KAÇIŞ YOK

17.Bölüm

Uyandığımda saat sabah 5ti , camı açtım ve odayı havalandırdım, lavobaya gidip işlerşmi hallettikten sonrada üstüme gri bol paça eşortman ve üstümede siyah atlet ve siyah kapşonu alıp saçımıza at kuyruğu yaptım aşağıya yavaşça adımladım. Herkes uyuyordu, mutfağa doğru ilerlicekken  sesler geliyordu aşağıdan , aklıma Karanın beni oraya zincirlemesi gelince ürperdim ve mutfağa geçtim , kendime  tost yapıp , meyvesuyunuda hazırladıktan sonra oturdum ve yedim.

Mutfağın kapısında hareketlilik hissedince gözlerimi oraya diktim,

- Günaydın kızım diyen Ayşe teyzeye gülümsedim ve

- günaydınn dedim, elindekileri yere koyup , ellerini yıkmayaa başladığına bir yandanda bana bakıyordu.

- erkencisin dedi ,

- evet erken uyandım dedim ve bardakta kalan son yudumu içip  ayağa kalktım.

- Karan bey aşağıda spor yapıyor onun sesinden mi uyandın dediğinde , kafamı sağa sola salladım.

- yok  kendiliğinden uyandım dedim ,

- tamam canım Karan beye söylermisin 10 dakikaya yemek hazır olucak dediğinde, reddedicektim ama sonra merakım daha baskın olduğu için,

- söylerim dedim ve çıktım, aşağıya doğru yavaşça adımlarım ve sesin geldiği yöne doğru ilerlerim , adım atmamla ışıklar yanmıştı, kapıyı yavaşça açtım ve kafamı soktum, sağa doğru bakmamla Karanın bok torbasına vurduğunu gördüm , şort giymiş üstüde çıplaktı ,

- yemek hazırlandı mı diye soru sorduğunda bu tarafa bakmamıştı . Baştan aşağıya süzerken kendime gelip ,

- 10 dakikaya hazırlanıyormuş dedim, sesimle beraber boks torbasını tuttu ve kafasını bana çevirdi. Saçları aşağıya düşmüş ve  dağınıktı. Tamam ondan nefret ediyorum ama doğruyu söylemek gerekirse aşırı çekiciydi.

- be- ben gidiiym dedim , kaslarını görünce gözlerimi kaçırmıştım.

- gel buraya dediğinde , gözlerine baktım,

- neden diye sordum,

- Helin gel dedim dediğinde, yavaşça adımladım . Ben yaklaşırken korkum ve heyecanım artmıştı, adımlarım gidiyordu ama geri adımlamaamk için zor tutuyordum.

Karşısında durduğumda ellerindeki bandajları yavaş yavaş çıkarıyordu ,ama gözleri bir yandanda bendeydi

- Ayşe hanım mı dedi sana dediğinde , yutkundum ve kafamı salladım,

- konuş Helin dediğinde ,

- evet dedim , gözlerim salise ellerine kaydı, kızarmıştı. Çenemin tutulmasıyla gözlerimi ona diktim tekrar, baş pmarğıyla çenemi okşarken ,

- napıyosun diye fısıltı çıktı ağzımdan ,

- napıyorum diye tekrar edip yaklaştığında,  sertçe yutkundum

- bidaha buraya adım atma dediğinde neye uğradımı şaşırdım, çenemi geriye doğru ittiğinde ,

- şimdi git diye devam etti, gözlerim dolmuştu, aşağılanmış ve küçük görülmüş gibi hissetmiştim ki öyle olmuştu. Arkamı dönüp hızlıca kapıya yürüdüm ve sertçe kapatıp yaslandım , derin nefesler alırken , gözümden bir damla yaş akmıştı.

Her defasında salak gibi kanıyordum , belki bi umut içinde insan var sanıyordum .

Hızlıca merdivenleri çıkıp odama gidicekken , Simgeyle de karşılaşmıştım. Yüzüne bakarken, o göz kaçırıp gitmişti.
Günüm bok gibi aymıştı. Odaya geçip , kapıyı kapattım ve yastığı alıp ağzımla kapattım ve çığlık attım uzun süre attıktan sonra kafamı kaldırdım ve  ellerimle gözlerime yelpaze yaparken , kapının açılmasıyla oraya baktım.