Warning: Yazarınız gerçekten cinsel tacize uğradı. Yazarken manifest niyetine geçmiş sanırım. Dünya çok absürt bir yer.
Kulübede ne kadar uzun süre durduğumu bilmiyorum. Kapıdan içeri girmesini bekledim ama hava kararırken onun gelmeyeceğini anlamıştım.
Hiçbir şey yapmadan ilk gün birlikte uyuduğumuz kanepenin üstünde öylece oturdum. Sonra kalktım Jeffrey' nin zulasından bir paket sigara aşırdım. Dönüş yolunda art arda yaktığım sigaralardan arkamda bir iz bırakmıştım.
(Normalde böyle geçişler yapmaktan hoşlanmasam da hikayenin akışı için gerekli bir feda.)
Acınasısın. Sen bile kendi kendinin arkasında duramıyorken başka insanların senden tarafa olmasını nasıl beklersin? Kendinden nefret eden bir adam kendini nasıl başkalarının sevgisine layık görebilir? Çamurdaki izlerine baktı pantolonunu toplarken. Zihni hala az önceki talihsiz olayı işleyebilmiş değildi. İçinden öfke ya da üzüntü gibi duygular yükselmedi. Ölü bakan gözlerini kırpıştırdı birkaç kez. Sonra da arkasını dönüp gitti.
Okulda onu bu halde gören ilk kişi Dennis'ti, Ted' in en yakın arkadaşı. Onu üstü başı çamur içinde ve dağılmış halde görünce Ted' le büyük bir aşk kavgası yaptıklarına yordu bunu. Yanılmış da sayılmazdı.
Jeffrey' i bir kenara çekti ve ona ne olduğunu sordu. Aldığı cevapsa ifadesizlik ardına gizlenmiş çok şey anlatan kısa bir bakıştı. Ona Dahmer olmuştu. Başına gelen her şey.. her şey gerçekten talihsizlik mi zannettiniz yoksa? Ona olan şey Dahmer' dı. Olduğu bu kişi olmaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çabuk Polisler Gelmeden!
FanficYakın arkadaşım Jeffrey ve ben bir yatılı okulda kalıyoruz. Burası çocuk kitaplarındaki o şirin yatılı okullardan biri değil. Hepimizin mücadele etmek zorunda olduğumuz şeytanları var, kötü geçmişimiz ve bir de okuldaki sürpriz cinayet...
