Unforgettable Risk Once We Shared

Chapter Tres

A/N: Please vote my story po. Please bear with me, hindi po ako professional writer.

Dale's POV:

Tahimik lang akong nakasunod sa kanya, habang nakatitig sa likod niya damn those curves, naputol lang ang iniisip ko ng bigla syang tumikhim.

"Uhm, stop staring at my butt stupid maniac". Pano niya nalaman eh nakatalikod siya. While thinking ng palusot.

"Hi-hindi po Miss, I'm just adoring your hair, ang ganda po kase". I'm looking straight into her eyes habang nanalangin na maniwala siya. She just gave a stare "galingan mong magsinungalin".

After how many decades nakarating then kami sa office niya, sa wakas makakalayo nafin ako sa kahihiyang ginawa ko. Inilapag ko sa table niya yung 10kls na index card. I was about to leave when she speak coldly.

"Where do you think your going Miss Pasderin? Did I give you permission to go"? Anu ba naman yan, akala ko pa naman makakalabas na ako sa lungga ni Antartica. Sasagot na sana ako when she cut me off.

"Outsi-".

"Here's my key and card, go buy me food for lunch". Hilig talaga ni Antartica mamutol ng sasabihi. Eh kung putulin ko din kaya mga sinasabi niya gamit lips ko. Ano ba JD, laswa professor mo yan. Pero teka, did I heard it right? Inuutusan niya akong bumili ng lunch niya?

"Yes, Miss Pasderin". Luh mind reader amp!

"I'm not a mind reader, idiot. I can see it in your thick face. Just to be clear that's your punishment for disrespecting me the whole class. And I want you to use my car, baka kung ano pang ilagay mo sa oagkain ko pag kotse mo ginamitmo". What the Fck! Ano tingin niya sakin mangkukulam na utusan. Sa poganda kong to. No way!

"I'm sorry Miss, but I think this is too much, that is already against the rules". I maintain my calm and cold tone. Totoo naman eh,san ka nakakita ng punishment na papabilhin ka ng lunch outside school. Tsk

"Really huh! Do you think what you did in my class earlier is not against the rules?" Ramdam ko yung galit habang binibigkas niya ang mga katagang iyan. Ang lamig jusko, ano ba tong pinasok ko, tapos yung titig niya tagos hanggang buto. Syempre di ako papatalo, ano ako weak? Tss

"So-sorry Miss, a-alis na po a-ko, may idadagdag pa po kayo"? Oh diba? Hindi ako weak, masunurin lang.

"Stupid". Di man lang ako tinapunan ng tingin, nasabihan pa ako ng stupid.

Pagkalabas ko ng office niya ay dun ko binuhos ang inis, ang ending masakit ang daliri ko. May precious fingers T_T. Sino ba nama. Kaseng tanga na susuntukin ang pader.

Bago ako makarating ng parking lot ay nasalubong ko pa ang dalawa. They just stare at me na parang nagtatanong kung saan ako pupunta.

"I'll just go outside, bahala na muna kayo dito".

"San ka pupunta JD, we still have class and hindi ka pa naglalunch, by the way, nauna na kami kumain gutom na kase ako". Kamot ulong sabi ni Alex, ano pa nga expect mo kay Alex, eh takan neto. I just nod as a response.

Nang makarating ako sa parking lot, I just realized na diko pala natanong kung anong kotso niya at pagkaing bibilhin ko. Apaka lamig ba naman kaseng kausap, sungit pa.

Bahala na sa pagkain niya. Sa kotse naman pindutin ko nalang susi niya para malaman ko kung nasan.

I am driving patiently, kase medyo traffic. Succes naman ang paghahanap ko ng kotse niya. Kase eto na dinadriveko na nga. Infairness sa sasakyan niya ang bango, kaseng bango niya, malinis din tignan.

Naisip kong sa resto nalang namain ako bumili para libre. Pambayad nadin sa ginawa at mga sinabi ko kanina kay Miss, kahit naman ganun siya kalamig eh maganda padin naman panget lang ugali.

I arrived to our resto, they greeted me with a warm smile and I just nodded. Napagdesisyunan kong pork steak nalang ang ibigay ko sa kanya tutal wala naman siyang sinabing specific food. Ako nalang din magluluto para special, special child or Antartica.

Pagkatapos kong magluto ay nilagay ko na sa baunan may pa plating pa, dalawa ang kinuha ko, syempre para sakin yung isa ano ako na nga nagluto dipa ako kakain. Syempre naglagay din ako ng 4 na dutchmill straberry flavor para sakin yun. Swerte naman niya nilutuan ko na nga siya ng fav food ko pati ba naman drink bibigyan ko siya. No way.

Mabilis kong pinaharurot ang kotse ni Miss kase, 1:35pm na. Medyo natagalan din ako, nag hide and sick pa kase kami ng sasakyan ni Miss bago ako makaalis ng University, tapos nag piniy henyo pa ang utak ko sa ulam na bibilhin ko sana.

When I arrived sa parking lot, mabilis akong bumaba para mahatid ko na ang lunch ng mahal na Antartica.

I knocked thrice, wala pang 10secs ang nagsalita na eto.

"Come in". Pumasok na ako, at masamang tingin niya ang bumungad sakin. Anu na namang ginawa ko.

"What took you so long, I'm hungry". Wow ha, nagmadali na nga ako't lahat lahat ganyan pa bungad niya imbes na thank you. Wow ka talaga Antartica.

"Miss, hindi naman po kase ako sa cafeteria bumili,  outside school premises po ". Diniin ko talaga yung dulo gpartparamaramdaman niya naiinis ako. Nag effort pa akong magluto tapos ayun lang sasabihin niya. 😑

"So, is it my fault?"

"No Miss, it is my fault. Sorry po ah, now if you may excuse me Miss, may klase pa po kase ako at hindi padin naglalunch". Tuloy tuloy kong sabi.

"Simple thank you would be fine sana Miss, para lang po alam niyo I cooked that for you, kaya natagalan po ako. You didn't say any specific food po kase, kaya ako na nagdecide, I didn't know na ganyan kasama ugali mo towards your student". Hindi ko na siya hinintay magsalita at tuluyan na akong lumabas sa office niya.

Dahil nawalan na ako sa mood pumasok, dumiretso nalang ako sa library para magpalamig. I already texted Aston na hindi ako papasok atsila na ang bahala magpalusot.

After ko magsulat ng name ay dumiretso ako sa pinakadulong oart ng library para kunti lang ang tao. Ayaw ko din naman ng maingay.

I sat down on the table sa dulo mismo, kase balak ko nalang din matulog. Pagkaupo ko ay yumuko ako agad, hindi ko na namalayang nakatulog na ako kakaisip sa nangyari kanina at sa inis fin na nararamdaman ko.

Naalimpungatan lang ako ng may tumapik sa pisngi ko. Para sampal nga ata eh, pag angatko ng tingin ay isang magandang mukha ang bumugad sakin.

"Sorry Miss, but I'm worried kase kanina ka pa jan nakayuko, kaya lumapit na ako sayo, are you okay?" Ang ganda naman ng mga nilikha mo lord.

Tinapik ako ulit neto at dun palang ako nagising da katotohanan.

"Ahm yeah, I'm good thank you for asking". I said in calm voice

"Good to hear, I thought may masakit sayo kaya ka nakayuko, by the way I'm Alixia Joe Coleens call me Miss Alixia or Prof Alixia". After niyang sabihin yun ay nagulat ako, shit prof pala ulit to.

Pero mukhang mas mabait to kesa kay Antartica, pero mas maganda sya, I mean maganda naman si Miss Alixia iba lang ydun sa isa pero panfet ugali. Anyway bat ko ba sila kinokompara.

"I'm Jayd Dale Pasderin, JD will do po Miss". Napatingin ako sa oras at nakitang 4pm na pala, haba din ng tulog ko.

Nagpaalam na ako kas Miss Alixia at dumiretsong parking lot, I missed my bed already kahit kagigising ko lang.