In Lak'ech

1• Beni de Mutlu Eder

Merhaba, hoş geldiniz 💜

Umarım beğendiğiniz bir fic olur

Keyifli okumalar

•

Aynı anda çalan farklı alarmlar...

Birbirinden kilometrelerce uzak olan ve birbirine fazlaca zıt iki evde aynı zamanda yankılandı alarm sesi...

Seul'ün en pejmurde mahallesinde, küçük harabe gibi evde yankı bulan sesle birlikte yattığı yerden sağa sola döndü genç adam ve elini uzatıp kenarları soyulmuş, kaplaması kalkmış komodinin üzerindeki ekranı çatlak olan telefonu alarak saat 07.00'de çalan alarmı kapattı.

Tam bu esnada Kalifornia'nın en lüks semtinde bulunan gökdelenin en üst katındaki dairde, konforlu eşyalar ile dizayn edilmiş evde, kocaman yatağın ortasında duran son model telefonun alarmı da ekranınki saat tam 23.00'ü gösterirken çaldı.

Banyodan çıkmış olan beden belindeki havluyu güzelce sıkıştırıp saçındaki havluyu ileri geri hareket ettirdiği sırada yaklaştı yatağa ve alarmı kapatıp giyim odasına doğru ilerledi. Akşam sporu ve duş alması için kendisine verdiği süreyi tam zamanında doldurmuştu. Şimdi güzelce giyinip sevgilisiyle buluşmak için evden çıkabilirdi.

Bu esnada, hiç kalkası olmadığı için kapalı alarmı ile ortam sessizliğe bürünmüşken sırt üstü yatıp rutubetli tavanı izliyordu genç adam. Sonunda istemeye istemeye de olsa yattığı yerden doğruldu ve oturur pozisyona geçip avuçlarını yaslayarak yüzünü ovuşturdu.

Biraz daha kendine gelince ayaklarını sarkıttı küçük ve rahatsız yatağından aşağı. Yarım saat içinde çocukları okul için hazırlaması gerekiyordu. Bunun yanı sıra tüm bunlar için inanılmaz yorgun hissediyordu.

Yeni güne başlayacak kadar bile hâli kalmamıştı sanki artık. Uyumak iyi hissettiriyordu. Uyandığı her an, isyan edesi geliyordu ve yeni günde yine aynı şeyleri yaşayacak olduğunu bilmek, bütün hevesini alıp götürüyordu. Uzun bir süredir günleri devirmek için uyanıyordu sadece.

Birde çocukları için..

Kendisinden ve yaşantısından yana hiçbir hevesi, umudu, heyecanı ya da neşesi yoktu; kalmamıştı. Ellerini yıkamak için banyoya gideceği sırada salonun önünden geçerken kanepede uzanan bedeni görünce durdu ve kapı pervazına yaslanıp içeri baktı. Her günün sabahına böylesine halsiz ve isteksiz uyanmasına sebep olan adamı izledi sessizce.

Kocası...

Dalgın gözler ile baktı bir süre. Geç gelmişti gece; her zaman olduğu gibi. Ve tabii ki yanına yanaşmamıştı; her zaman yaptığı gibi. Bazen oturup düşünüyordu, bu hâle nasıl gelmişlerdi? Severek evlenmişlerdi. Öyle iki kelimeye sığacak kadar küçük ve basit değildi aşkları.

Büyük fedakarlıklar yapmışlardı bu aileyi kurmak için. Büyük şeylerden vazgeçmişlerdi. Bu şartlar altında evlat edinmek de güçken onlar yine bir sürü zorluğun üstesinden gelip 3 güzel evlada sahip olmuşlardı. Şimdi her şey tam hayallerindeki gibi iken, hayallerinden çok uzak bir evlilikleri vardı.

Sessizce arkasını dönüp banyoya gitti ve suyu açıp yüzünü yıkamak için eğildi. Sertçe ovuşturdu yıkarken yüzünü çünkü sinirli hissediyordu. Suyu kapatıp kafasını kaldırdı ve ıslak yüzünü izledi.

Saçları ıslandığı için siyah, dalgalı perçemleri birbirine yapışmıştı. Esmer teni biraz solgun görünüyordu. Gözleri halsiz bakıyordu. Mutsuzluğu yüzünden okunuyordu ve bu, uzun bir süredir böyleydi.

İç çekti ve kenarda duran havluyu alıp kısaca yüzündeki ıslaklığı kurulayarak aynı yerine bıraktı. Aynadan son kez yorgun görüntüsüne bakıp arkasını dönerek çıktı banyodan. Eskiden böyle değildi. Enerji dolu, neşe saçan, girdiği ortamda hep aktifliği ile dikkat çeken bir gençti.