KAÇIŞ YOK

14.Bölüm 2 . part

-kızım

-kızım , gözlerimi açtım babamın sesi geliyordu, evimizdeydik 

- baba nerdesin diye bağırdım ,

-burdayım kızım diyince balkona yöneldim ve bahçemize baktım , babam sapasağlam annemle bana ell sallıyordu,

- baba dedim v gülümsedim. O an birşey oldu ve babamın arkasında Karan belirdi , elindede silah vardı, babama baktğımsa ise yerde sürünüyor her tarafı kandı,  parmakları yoktu ve kanlı elleriyle bana uzanmaya çalışıyordu.

- yardım et diye sızlanıyordu ,

-baba  dedim, ve hemen aşağıya indim, bahçeye doğru koştuğumda ise , bir sürü köpek babamın etrafındaydı,

-BABA diye çığlık atıcakken bir el uzandı ve beni tuttu , tutan kişiye baktım Karandı

- Karan lütfen durdur onları diye yalvarıyordum, kafamı tekrar çevirdi ğimde babam yoktu,  arkamı döndüğümde ise Karan da yoktu,

- BABAA diye çığlık atarak uyanmıştım, nefes nefese kalmışken üstümdeki yeni fark etttiğim pikeyi çektim ve ellerimi saçlarımdan geçirdim.

Hızlıca kalkıp lavobaya gittim ve yüzüme su çarptım. Aynada kendimle bakılırken ne kadar zayıflayıp çöktüğümü gördüm . Gözlerimi kapadım ve nefesimi kontrol edip odaya geçip camı açtım ve nefes aldım. Kapı açılınca kafamı oraya çevirdim, gelen Simgeydi

- elbiseni getirdim abime ne kadar kötü olduğunu söylesem de dinlemiyor dediğinde kafamı salladım ve cama tekrar döndüm ve rüzgarın yüzüme çarpmasına izin verdim.

- Çok halsiz görüşüyorsun dediğinde , cevap vermedim, omzuma bir el dokununca irkildim ve döndüm, Simge elini çekmişti.

- doktor çağırmamı istermisin dediğinde , boş gözlerle uzun uzun baktım ve cevap vermem gerektiğini anlayıp,

- Hayır iyim dedim ve camı kapatıp yatağa oturdum.

- Sana yardım ediyim diyip yanıma gelince elimi kaldırdım ve ,

- Gerek yok çıkarsan giyincem dediğim , suratına bile bakmıyordum,

- tamam dediğinde sesi çok kırılgan gelmişti. Umursamayaıp kapıdan çıkmasını bekledim, o çıkınca yatağın üstündekilere baktım , o beyaz elbise ve altına beyaz kelebekli straplez ayakkabı vardı, terlediğimi hissedip hızlıca yorgun yorgun banyo yapıp , saçlarımı kuruttum ve elbiseyi geçirdim,  aynanın karşısına geçip , uzun uzun kendime bakıp iğredikten sonra , kapatıcıyla göz altlarımı kapadım tek seferde kapanmayınca tekrar südüm.

Saçlarımı toplıcaktım ama kollarımı kaldırmaya güç bulamayınca durdum ve gözlerimi kapatıp nefes alıp , sıkıca at kuyruğu yaptım.

Gözlerime beyaz kalem siyah rimel sürüp  , dudaklarımada kırmızı ruj sürdüm. Yine yorgunluğum belli oluyordu ama elimden bu kadar gelince saldım ve yatağa oturup cama bakıp derin düşüncelere daldım.

Kendimi ilk defa bu kadar çaresiz hissediyordum.

Kapı açılınca oraya baktım tanımadığım bir kadın gelince, elindekilere baktım büyük bir çanta vardı.

- size makyaj yapmak için Karan bey göndermişti ama siz yapmışsınız sanırım dediğinde kafamı salladım.

- ben bilmiyordum o yüzden kendim yaptım dedim ,kadın içeri girdi ve