Victory Kickoff "Kaçınılmaz Aşk"

Telaş

Erika'nın Ağzından"

Yavaş yavaş toparlanıyordum.Ama gördüğüm kabuslar yüzünden psikolojim asla düzelmiyordu.

Çok şey yaşamıştım ama her şey geçmişti artık. Ouzou ve diğerleri beni bir an olsun yanlız bırakmamıştı. Bugün hastaneden çıkıyordum. Ouzou'nun sürprizi ile şaşırmıştım ama beni mutlu etmişti.

Erika; Cidden artık beraber mi yaşayacaz?

Ouzou; Evet sevgilim bu saatten sonra gözümün önünde olacaksın.

Diyip çeneme tatlı bir öpücük kondurdu.

Hastaneye geldiğimizden beri aynaya bakamıyordum.Çok sevdiğim kesmeye kıyamadıgım saçlarım ne haldeydi bilmiyorum.

Toparlanıp taburcu işlemlerini bitirdik.

Hastaneden çıkıp arabaya bindik ve Ouzou'nun tuttugu eve doğru gittik.
Evin önüne geldiğimizde nakliye şirketi ve takımın geri kalanı burdaydı.

Shou; Erikaaaaaa hoşşgeldinnn

Tagi; Shou bağırmasaanaaaa

Shou; Herika gördüm seni iyyissin dimii.

Shou'nun enerjisi beni birazda olsa kendime getirmisti.

Erika; İyiyimm Shou teşekkür ederim.

Reika içerden koşarak yanıma geldi.
Beni gördüğü gibi boynuma sarılıp ağlamaya başladım.

Reika; Erikaa seni gördüğüm için cok mutluyum her sey geride kaldı arkadaşım.Kimse bize zarar veremez artık.

Reika'ya sarılıp ağlamaya başladım.Yaşadıgımız her şey gözümün önüne gelmişti. Ouzou beni Reika'dan uzaklaştırıp elimi tuttu ve alnımdan öptü.

Ouzou; Bu konuları kapatalım artık her sey geride kaldı.Hadi içeri girelimde evi dizelim.

Evde sadece ben ve Ouzou kalacaz sanıyordum ama Reika ve Kota'da bizimle kalacaktı.Ev iki katlı büyük bir evdi. Ouzou bana "yakında diğerlerininde sevgilisi olursa bizimle yaşayacaklardı" dedi.

Hoşuma gitmişti bu fikir çünkü sürekli beraber olacaktık.

Nakliyeciler ve erkekler bütün işi halletmisti.Ben ve Reika sadece evi nasıl dizayn edeceğimizi konuşup duruyorduk.Aslında kimse bir şeye dokunmamıza izin vermiyordu.

Reika; Erika!. Her ne kadar sevgili olsakta cocuklarla aynı odada kalmamız doğru mu sence?

Erika; Banada pek doğru gelmedi ama bizimkileri biliyorsun ne kadar istemediğimizi söylesekte bizimlr yatacaklar çocuk gibiler.

Reika; Aynen bu konuda sana sonuna kadar katılıyorum.

İkimizde sessiz sessiz gülerken bizimkilerin işi bitmiş coktan yanımıza geldiler.

Reika; Ouzou,Kota nerede?

Ouzou ; Nakliyecilere parasını vermeye gitti gelir şimdi.

Derken dışardan sesler yükseldi.

Apar topar dışarı çıktığımızda Kota nakliyecilerle kavga ediyordu.

Nakliyrci; Beyefendi neden ısrar ediyorsunuz fazla para verdiniz üstünü verdik neden bu kadar sinirlendiniz?

Kota; Sen benim matematiğimle dalga mı geçiyorsun doğru verdim dedim lan sana

Ryuuji; Kota lütfen bi sakin olur musun ahahah

Reika; kota sakin ol tamam.Beyefendi lütfen sizde paranın hepsini alın geri kalanını harçlık yapın kendinize.Kota adınada sizden özür diliyorum.

Ben ve diğerleri gülmekten karnımız ağrımıştı.
Eve geçip yemek yediktwn sonra grubun geri kalanı yavaş yavaş dağılıyordu.Saat geceyi coktan geçmişti ve çok yorgundum.Evin düzenlenmesi daha tam bitmemişti o yüzden yarına bırakmaya karar vermiştik.

Kota ve Reika çoktan odalarına geçip uyumuştu bile.Ben ve Ouzou biraz otırduktan sonra uyumaya karar vermiştik.Olaydan 1 hafta geçmişti ve kendimi yavaş yavaş toparlıyordum.
Ouzou beni elimden tutup odaya götürmeye başladı.
Odayı gördüğümde gözlerim açılmıştı. Ouzou kendisi dekore etmişti her yeri.
Çok tatlı ve güzel bir odaydı.

Oda;

Erika; Ouzouuu buna inanamıyorum bu odayı tek başına mı yaptınn?

Ouzou arkadan kollarını belime dolayarak boynumdan öptü.

Ouzou; Senin için ev bile yaparım güzelim.

Ouzou elimden tutup odayı bana gezdirmeye başladı dolabı açarken içinden bir ayna çıktı.

Aynada kendimi görmemle buz gibi olmuştum.Olaydan beri aynaya bakmaya korkuyordum.İlk kez kendimi görmüştüm yıllardır uzattıgım saçlarım kısacık olmustu korkunç gözüküyordum. Rengimin beyazladıgını hissedebiliyordum.Titremeye başlamıştım.Her şey gözümün önüne gelmeye başladı istemsizce gözlerimden yaş akmaya başladı. Ouzou'nun bana seslendiğini hissediyordum ama duyamıyordum bile onu.

Erika'nın saçları;

Ouzou'nun ağzından;

Erika iyi gözükmüyordu.Telaşlanmıştım ne yapacağımı bilmiyordum ona sesleniyordum ama cevap vermiyordu.Aynanın karşısında buz gibi olmuştu adeta.

Onu sarsmaya karar verdim ama nafileydi.İşe yaramıyordu Erika iyi gözükmüyordu.

Bir kaç dakika sonra Erika bana döndü.Gözleri kıpkırmızı yüzü bembeyaz olmuştu.Birden göz bebekleri kayboldu ve gözleri kapandı.

Tam düşecekken onu tuttum. Bayılmıştı ama normal bir bayılma değildi bu Erika iyi değildi.

Sevgili okurlarım yakın zamanda cok acı bir kayıp yaşadım.Kendimi toparlamam çok uzun sürdü.Henüz toparlanmışta sayılmam.Sizi beklettiğim için özür dilerim.Lütfen beni yargılamayın.Sık sık bölüm atmaya çalışacağım keyifli okumalar dilerim sizleri seviyorum ❤.