(Love and War Serisinin 2. Kitabı)
Kuni, kader bu sefer yüzümüze güldü. Bize 2. bir şans verdi.
Sevgilim...
Sana söz veriyorum bu sefer o acı dolu hayatı yaşamana izin vermeyeceğim. Seni, yuvamı koruyacağım.
Çiftler: KazuScara, XiaoVen, ZhongChi, E...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ── 🌄🍁☂️🌌 ── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Kazuha'nın Anlatımıyla
Saat kaça geliyordu bilmiyorum. Kulağıma tatlı kıkırtı sesleri geliyor. Yanımda hareketlilik, bacaklarımda ise bir ağırlık var ama bunu önemsemeyecek kadar kendimi güzel kıkırtıya vermiştim. Bu kıkırtının ona ait olduğunu ses tonundan anlayabiliyorum. Kıkırtısı nini gibiydi. Onun kıkırtısı kulaklarımı doldururken uyku beni daha çok sarıyordu.
Yüzüme doğru yumuşak birşeyin zıpladığını hissedince kaşlarımı çatıp gözlerimi daha çok kapattım. Önüme zıplayan şeyin ne olduğunu çok merak ediyordum ama uykumdan da uyanmak istemiyordum.
Burnumun ucunda hissettiğim ıslaklıkla ve balıklı mama kokusuyla gözlerimi hızlıca açtım. Beyaz renkli bir kedi başıma dikilmiş, boncuk mavisi gözleri ile bana bakıyordu. Başınıda biraz yana eğmişti.
"Hey! Zuzu onu uyandıracaksın!"
Nerdeyse görüş alanımı tamamen kaplayan Zuzu'nun belinden iki el tuttu. Sonra da havaya kaldırdı. Kedinin havaya kalkması ile çivit mavisi gözler ile karşılaştım. Saçları biraz dağılmıştı. Gözlerinden yeni uyandığı belliydi. Yatakta oturur pozisyona gelmişti ve kucağında diğer kedim Fandango uyukluyordu.
"Kazuha? Seni biz mi uyandırdık?"
"Hayır bebeğim."
Aslında onlar uyandırmıştı ama tatlı bir yalandan birşey olmazdı. Sonuçta uyandırılacaksam ömrümün sonuna kadar bu şekilde uyandırılmak isterdim. Asla şikayet etmezdim.
Biraz Kuni'ye sokulup onun ince beline sarıldım. Bacaklarımıda kendime çekerek cenin pozisyonu aldım. Karnım ve bacaklarım arasında oluşan minik boşluğada hemen Zuzu kıvrıldı. Kıvrıldığı gibide mırlamaya başladı.
İnazuma'da olduğum vakit boyunca aklıma sürekli Zuzu ve Fandango gelip durmuştu. Onların sahipleri bendim ama onları arkadaşlarım ile tek bırakarak ansızın gitmiştim. Venti'nin alerjisi olduğunu söylemiyorum bile. Neyse ki yokluğumda onlara benim için bakmışlardı. Tek sorun beni özlemeleriydi. Bugün onlar ile ilgilensem iyi olacak. Gerçi Fandango Kuni'nin kucağından kalkacak gibi durmuyor.
Kuni yumuşak elini yavaşça saçlarımın arasına daldırdı. Saçlarım ile oynamasını seviyordum. Şu an içinde bulunduğum huzuru asla tarif edemem. Sevgilimin sakince saçlarımı okşaması, benimle birlikte uyumaya çalışan kedilerim, perdelerden sızıp odaya vuran loş güneş ısığı, dışarının buz gibi soğuk olmasına rağmen burda hissettiğim sıcaklık....
"Kazu acıktın mı? Az önce örgülü bir çocuk geldi -galiba adı Venti'ydi ama neyse- aç olup olmadığımızı sordu. Aşağı inelim mi?"
Bu pozisyonumuzu bozmak istemiyordum. Ona bi beş dakika daha sarılarak uyumak istiyordum ama acıkmıştımda. Midemde ki boşluk beni rahatsız ediyordu ve birşeyler yemem konusunda sinyaller gönderiyordu ki Kuni'nin de acıktığına eminim. O yüzden tek seçenek ne kadar istemesemde yataktan kalkıp yemek yemekti.
