Resztki Brudu Księga I

Rozdział 4: Mo Xi Odgrywa Rolę

__________________________

Notka dotycząca tytułu:

W oryginalnym tytule użyto 装逼 (zhuang bi), które jest chińskim terminem slangowym odnoszącym się do ludzi, którzy w zasadzie udają. Oryginalny tytuł powieści internetowej, który można przetłumaczyć jako „Sexy Mo Xi, Faking It Online", oznacza seksowny lub atrakcyjny, natomiast "Faking It Online" oznacza, że postać może symulować lub udawać coś. Wydawnictwo Yu Wu oficjalnie zmieniło tytuł.

____________________________________________________

Następnego dnia armia wróciła. Całe miasto tętniło życiem, gdy mieszkańcy w różnym wieku wylewali się na ulicę, jak okiem sięgnąć.

"Północna Armia Graniczna, witaj ponownie!"

Gdy procesja wkroczyła do miasta, po obu stronach drogi uniosła się dziwna atmosfera. To było tak, jakby do garnka z skwierczącym olejem wlano wodę, a następnie szybko zakręcono drewnianą pokrywką, aby zakryć całe trzaskające podniecenie pod spodem.

Ludzie z szacunkiem pochylali głowy, ale i tak ukradkiem spoglądali kącikami oczu, by zerknąć na przejeżdżającą obok elitarną armię.

Mo Xi miał na sobie mundur Armii Cesarskiej i buty wojskowe ze stalowymi noskami w strzemionach. Oprócz paska i karwaszy, które lśniły zimnym srebrem, był cały ubrany na czarno.

„Ahhh, Xihe-jun jest tak przystojny, że nie mogę tego znieść!"

„Umieram, umieram."

„Myślę, że właśnie na mnie spojrzał!"

„Ha, przestań się ośmieszać! Jak miałby patrzeć na kogokolwiek innego niż na Księżniczkę Mengze?"

„Ale on nie ożenił się jeszcze z księżniczką... W tym roku kończy trzydzieści lat i nie ma żony. Ani narzeczonej, ani nawet żadnych konkubin!

Nie mogę chociaż fantazjować? Poważnie!"

Jeśli chodzi o oficerów i żołnierzy, ich miny były znacznie radośniejsze niż Mo Xi, gdy machali radośnie do cywilów stojących na ulicach. Yue Chenqing z radością przyjmował nawet kwiaty od dziewcząt, aby wpiąć je we włosy. Dopiero gdy Mo Xi spojrzał na niego ostrzegawczo, nadąsany zrezygnował z trzymania i wąchania kwiatów, ogólnie wyglądając dość żałośnie.

Droga do bram miasta była długa i jeszcze długo nie dotrą do pałacu cesarskiego. Yue Chenqing nie zachowywał się zbyt długo, zanim zaczął ponownie kręcić swoje kwiaty. Uśmiechnął się zalotnie do gapiów i w miarę zbliżania się procesji zawołał ich:

„Hej, panie!"

„Czyż nie jesteście urocze..."

„Ten pokorny szuka konkubin, łącznie z wyżywieniem i mieszkaniem."

„Yue Chenqing!" warknął Mo Xi.

Yue Chenqing zakrył usta.

W słońcu lśniąca broń i lśniące zbroje Armii Pogranicza Północnego były wspaniałym widokiem, gdy jechali przez stolicę. Nadal byli starymi żołnierzami Gu Manga, ale nie mogli już zachowywać się tak, jak kiedyś. W dawnych czasach, gdy Gu Mang wracał zwycięsko, machał na i dokuczał im z swojego konia, podczas gdy szczęśliwi, zrelaksowani żołnierze stojący za nim śmiali się, przyjmując wina i desery od cywilów. Ale Xihe-jun był teraz ich dowódcą. Ten człowiek nawet się nie uśmiechnął, więc nikt inny nie odważył się rozluźnić.

Powolny marsz od bram miasta zajął ponad godzinę. Po przybyciu na miejsce armię powitało długą i żmudną ceremonią zasług., podczas której musieli klęczeć, kłaniać się i dziękować. To było strasznie irytujące. Nawet gdy Mo Xi w końcu dotarł na wieczorną ucztę, nie zaznał ani spokoju, ani ciszy.