Synthesis of Prophecy: Purple Charm✔

Arena Training

Chapter 42

(Please do vote or comment or share, everything is appreciated, love. Hope you keep the love and support.)

Valerie's pov.

Napalapag ko yung ulo ko sa lamesa dito sa library ng bigla akong nauntog. PUTANGINAAA!! Napapikit ako sa sakit pero nakapatong pari yung ulo ko sa lamesa.

Kulang pa tulog ko 3 hours lang. 

I wasted my time just to learn about some good strategies to improve my power more. Since, every arena battle i do with my co-student supreme ay palaging ako na lang ang mahina kaya nakakairita na.

Even though sir Yorn is only summoning weak wolfs, I still lose the battle. This arena training is making me feel more weak.

Ito rin ang dahilan kung bakit ako napapaisip kung sobrang Hina ko ba? Or mahina lang talaga?

• • •

Napakapit ako sa sandata ko ng biglaang umatake sakin ang isnag itim na Lobo. I feel frozen like I can't move, only I can do is watch.

Ngayon, malalakas na lobo ang mga sinusumon niya. Hays

Feeling ko I don't belong here, I never belong here.

Napatingin ako sa balikat ko ng makagat ako nito ng makaiwas ako. Shit, I'm still weak. I bend my right leg to slide and attack the other wolf on my right.

Its attack are aggressive and its aiming for my weak spot. I tried my best to block every bite the wolf made with my sword.

And also attack the same time, I sway my sword left and right to its tummy.

"Valerie watch out!" Rinig kong sigaw ni Clyde. Kaya mabilis akong umikot at nakita yung lobo kanina na katapat na ng mukha ko at handa na akong kagatin.

In my reflex, I sway my sword and luckily, it landed in its mouth. Nahiwa ang dalawang gilid ng labi nito.

Kaya sinaksak ko na ito sa puso at naglaho na ito at naging usok. Kinabahan ako bigla ng makakita ng isang malaking Lobo.

It almost look like Rain pero puti. Napatalon ako kaya naiwasan ko ang pagtakbo nito. Napakunot ang noo ko at napatilt ang ulo ko sa gilid ng makitang liningon ako nito ba parang alam niyang nasa likod ako nito.

Eh?

Bat parang ang talino nito?

Tumakbo ito patungo sakin kaya hinanda ko na ang sarili ko. I sway my sword to it, hoping to block its every attack pero tumalsik ang sandata ko dahil lang sa isang hampas ng kamay nito.

Ang lakas!

Gulat akong napatingin dito at napatingin ulit sa Lobo ng bigla akong kalmutin nito sa tiyan dahilan para mahiwa tong t-shirt na suot ko.

"Ahhh!" Sigaw ko sa sakit

Tangina! Naging crop top!

Napa-hisss ako sa hapdi. Hinawakan ko ang tiyan ko at galit na inangat ang tingin ko.

Kita ko ang mukha nito at galit ang nakaukit dito, di ito gumagalaw o masasabi ko bang, di makagalaw.

Malakas itong tumalsik at tumama sa barrier ng arena. Rinig ko ang iyak nito kaya dahan dahang nawala ang kunot noo ko.

Nanghihina itong pilit na tumayo. Nakita ko kung paano kabagal na tumulo ang nagiisa nitong luha.

"I-im sorry.." papalapit na ako dito ng merong malakas na kumalmot sakin sabay tukak sakin.