd

Iba ka Antartica, ikaw lang ang may lakas ng loob na gawin ang bagay bagay, siya lang nagpapalambot ng puso ko, siya lang din kayang utusan ako etc. I think I like you na. No, no, no hindi pwede, this can't be. Hindi ko siya gusto. Tama hindi, infatuation lang to.

Tapos na ang subject namin sa kanya, ni hindi man lang ako tinapunan ng tingin sa loob ng discussion isang beses lang akong tinawag. Nakakainis naman si Miss, nagpapamiss. Namimiss ko na tuloy, alam ko na iinisin ko nalang siya para pansinin niya ako.