အခန်း(၁၀) - ချောင်းကြည့်မိတာ ရှက်ဖို့ကောင်းတယ်
ညနေခင်း စာလုပ်ချိန်အပြီးတွင် ချီရှောင်ပိုင်သည် မကြာသေးမှီက ဖြစ်သွားသော အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်ပြောင်းစဉ်းစားနေလေသည်။
သူ ပိုပြီး စဉ်းစားလေလေ ပိုပြီး ထူးဆန်းလေလေ ဖြစ်နေသည်။
သူသည် လူတိုင်းကို အပေါ်ယံကြည့်ပြီး ဆုံးဖြတ်လို့ မရမှန်း သိနေသည်။
မိထွေးတိုင်းလည်း ယုတ်မာတတ်သည် ဟူ၍ မဟုတ်ပေ။
အနည်းဆုံးတော့ ရှန်းမူမူတွင် ထိုပုံစံကို မမြင်ရပေ။
ချီရှောင်ပိုင်သည် တစ်နေ့ကအိမ်မှာရှိတုန်း ဖြစ်သွားသည်ကို ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ပြန်စဉ်းစားနေလေသည်။
ရှန်းမူမူသည် အစေခံမိန်းကလေးကို သူ့အတွက် မုန့်များ ဝယ်စေခဲ့ပြီး တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ဖန်ခွက်ထဲ ဆေးခတ်သွားကြောင်းကိုလည်း သတိပေးခဲ့သည်။
ခေါင်းမာသော သူ၏ ဆယ်ကျော်သက် စိတ်သဘောထားက လူတိုင်းသဘောကောင်းပြလျှင် တစ်ခုခုကို ပြန်ပေးရစမြဲဖြစ်သည် ဟု သူ့ကို ခံစားရစေသည်။
ကောင်းသောအလှည့်တစ်ခုသည် နောက်တစ်ခါ ထပ်လာဖို့ ထိုက်တန်သည်။
ရှန်းမူမူသည် သူ့ကိုကူညီပေးခဲ့သောကြောင့် နောက်ဆို အဖေ့အရှေ့တွင် သူမအတွက် ကူပြောပေးရမည်မှာ သူ့အတွက် ကိစ္စမရှိပေ။
ထိုနေ့က သူ့အဖေသည် သူမအရက်သောက်သည်ကို သဘောမကျကြောင်း သူမှတ်မိနေလေသည်။
ချီရှောင်ပိုင်သည် မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး အချိန်အတော်ကြာ ဆူပုတ်နေကာ သူ့ဖုန်းကို ကောက်ထုတ်လိုက်ပြီး စခရင်ကို ထိလိုက်လေသည်။
သူသည် စာရိုက်လိုက် ပြန်ဖျက်လိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။
နောက်ဆုံးတွင် သူသည် စာတစ်စောင်ကို ပို့ဖို့ အချိန် အတော်လေး ယူလိုက်ရသည်။
ထိုအချိန်တွင် ချီမော့သည် ဗြိတိန်အလုပ်တွဲဖက်တစ်ယောက်နှင့် စာချုပ်ရေးထိုးနေလေသည်။
ချီရှောင်ပိုင်နာမည်သည် စခရင်တွင် ပေါ်လာသည်ကို မြင်ပြီး
