Bir Ülkücü Sevdim

32 Diş Şok

Birkaç Saat Sonra

Muhammed okula gelmişti. Hâlâ evde yaşananların şokunu atlatamamıştı.
Sınıftan içeriye girdi ve Rayyanah'ı sırasında otururken gördü. Dalgın ve üzgün bir şekilde camdan dışarıyı izliyordu.

Muhammed yanına yaklaştı ama Rayyanah onu fark etmemişti.
"Rayyanah, selamün aleyküm."dedi Muhammed.
Rayyanah irkildi ve kendine geldi.
"Seni bekliyordum Muhammed." dedi Rayyanah.
"Neden? Ne oldu? " dedi Muhammed.
Rayyanah'ın gözleri doldu ve
" Seninle dışarıda konuşabilir miyiz ? Çok vaktini almam." dedi.
Muhammed, şüpheyle baktı ve çaprazlama başını salladı.

Beraber sınıftan çıkıp arka bahçeye yürümeye başladılar.
O sırada Muhammed okul bahçesinden içeriye giren Umay'ı gördü.
Tam olarak onlara dik dik bakıyordu ve elinde bir portakal vardı.

Muhammed korktu. Anıları canlanmıştı.
Hızlıca Rayyanah'ın peşinden gitti.
İkisi de Umay'ın onları takip ettiğini fark etmemişti.

Rayyanah yürümeyi bırakıp durdu ve " Muhammed direkt konuya gireceğim. Artık duygularımı gizleyemiyorum çünkü أنا أحب . Beni anlıyorsun değil mi?"dedi.

Muhammed böyle bir konuşmaya hazır değildi ve ne diyeceğini bilmiyordu. Kendini toparladı ve konuştu" Ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Benim sana karşı bir duygum yok . Yani seni o anlamda sevmiyor..."
derken Rayyanah sözünü kesip
"Ben Umay'dan hoşlanıyorum." dedi.
Muhammed'in ağzı fil gibi açıldı.
Daha önce hiç bu kadar şok olduğunu hatırlamıyordu.

O sırada onları duvarın arkasından dinleyen Umay ise kalakalmıştı.
32 diş duvara bakıyordu.
Gözleri dolmuştu.

"Bana portakal fırlattığı günden beri aklımdan çıkmıyor. Artık en sevdiğim meyve portakal." diye devam etti Rayyanah.
Muhammed şoku üzerinden biraz atmıştı ve " Peki ben sana nasıl yardımcı olacağım?"dedi.
"Bizim aramızı yapar mısın?" dedi Rayyanah.
Muhammed "Ama ben Umay'dan korkuyorum. Nasıl söyleyeceğim?"dedi.
"Bilmiyorum. Bende korkuyorum. O her şeyi yapabilir." dedi Rayyanah ağlayarak.

Saatler Sonra

Okul çıkış zili çalmıştı. Muhammed, sabah Umay'ı görmüştü ama bir daha hiç görmemişti.
Okul bahçesine çıktığı sırada arka bahçede birinin olduğunu fark etti.
Merakla oraya ilerledi.
Bu Umaydı. 32 diş gülerek duvara bakıyordu ama mutlu görünmüyordu. Daha çok acı çeker gibi bir hali vardı.

"Umay iyi misin?"diye sordu Muhammed.
Umay arkasını döndü "hığğ!"dedi ve yere yığıldı.
Muhammed korkuyla Umay'ı tuttu.
"Umay , neyin var?"dedi Muhammed.
Umay tekrar "hığağ!" dedi ve "Duyduklarım gerçek miydi?"diye devam etti.
Muhammed dediklerini anlamamıştı. Neyden bahsediyordu?

"Rayyanah'ın dedikleri doğru mu? Kalbim çok hızlı atıyor. " dedi Umay.
Bu sefer Muhammed dona kaldı. Kalbin de bir acı hissetti.
Umay da mı Rayyanah'tan hoşlanıyordu?

Muhammed, ayaklarını sürüye sürüye eve gelmişti.
Bugün neler duymuştu hâlâ aklı almıyordu.
Düşünmekten yemek bile yiyememiş direkt yatmıştı.
Düşündü.
Düşünürken bir şey fark etti.
Umay sürekli derslerde Rayyanah'a bakıyordu. Ama Umay Suriyelileri sevmezdi ki.
Neden Rayyanah neden ben değil diye düşündü.

Ağlamaya başlamıştı. Hayır Umay'a aşık değildi ama kalbindeki bu acıdan kurtulamıyor içindeki ağlama duygusunu bastıramıyordu.
Çalma listesinden rastgele bir şarkı açtı.
Gülden Karaböcek - Sen Evlisin

Muhammed yüzünü buruşturdu.
Ne iğrenç şarkıydı böyle. Listesine nereden gelmişti bilmiyordu.
Hemen değiştirdi ve başka şarkı açtı
Alizade- Şu an

Şarkının duygusallığıyla hıçkırarak ağlamaya başladı.
Sabaha kadar başa alıp alıp dinledi. Artık bu şarkının anısı vardı.

...

Hiç istemese de hazırlanıp okula gitti.
Onları görmek istemiyordu. Kantine gitti. Kahvaltı yapmıştı ama yine acıkmıştı.
7 poğaça ve 2 simit aldı. Bunlar ona yeter miydi ki?

Sınıfa girdi ve Umay'ı gördü. Gözleri doldu. Bugün onun için çok zor geçecekti.
Derslerde sürekli yattı ve düşündü.
Umay'la konuşmaya karar vermişti.

Okul çıkış zili çaldığında sınıftan çıkmak üzere olan Umay'ı kolundan tuttu.
Umay, önce kolunu tutan ele sonra da Muhammed' e baktı.
"Beraber yürüyelim mi?" diye sordu Muhammed.
Umay şaşırdı ama evet anlamında başını salladı.

Beraber yürümeye başladılar.
Muhammed boğazını temizledi ve konuşmaya hazırlandı.
Bir anda çantası çekildi ve kişneme sesi duydu.
Bu ses tanıdık geliyordu.
Arkasını döndü ve onu gördü.
Ebu Cehil!!?

Ebu Cehil'in kim olduğunu unutanlar 1.Bölüme bakabilir.

Bu hikaye tamamen hayal ürünüdür ve mizah amaçla yazılmıştır.