KAÇIŞ YOK

15.Bölüm

Zor olan hayat şartlarımıydı yoksa insanlar mıydı ?

Sabah erken kalkmaya alışmış üstüme havanın yağmurlu olmasından dolayı beyaz sweatshirt geçirip altıma  eşortman giydimm şaçlarımıda sweatshirtün içine koydum.

Hayatı böyle devam edemezdim , hiçbirşey yapamamak , tüm gün oturmak , düşüncelere dalıp boğulmak beni kötü etkiliyordu.

Aşağı inip ve kahvaltı masasına doğru oturdum Karan yoktu , Simgede oturuyordu ama mutsuz gibiydi çatalla tabağıma birşeyler koyarken , acaba noldu diye sorup sormamak arasında kaldım. En sonunda ise ona bakmadan

-noldu diye sordum ve ardından baktım, kafasını kaldırdı vedolu gözleriyle bana baktı.

- Helin dedi ve yutkundu.

- biliyorum benim yüzüme bakmak bile istemiyorsun ama sana çok ihtiyacım var dedi göz yaşlarını sildi.

- anlat dedim umursamaz gibi davranarak,

- sence ben sevilmeyi hakketmiyomuyum diyince,

- ne alaka dedim , o ona bu tavırla konuşmama kırılıp

- neyse boşver Helin dedi ve tabağıyla oynmaya başladı, uzun uzun baktım ve ,

- tamam anlat düzgünce dinlicem dediğimde kafasını kaldırdı ve

- aramızda kalsa olur mu dediğinde , yüzüne salakmısın bakışı attım,

- ne zamandan beri birbirimizin söylediklerini başkasına söyler olduk Simge  dedim ve devam ettim,

- gerçi pardon oda yalandı dediğimde ,

- seninle tanışmak ilk başlarda arkadaş olmamız gerçek olmasada sonrasında gerçekti kimseye bana söylediklerini söylemedim dediğimde kafa mı salladım uzatmamak için.

- Demir diye biri vardı hatırlıyomusun dediğinde kafamı salladım

- evet bi ara çıkıyordunuz dedim,

- o zamanlar abim olduğunu bilmediğin için söylememiştim dedi ve devam etti,

- abimle arkadaşlar dediğinde ,

- esmer olan çocukmu uzun boylu dediğimde kafasını salladı

- sen nerden biliyosun dediğinde,

- eve gelmişti dedim , kafasını salladı,

- ee noldu ki dedim , yine gözleri dolmuştu

- biz onla hiç ayrılmadan devam ediyorduk ama şimdi abime saygısızlık yaptığını düşünüp ayrılmamız gerektiğini söyledi dediğinde ,

- şerefsiz piç dedm ,

- başta yanlış gelmeyip sonradan mı gelmiş dedim sinirle, oda dudağı büzmeye yakın , kafasını salladı ve yüzünü kapatıp hıçkırarak ağlamaya başladı. Yanına gidip sarılmak istiyordum ama bunu kendime yapamazdım, onun bu halini görünce gözlerim dolmuştu, kafamı başka tarafa çevirip sertçe yutkundum.

- bir erkek için ağlanır mı Simge dedim saçmalayarak,

- Helin canım çok yanıyor dedi ve kıpkırmızı yüzünü bana çevirdi.

- geçicek dedim ve devam ettim

- abinden gizlemeniz en başında yanlıştı zaten ama bu yüzdende ayrılınmaz, korkak mı bu çocuk eve geldiğinde hiç öyle durmuyordu. Dediğimde Simge kafasını salladı,

- Abime söylemek istedi ama ben hazır hissetmedim dediğinde , ağzımdan

- aptal diye bağırdım .