Sessizliğin Sesi (SEZON FİNALİ)

3.Bölüm:Silinemeyecek Bağlılıklar

Sinirle tekme atarak onu üstümden uzaklaştırdım."Dikkat et.Çünkü bundan sonra hep yenileceksin."dedim ve hızlıca kılıcımı hazırladım.

Aynı hırsla "İşte onu rüyanda görürsün orkide"dedi göz kırparak.Biran duraksadım.Orkide de nereden çıkmıştı şuan?Tam o sırada sırtımda bir acı duydum.

Bu anımdan yararlanarak kılıcımı alıp yere attı ve kollarımı arkamda birleştirerek kendine kenetledi."Sanırım yine ben kazandım."dedi.

Mr.Sam"Evet eğitim bitmiştir.Herkes kılıçları ve rakipleri bıraksın!"dedi.Aynı anda Dean sakince beni bıraktı.Hızla ona dönüp kollarımı göğsümde bağlayarak sinirli gözlerimi ona diktim.

Dudakları hafifçe kıvrıldı."Biliyor musun hiç değişmemişsin.Küçükken de sinirlendiğinde böyle bakardın."dedi.Anlam veremeyerek "Eskilerden bahsetmeyelim istersen.Çok da parlak zamanlar değildi hak verirsin ki."dedim

Keyifli yüzü kayboldu ve gözlerindeki parıltı söndü."Haklısın."dedi ve kılıcını sert birşekilde alıp yerine koydu.Hareketine anlam vermeye çalışarak ona baktım.

Sanki birşeye kırılmıştı.Ne olursa olsun o benim rakibimdi,onunla küçüklük anılarımı konuşup eğlenecek değildim.Eminim ki bunları benim zayıflıklarımı bulmak için yapıyordu.

Ben de kısa sürede üstümü değiştirdim ve odaya doğru yol aldım.

                                  💫
Ewan

(İlahi Bakış Açısı)
2 Gün Önce

Sarayda sessizlik hakimdi.Hizmetçiler neler olabileceğinin dedikosunu yapıyorlardı.İçlerinden biri 'Kral çok kızgın acaba ne yapacak?'diyordu.Ayak seslerini duymalarıyla hepsi sustu.

Hiçbirinin işlerinden kovulmaya niyeti yoktu.Kral "Ewan'ı çağırın!"diye bağırdı gür sesiyle.Ewan ayak seslerinden çağırılacağını zaten anlamıştı.

Nasıl bu kadar rahat olabiliyordu babası,nasıl?Nasıl bu kadar rahat annesinin anılarını bir kenara atabiliyordu?

Hizmetçi konuşmadan "Geliyorum"dedi mutlu sesiyle Ewan.Hep gülümserdi.Çünkü annesinin ölmeden önceki son cümlesi "Herzaman mutlu ol oğlum,benim için herzaman gülümse"idi.

Merdivenleri inerken neler olacağını tahmin ediyordu.Birazdan babası ile yüzleşmek zorunda kalacaktı ve bu onun için hiçte kolay olmayacaktı.

Aşağı indiğinde o kadın babasının koluna girmiş yanında duruyordu.Kral sinirle "Sonunda gelebildin."dedi.Ewan yorgun gözlerle babasına baktı sonra da yanındaki kadına "Ne konuşmak istiyorsun?"dedi.

"Bıktım senin annene yaptığın saygısızlıklardan buna ne zaman son vereceksin?!"dedi.Ewan güldü,"Yalnız o kadın benim annem değil.Benim annem bir yıl önce öldü baba,sen de hemen bu kadınla evlendin.Sanki hep bu anı bekliyormuş gibi!"dedi.

Hızlıca bir tokat attı öz öğluna kral."Yeter!Yetti bu saygısızlığın.Ben babandan önce kralınım senin.Saygılı olmayı öğrenemiyorsan bu yılki eğitime sen de gideceksin.Hem aklın başına gelir belki."dedi.

Ewan yanağındaki sızı ve ağzındaki kan tadı ile babasına döndü."İşte böyle devam et.Bu kadın için attığın bu tokatı asla unutmayacağım.Benim yokluğumda en sevdiğin oğlunla güzel vakit geçir olur mu?Çünkü inan bana bu benim için ödül."

Kadın üzülmüş rolü yaparak"Tatlım ona bu kadar sert davranmamalısın.Sakin ol."dedi.Kral ise oğluna "Bu anda bile seni düşünüyor sen ise nankörlük yapıyorsun.Yarın bu evden gidiyorsun hazırlan."dedi.