Kaçış

sekiz

   Olduğum yerde hareket ettiğimi hissetmemle panikle gözlerimi araladım.Birinin kucağında olduğumu fark ettiğimde kimin kucağında olduğumu anlamak için kafamı kaldırıp bakacağım sırada kucağında olduğum kişi konuşmaya başlamıştı.

"Şşt.Tamam yok birşey abicim uyu sen yoruldun zaten."

Kucağında olduğum kişinin Baran abim olduğunu anlayınca kafamı tekrar göğsüne yaslayıp yarım kalan uykuma tekrar daldım.

•••••••••••

Gözlerime gelen ışıkla gözlerimi aralarken yanan gözlerimle sızlanıp ellerimi gözlerime attım.Gözlerimi ovuşturduktan sonra nerede olduğuma bakmak için gözlerimi etrafımda gezdirdim.

Sade olan,içerisinde bir dolap bir makyaj masası ve yatak bulunan odaya göz gezdirirken panikle yerimden doğruldum.Neredeydim ben?En son arabadaydım.

Aklıma gelenlerle panikle kalktığım yatağa kendimi geriye bırakırken rahat bir nefes verdim.Tabi ya baba tarafımla tanışmak için Ankaraya gelmiştik.

Yattığım yerde tavanla bakışırken odanın kapısının hafifçe tıklatılıp açılmasıyla gözlerimi o tarafa çevirdim.
Kapıdaki Barış abim ve elindeki su dolu sürahiyi görünce gözlerimi kıstım.

Barış abim uyanık olduğumu görünce hayal kırıklığıyla kapıyı tamamen açıp içeri daldı.Ben abimin arkasındaki tanımadığım iki kişiye bakarken abim konuşmaya başladı.

"Ya ama Ahu senin uyuyor olman lazımdı.Neden uyandın ya?"

Ben boş boş abime bakarken arkasındaki abimin yaşlarındaki çocuk abimin ensesine bir tane patlattı.Odada şak sesi yankılanırken yüzümü buruşturdum.Çok acımış olmalıydı.

Barış abim sinirden kıpkırmızı olurken şaşkınlıkla ona bakan çocuk gülerek konuşmaya başladı.

"Oha bu kadar sert olmasını ben de beklemiyordum."

"Ulan Kıvanç ulan Kıvanç yaktım oğlum seni gel buraya."

Abim sinirle bağırdığında yine yüzümü buruşturup yatakta iyice yayıldım. Kıvanç denilen çocuk hızla odadan tüyerken Barış abim kıpkırmızı suratıyla peşinden koşarak odadan fırladı.Ben onların bu haline gülerken odaya abimin yanında duran kız da gülerek girdi ve yatağın kenarına oturdu.

"Abimler ne zaman büyüyecek acaba?"

Kızın sorusuyla gülümserken cevap verdim.

"Sanırım asla."

Benim cevabımla ikimizde gülerken tanışmak için ilk adımı o attı.

"Ben Mavi halanın kızı oluyorum.Az önce Barış abinin ensesine vurup kaçanda Kıvanç abim."

"Bende Ahu dayının kızı oluyorum sanırım."

Mavi bu dediğime gülerken oturduğu yerden ayaklanıp tekrar bana döndü.

"Hadi bakalım ailemizin yeni üyesi aşağıda herkes seni merak ediyor."

Mavinin dedikleriyle bende ayaklandım ve beraber merdivenleri inip geniş salona girdik.Geniş salona girmemizle bütün salon bir anda sessizliği büründüğünde gerilmedim desem yalan olur.

Kalabalığın içinde gözlerim babamla kesişince ayaklanıp yanıma geldi.Babam beni kolunun altına aldığında kalabalıkla beni tanıştırmaya başladı.

"Evet millet.Bu kızım Ahu.Kızım bu deden Mehmet yanındaki babaannen Fatma."

Gözlerimi babamın tanıttığı kişilere çevirdiğimde bana samimiyetle gülümsüyorlardı.Bende gülümsemelerine karşılık verdiğimde babam tanıtmaya devam etti.