Bölüm 23 / On Birinci Yaş Günü

1.5K 117 424
                                    

Herkese Merhaba! 🌙

Ritma Selenia 65.000 kişi oldu! Hepinize çok teşekkür ederim. ❤️

Bu bölümde, diğer kurgum "Kırık Aynalar Yarışı"nın karakterlerinden biriyle kısaca tanışıyor olacağız. Kendisini sevelim ve gereken ilgiyi gösterelim, çünkü o gerçek bir starboy. 🌙

Küçük yıldıza basıp oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, ben hepsini tek tek okuyorum. Sizinle konuşmak beni motive ediyor.

Eğer daha fazla kişiye ulaşmamızı isterseniz #ritmaselenia etiketiyle paylaşım yapabilirsiniz. 🥺

İyi okumalar.❤️.

Bölüm Şarkıları:

T.I. - No Mediocre ft. Iggy Azalea

Pitbull - Feel This Moment ft. Christina Aguilera

Ares

"Tekrar anlatın." Alin'in yanından ayrılıp geldiğim toplantı odasında volta atıp aynı hikayeyi üçüncü kez dinlerken bir açık bulmaya çalışıyordum. Haftalar önce lisansını aldığım lenslerin bulunduğu binada patlama olmuştu, Alin'in yanından geldiğimde bana haber vermek akıllarına gelmişti ve şu an bana bahanelerini yutturmaya çalışıyorlardı.

"Lenslerin üretimi için aldığımız makineleri sınırda durdurmuşlar. Korhan oraya izin için gitti aslında, o yetişene kadar laboratuvar ekiplerini binadan çıkarttık. Onlar çıktıktan kısa süre sonra devrelerden kaynaklı patlama olduğunu söylüyorlar." Binanın güvenlik müdürü kendini açıklarken tekrar ettim.

"Devrelerden kaynaklı..." dedim ve gülümserken masadakilerin her birinin yüzüne baktım. "Araştırdınız mı peki gerçekten öyle mi oldu diye, yoksa şu anda beni mi oyalıyorsunuz?"

Masada bir sessizlik olduğunda sinirin boynumdan yukarı tırmandığını hissedebiliyordum. Otuz milyonunda değildim, parayı biz ödememiştik, ödesek bile yerine konurdu ama söz konusu olan şey bu kadar kolay bir şekilde zarar verebilmeleriydi. "Siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?" diye çıkıştığımda hemen sağımda duran Saraç söz aldı.

"Daha büyük bir problemimiz var," dediğinde bakışlarımı ona çevirdim. "O kat olduğu gibi gittiği için Maske'yi tekrar nasıl üreteceğimizi bilmiyoruz. Frank ve Douglas'a ulaşmaya çalıştık, İngiltere'deki ekip adreslerine bile gitti. Ne kendilerinden ne ailelerinden haber alınamıyor."

Ölmüşlerdi yani.

"Elimizde yedek yok mu?" diye sorduğumda birkaç saniye bekledi ve açıkladı. "Artık senin onayın olmadan yedek almıyoruz, biliyorsun." Açıkçası doğru söylüyordu, son yaşanan olaydan sonra her türlü bilginin tek bir kaydının olmasını söylemiştim.

Neyse ki bu kural benim için geçerli değildi, ve ben her zaman önlem alırdım.

Yine de nasıl bir çözüm getireceklerini merak ediyordum.

"Bunu çözmek için on dakikanız var." diyecektim ki telefonumun parlamasıyla birlikte gözlerim masaya çevrildi.

Ay Parçası: Sevgiliiim (16:47)

Ay Parçası: Müsait misin? (16:47)

Ritma SeleniaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin