KAÇIŞ YOK

14. Bölüm

- Bırak beni bıraksana diye çırpınıyordum , ne mi olmuştu korumaları bir şkeilde halledip zar zor yine bahçe duvarından atlayıp kaçıcaktım ama yakalamışlardı.

İki koruma yanımda koluma tutuyor ve oturma odasına götürüyolardı.
En sonunda çırpınıp kendimi saldım onlar ise beni zorla koltuğa otutturdu ve sağ ,sol köşede beklediler , kollarımı birbirine bağladım ve yere baktım.

Adım sesleriyle kafamı yukarı kaldırdım, siyah ayakkabılar ,siyah pantolon ve kolları kıvrılmış beyaz gömlek, keskin gözlerle geliyordu Karan.

- Siz çıkın cümlesinden sonra korumalar çıkınca, onların gidişini izledim ve tekrar ona baktım.

- Derdin ne senin dedi ve raflardan bardak alıp içine masanın üzerinde yeni gördüm içkisini koydu, cevap vermedim . 2 günden beri ne konuşuyor nede doğru düzgün yüzünü görüyordum . Tekli koltuğa geçip oturup bakışlarını bana dikti, bense gözlerimi tekrar yere diktim.

Derin bir nefes aldı ,

- Sabrım taşıyor dedi , ben bana ne yapıcak diye düşünürken 2 gündür sabırlı davranıp birşey yapmadığı aklıma geldi.

- HELİN BANA CEVAP VER diye bağırınca , birbirini bağladığım kollarımdan birini elimle sıktım.

- bana bak dedi sert ve hafif bağırmayla, onu dinlediğimi anlasın diye gözlerimi ona diktim, sinirli gözlerle bana bakıyordu.

- Ne istiyorsun dediğinde , dalga geçermiş gibi güldüm, o gülüşümde takılı kalırken , yine cevap vermedim ve kafamı arkaya atıp gözlerimi yumdum.

Adım sesleri bana yaklaşırken ne yapacağımı bilemedim ve kaldım öyle , yanımda yer haffiçe çökünce gözlerimi açtım , açmamla iki çift gözle bakışmam bir oldu, kolları iki yanımda nefesi dudaklarıma değiyordu.

Gözlerimiz arasında ritim tutarken , birden gözü dudaklarıma kaydı,  rahatsız olup ellerimi çözdüm ve omuzlarına koyup ittim , ama güçsüz bir itmeydi, konuşmadığım içinde gözlerimi kaçırdım ve kafamı yana çevirdim.

- Ne kadar böyle devam ediceksin dedi ve burnunu saçlarımda gezdirirken

- bakalım ne kadar dayanıcaksın dedi sessiz ve tok sesiyle , saçlarıma üflemesiyle ona döndüm ve sinirli bir bakış atıp , tekrar ittim, ama faydasızdı , daha fazla yaklaşmasıyla bu sefer hedef dudaklarımdaydı , gözlerim hiçbir şey yapamamanın etkisiyle dolmuştu, gözleri gözlerime değince . Onu itmeye başladım,

- BIRAK İŞTE BIRAK  diye bağırdım, gözlerim çoktan akmaya ve ellerim titrmeye başlamıştı.

Durmuyor çırpınıyor ve ellerimle ittiriyodum.

- YETER ARTIK YA YETER diye bir sürü şey söyleyip bağırmaya devam ediyordum , o ise bileklerimden tutmuş beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

- sakin ol Helin dediğinde durdum ve buğulu gözlerimle baktım.  Elleriyle hala bileklerimi tutuyordu.

- istediğin oldu , intikamını almadın mı işte , dedim ve bileklerimi kendime çekmeye çalıştım ama nafile

- bı- rak dedim heceleyerek , uzun uzun bana baktı ve bıraktı. Uzamış olan sakallarını kaşıdı ve arkasına dönüp camda durdu.

Ayağa kalkıp odama gidicekken sesiyle durdum,

- hiçbir yere gitmiyorsun otur dediğinde , tekrar devam ettim,

- Helin bana aynı şeyleri yapmak zorunda bırakma dediğinde , gözlerimdeki yaşları silip derin nefes alıp ona en uzak olan koltuğun köşesine oturdum.