İntikam

37 9 5
                                    

İnsan ömrünün kaç gecesini gözyaşlarıyla ağırlar? Her bir sahte tebessümünün ardından yüreğine saplanan hançerleri nasıl tarif edebilir? Geçmişinden kaçmak isterken en çokta ona nasıl yakalanabilir? Ben kaçamadım. En çok kendimden kaçmak istedim olmadı. Sonra anladım ki kaçmak değil, unutmak değil asıl çözüm. Unutmak istediklerini unutturmayan senden önce o yaraları düşünüp sarmak istiyor. Sadecek yapman gereken yönünü ona çevirmek. Ben, benim yüreğimin yangınına sebep olan herkesi ona bırakınca bir kez daha anladım ki Allah var, Allah yar.


Defterimi kapatıp raftaki yerine geri koydum. Satırlarla buluşunca rahatlayan yüreğe sahip olan insanlardan biriydim. Binbir düşünce beynimde dolaşırken ne yapacağımı bilmez bir vaziyette önümdeki papatya buketiyle bakışmaya başladım. Bedenim babamın yıllar sonra ortaya çıkmasını kaldıramayıp olduğum yere bırakıvermişti beni. Neyseki Rabia tıp okuduğu için müdahale etmişti de hastaneye götürmek zorunda kalmadılar.


Yıllarca bıçak misali hasretiyle yüreğimi deşen adam bu gün karşıma çıkmış benden af diliyordu.


İncilerimi daha fazla tutamayıp boşluğa uğurlarken yanağımdaki sıcaklık hafif kaşınma isteği uyandırsada silmek istemedim. Kor yüreğime su serpmek için yine beni bir tek onun anlayacağını bildiğim için Rabbimle konuşmanın en güzel yolu olan namazımı kılmak için ayaklandım.

Yusuf Siyam;


Yüreğimdeki acı bu gecede beni ele vermişken önümde duran içki şişesinden bir yudum daha aldım. "Kutsal ruh yüreğimdeki yangını söndürmem için bana yardım et"nidaları dudaklarımdan dökülürken zilin çalma sesiyle olduğum yerden doğruldum.


Kapıyı açtığımda karşımda kaşları çatılmış bir şekilde bana bakan amcamı içeriye buyur edip kalktığım yere yeniden yerleştim.


"Yusuf yıllarca seni bir amaç uğruna yetiştirdim. Sencede artık amacına hizmet etmen gerekmiyor mu?"


"Haklısın amca ama sen söylemeden ben işe çoktan koyulmuştum zaten."


"Aklında ne var bilmiyorum ama adamı öldürdükten sonra arkanda sakın iz bırakma birde seni hapisten çıkartmak için uğraştırma beni."


"Niye ben öldürüp başımı belaya sokayım ki. Onu kendi canıyla öldürmek varken."


"Ne demeye çalışıyorsun yeğenim"


"Yavuz Demir hakkında detaylı bir araştırma yaptım. Bir kızı var Kamer Demir diye. Kızın annesiyle alakalı ismi dışında kayda değer pek birşey bulamadım. Anlaşılan ortalıkta bıraktığı piçi hakkında çoğu şeyi gizli tutuyor kendinide dahil. Kızını kendince koruduğunu düşünüyorum. Çünkü kız teyzesinde yaşıyor ve yıllarca kıza zarar gelmesin diye bir görüşme bile yapamamış. "


Elimde duran fotoğrafı önümde duran masanın üzerine amcamın göreceği şekilde fırlattım. Verdiğim bilgiler onda şaşkınlık uyandırırken konuşmama devam ettim.


"Giyimindende anlayacağın kadarıyla sağlam bir yobaz. Bir kursta hocalık yapıyor. Kullandığı eşyalardan anladığım kadarıyla papatya aşığı. O adam benim canımı sevdiklerimle yaktı, bende onun canını sevdiğiyle alıcam."


"Peki bunu nasıl yapmayı düşünüyorsun?"


"Kız yıllardır baba sevgisinden mahrum kalmış. Elbette babasına karşı derin bir nefret duyuyordur. Diyelim ki duymuyor onu bir süre evimde misafir edicem. İşte o zaman yaptıklarımdan dolayı nefret edecek zaten."


"Kıza nasıl el koymayı düşünüyorsun."


"Bu gün gizlice adamlarım odasına papatya buketi yerleştirdi. Babası üzerinden kıza oyun oynayacam. Sonra da kızı elime geçiricem ve babasının katili olacak."


"Yıllarca seni büyük bir hırsla yetiştirdim ama sen hep öğrettiğimin mislini aldım."


"O yangınların içinde çığlıkları duyan bendim sen değil."


Amcam gururlu bakışlarını bana yönlendirirken ben öfkeyle ayaklandım. Ben kötü bir insan değildim sadece içimde intikam ateşiyle yanan çocuğu susturmam lazımdı.


Amcam başka birşey demeden gitti. Yine yanlız kaldım. Şu koca ev bana hiç olmadığı kadar dar geliyordu. Bi' ben birde önümdeki sehbada duran içki şişelerim. Sarhoş olana kadar içtim ama biliyordum şimdi beni uyuştursa da sabah kalktığımda o yaranın daha çok büyüdüğünü hissediyordum.


Başımın ağrısıyla ayaklandım. Düşe kalka odama çıkıp bedenimi yatağa attım. Dudaklarımdan dökülen son cümle "intikamını alıcam baba. İntikamını alıcam anne" oldu. Ağır ağr kapanan gözlerimle kendimi ölümün numunesi olan uykunun kollarına bıraktım.


_______________________________________

Selamünaleyküm canlar. Umarım bölümü beğenirsiniz. İlk bölümler kısa olacak ama inşallah ilerleyen bölümler daha uzun olacak. Bölüm hakkında süşündüklerinizi yorumlarda yazarsanız sevinirim. Bu arada gelmişken aşağıdaki minik yıldızıda mutlu ediver.

Bölüm?

Yusuf Siyam?

Kamer?

Yavuz Demir?

Papatya Mı?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin