31. Bölüm

4.9K 200 54
                                    

Gece boyu Karanın verdiği rahatsızlıktan dolayı zar zor uyumuştum , şimdi ise ondan öne uyanıp onun uyanmasını sağlamaya çalışıyordum.  Önce üstümden ittirmeye çalıştım ama olmadı , sonra kendimi alttan çıkarmaya çalıştım ama o da işe yaramadı.

- Karan dedim en son omuzlarından sallayarak ,

- KARAANN diye bağırdığımda ,

- hı demişti sadece ,

- üstümden kalk artık dedim sıkıntılı bir sesle ,

- sus dediğinde , kendimi role sokup

- Karan çok ağırsın nefes alamıyorum dedim , sesim ağlamaklı gibi çıkmıştı , biraz durdu ve kollarını iki yanıma koyup kalktı, bana bakmak için gözlerini açtığında , yorgun gözler vardı.

- Milletin karısı biraz daha yatalım der bizim karımız bizi uyutmuyor dediğinde , gözlerini zar zor açık tutuyordu. 

- ama aradaki fark  ben senin karın değilim dedim . Gözlerini tamamen açtığında , yaklaştı ve yanağıma uzun bir öpücük bırakıp  kenara doğru kendini attı.

- sen ne kadar kabul etmesende karımsın dedi , hızla ayağa kalktım ve ona dönüp

- karısına yapmadık şey bırakmayan bir kocada ilk defa görüyorum dediğimde , gözlerini kapattı.

- haklısın dediğinde , ilk defa haklı olmak istemediğimi fark ettim .

- ilk defa haksız çıkıyorum dediğinde mırıldanmıştı . Derin bir sessizlik olunca gözlerini açtı ve ,

- Aşağıya in geliyorum dedi , birşey demedim ve odadan çıkıp lavaboda işlerimi halledip aşağıya indim .

Kahvaltı masasına oturup Ayşe ablanın masayı donanması izlerken ,

- iki kişi yiyoruz Ayşe abla ne gerek var bu kadar dedim , oda bana gülümsedi  ve

- Karan bey böyle istiyor kızım dedi,

- ay görende kraliyet prensi sanıcak onu dediğimde Ayşe hanım gülmüşyü,  bende güldüğümde 

- Ayşe hanım işinize odaklanırsanız daha iyi olur diyen Karanla yüzümüzdeki gülücük gitti onun yerine Ayşe hanımın yüzü utanmış bir hal aldı.

- Kusura bakmayın Karan bey dedi ve tepsideki son kahvaltıyı koyup gitti.

Karan oturup yanıma oturup bana baktığında ,

- Seni daha kaç defa uyarıcam dediğinde, 

- ne dedim.

- çalışanlarla arana mesafe koy Helin dediğinde , kaşlarımı çattım o ise kahvaltı etmeye başladı.

- Ayşe abla diye söze başlıcakken 

- Ayşe hanım diyip düzelttiğinde  ofladım.

- Madem bu evde kalıyorum  istediğimi yaparım dedim en son . Karan bi süre uzun uzun  baktı ve saldı.

Uzun bi sessizlikten sonra aklıma gelen düşüncelerle kendimi yiyip bitirdim.  Karanla neredeyse 1 aydır aynı evde yaşıyorum zorlada olsa ama hakkında hiçbirşey bilmiyorum .

- Helin kahvaltı et dediğinde ,

- ediyorum dedim ağzıma lokma atarak.

- çatalınla oynuyorsun dediğinde ofladım..

- bana küçük çocuğun muş gibi davranmayı kes dediğimde,

- karım gibi davranıyorum demişti. Bakışlarımız devam ederken ,

KAÇIŞ YOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin