Odadan çıkmak üzereyken Dennis onu sweatshirtünün kapüşonundan tuttu."Bana ne olduğunu hemen anlat."
Jeffrey' nin dışarıdan göründüğü kadarıyla sessiz sinik bir tip olduğunu düşündü. Eğer biraz üstüne giderse döküleceğini ve nihayet neler olduğunu öğrenebileceğini. Merak duygusu tüm insanların ortak zaafıydı.
Beklenmedik derecede güçlü bir tutuşla Dennis' in bileğini yakaladı ve kendini kurtarmak için itti. Tüm öfkesi- Dennis' e yönelik olmasa bile- o an açığa çıkmıştı. Odada yatakların tam karşısındaki boy aynasının önüne düştü, başını kaldırıp karşısında dikilen ve artık Jeffrey'e hiç benzemeyen arkadaşına baktı. Korku dolu gözleri onun yabancı ve tekinsiz ifadesinde insani bir taraf aradı.
Dikkatini Dennis' ten aynadaki kendi yansımasına çevirince sanki bir trans anından şimdi uyanmış gibi oldu. Gergin kasları yavaşça gevşerken bakışları aşağı doğru kaydı. Kaçmasını bekliyordu ama Dennis kendini toparlayıp ayağa kalktı ve karşısında olabildiğince soğukkanlı görünmeye çalışarak dikildi.
Sonunda nefesini düzene sokmayı başardı."Sen.."
Jeffrey' nin koluna hafifçe dokundu.
"Sen iyi olduğuna emin misin?"
Samimi bir endişeden başka hiçbir duygu yoktu sesinde. Farkına varmadan daha sıkı tuttu kolunu. Jeffrey aniden içine kapanmış görünüyordu. Omuzları çökmüş ve başı hafifçe öne eğilmiş, sanki az önceki halinin ters yüz edilmiş haliydi.
"İyiyim."
Nazik parmaklar çenesini tutup kaldırdı.
"Ted' i işleri yoluna sokması için senin yanına göndermiştim. Daha kötü yapması için değil."
"Bu yüzden mi gelmişti?"
Dennis elini geri çekti ve sadece başıyla onayladı. Düşünceler yoğun bir şekilde Jeffrey' i karanlığa çekmeden önce ikisi de anın tuhaflığından bunalarak bakışlarını kaçırdı. Ted bir şeyleri düzeltmek için kulübeye gitmeye karar veriyor ama iyi niyetli girişimi aşığını telafisi mümkün olmayan bir şekilde kirletmesiyle son buluyor. Nereden bakarsa baksın anlamsız hem de çok anlamsız bir şey bu. Cevap bulmak için tekrar Dennis' e bakıyor.
Ama cevabı bulabilmesi için önce ona asıl soruyu sorması gerektiğini hissediyor."Neden bunu yaptı?"
"Neyi?"
İkisinin de cevaplanmamış sorusu havada asılı kaldı.
Yapamam, Jeffrey' nin kafasındaki diğer tüm sesleri bu ses susturdu. Ted' in geleceğini bu şekilde mahvedemem."Sana bir şey mi yaptı?"
"Hayır. Ted bana asla kötü bir şey yapmaz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çabuk Polisler Gelmeden!
FanfictionYakın arkadaşım Jeffrey ve ben bir yatılı okulda kalıyoruz. Burası çocuk kitaplarındaki o şirin yatılı okullardan biri değil. Hepimizin mücadele etmek zorunda olduğumuz şeytanları var, kötü geçmişimiz ve bir de okuldaki sürpriz cinayet...