Is she your sister? | Chanmin ✓

ʙᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ: ᴏɴ ʙᴇş (m)

🔝🔝🔝
Bölüm başlığındaki işarete
dikkat edin brolar

Jisung'dan

İkiside hızlı hızlı konuşmuştu. Seungmin arkasını dönüp sınıftan uzaklaştı. Chan ise onu takip etti. Adımlarının tuvalete doğru olduğunu anlamam kısa sürmedi, tıpkı kahkahayı bırakmam gibi.

Gülüşüme karşılık kimse ses etmedi. Minho hariç.
O da benimle birlikte güldü. Zaten bunu farkettiğimde susmuştum, onu izlemek için. Ne yazık ki ben durduğumda o da durdu.

Umarım bir gün gülüşünü en yakından görebilirdim.

Hyunjin omuz silkti ve oturduğu yerden kalktı. Sevgilisi de her zaman olduğu gibi onun peşine takıldı.

Geriye ikimiz kalmıştık.

Ben ve O

Ona çaktırmadan bakmak için hazırlanırken O, oflayarak bulunduğumuz sınıfı terk etti. Bu arada öğrencilerinin bedende olduğu bir sınıfın içindeydik, öğle arası olmasına rağmen. Çünkü bu arada, her zaman oturduğumuz çardak dolu oluyordu.

Bir şey demeden gitmesine gıcık olsamda bu seferin böyle kalmasını istemedim.
Arkasından hızla yürümeye başladım. Gitmesinden
yalnızca saniyeler geçtiğinden o kadar da uzaklaşacağını düşünmemiştim. Ama koskoca koridor neredeyse boştu.

Olduğum yere geri döndüm. Sınıfın içine girdiğimde kapının yanına yaslanan Minho'yu görmem bir oldu.

"Az önce-"

"Sorgulamasan? "

Lafımı kestikten hemen sonra hızlı adımlarla yanıma yürüdü. Niye böyle davrandığını anlamadım. Neden gizemli görünmeye çalışıp ışınlandığını düşünmeme neden oluyordu ki.

"Bak Jisung. Sana olan hislerim uzun zamandır değişmiyor. Yani senin bunu bilmen de, hislerimi değiştirmez. "

Sanki söylemek zor geliyormuş gibi yutkundu ve devam etti.

"Kısacası. Nasıl davranırsan davran umrumda değil. Sadece tanımamazlıktan gelme. Ve mümkünse tiksinir gibi bakma."

"Saçmaladığının farkında mısın? "

"Ne o? Az önce tanımamazlıktan gelmedin mi? "

"Ha- evet, özür dilerim. "

"Aynı zamanda sürekli baktın ve sorumdan rahatsız oldun. "

"Rahatsız falan olmadım, cevap veremedim sadece. Bu da herhangi bir sebepten dolayı değil. Ve sürekli gözümün üstünde olma sebebi"

"Evet? "

"Senden hoşlanmaya başlamam"

Ensemi kavrayan eli beni kendisine çekti ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Ben, kollarımı iki yanımda durdurmuş ve tırnaklarımı avucuma saplarken o yavaştan hareket etmeye başladı.
Bir eli ensemde diğer eli yanağımda iken gözlerini huzurla kapatmıştı. Ne yaptığımızı daha fazla düşünmeden karşılık vermek için üst dudağımı hareket ettirecek iken adım sesleri kulaklarımı doldurdu.

Gözlerimi hızla kapıya çevirdiğim de, eğilmiş ve ellerini dizlerine koymuş olan Hyunjin'i gördüm. Arkasının dönük olmasını fırsat bilerek öğretmen masasının altına saklandım.

Soluklanması bitmiş olmalı ki konuşmaya başlamıştı.

"Lan sen burda mısın hala. Zil çalalı çok oluyo bu arada. Bir ders falan"