(Love and War Serisinin 2. Kitabı)
Kuni, kader bu sefer yüzümüze güldü. Bize 2. bir şans verdi.
Sevgilim...
Sana söz veriyorum bu sefer o acı dolu hayatı yaşamana izin vermeyeceğim. Seni, yuvamı koruyacağım.
Çiftler: KazuScara, XiaoVen, ZhongChi, E...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ── 🌄🍁☂️🌌 ── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Yazar'ın Anlatımıyla
03.01.2010
"Lütfen... Lütfen bana dokunma!"
Kanlar içinde kalmış olan, 7 yaşında ki küçük bir erkek çocuğunun bedeni soğuk karların üzerinde öylece duruyordu. Kandan dolayı birbirine yapışmış olan çivit mavisi saçları gözünün önüne düşüyordu. Hissettiği acıdan ve soğuktan dolayı bedeni titriyordu. Bugün onun doğum günüydü aslında, sadece arkadaşları ile eğlenmek istemişti ama efendisi bunu duyduğunda küplere binmişti. Onun doğum günü kutlamaya hakkının olmadığını, eğitimine devam etmesi gerektiğini söylemişti. Sonra da onu dondurucu bir kışın ortasında bu hale getirmişti.
"Umarım bu görevlerinin herşeyden önemli olduğunu anlatmıştır Kunikuzushi!"
Turkuaz saçlı adam pelerinini savurarak geriye doğru döndü. Minik bedeni de kırmızıyla kaplanmış olan karların üzerinede bırakarak orayı terk etti.
Küçük çocuk hissettiği acıyı umursamadan karların üzerinden kalkmaya çalıştı ama bedeni buna izin vermedi. Fazlasıyla güçsüz düşmüştü. Soğuktan dolayı bütün eklemleri uyuşmuştu. Üzerinde de sadece ince bir pijama olduğu düşünülürse gerçekten soğuktan donarak ölebilirdi.
"Kuni!"
Kayalıkların arkasında çıkan, onunla yaklaşık aynı yaşlarda olan iki çocuk hızlıca ona doğru koştu. Gözlerinde korku ve endişe vardı. Az önce ki olayların tamamına şahit olmuşlardı ama korkularından seslerini çıkartamamışlardı. Sonuçta onlar daha 7 yaşındaydı.
Platin saçlı kız arkadaşının yanına eğilerek onun doğrulmasına yardım etti. Tarçın saçlı çocukta arkadaşının üzerine kendi montunu örttü. Oda üşüyordu ama arkadaşı çok kötü durumdaydı. Önceliği ona yardım etmekti.
"Kuni iyi misin?"
Çivit mavisi saçlı küçük çocuk evet anlamında başını salladı ama tabi ki bu bir yalandı. Bayılacak gibi hissediyordu ve bilincini zor açık tutuyordu.
"İyiyim Rosalyne... İyiyim..."
"İyi falan değilsin Kuni!"
Tarçın saçlı çocuk arkadaşına yardım etmek için onun bir kolunun altına girmiştı. Kuni ilk başta sendelese de arkadaşına tutunarak dengesini sağlayabilmişti.
"Gerçekten iyiyim Ajax..."
"Ajax sen onu odamıza götür! Ben kafeteryadan ilk yardım setini alıp geleceğim."
Ajax, Rosalyne'ı başıyla onayladı, sonrada Rosalyne kafeteryanın bulunduğu binaya doğru koştu. Ajax da bir yandan Kuni'nin koluma girerek bir yandan da düşmemesi için onun belinden tutarak onu yatakhanelerin bulunduğu binaya doğru götürmeye başladı.
