Bugün ki oyun güç oyunuydu ben Berna'yı,Nefise ise Damlacan'ı seçmişti.İlk önce Nefise'nin oyunu vardı.Karşı takımdan bir kişi diğer takımın sepetine basket atarak ağırlık koyuyordu.Oyun başladı.Ağırlıklar sepetlere konunmaya başlamıştı.
Nefise,Damla'ya göre daha ağırlık taşıyordu.Fakat onun o güçlü kolları sayesinde hiç zorlanmıyordu."O kollarında beni de taşısa fena olmaz aslında..."Ne düşünüyordum ben ya.Ben bunları düşünürken Nefise oyunu kazanmıştı ve benche geçmişti onun yanına oturdum.Aleyna:Helal olsun Nefise daha ağır taşımana rağmen kazandın.
Nefise:Kollarım güçlüdür benim.
Aleyna:Evet biliyorum.
Sıra benim oyunuma gelmişti.Ağırlıklar konmaya başlıyordu. Zorlanıyordum çünkü güçsüzdüm.Nefise'de bunu anlamış olacak ki bana destek vermeye başladı.
Nefise:O gidiyo biraz daha dayan güzelim hadi.
Nefise'nin bana güzelim demesiyle ellerim terlemeye başlamıştı fakat Berna benden önce bırakmıştı ve oyunu kazanmıştım. Nefise'nin yanına oturdum ve kulağına fısıldadım.
Aleyna:Nefise bir daha bana güzelim deme.
Nefise: Neden,panikliyor musun?
Aleyna:Evet.
Nefise:Ama güzelsin.Güzel olana güzel denir.
Nefise'nin dediği şeylerden sonra kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı.Nefise'de sırıtıyordu.
Oyun devam ediyordu.Son oyunda kaybetmiştik ve kazanan mavi takım olmuştu.Bizde barakaya dönüyorduk.Fakat Nefise yoktu. Nerde olduğuna bakmak için gittiğimde Berna ile konuştuğunu gördüm.Ne konuştuklarını merak ediyordum.Ama şuan bunun sırası değildi gittim ve Nefise'yi çağırdım.
Aleyna:Nefise gel hadi.
Nefise:Tamam.Berna görüşürüz güzelim.
Berna:Görüşürüz.
Nefise,Berna'ya güzelim demişti.Kalbime bir ağrı girse de belli etmemeye çalışıyordum.
Aleyna:Ne konuşuyordunuz?
Nefise:Önemli birşey değil ya boşver.
Aleyna:Tamam.
Cidden ne konuştuklarını merak ediyordum.Çünkü Nefise'nin sadece bana "güzelim" dediğini sanıyordum.Fakat öyle değilmiş.
Bana özel değilmiş.Adaya geldik ve ben dizlerimi çekmiş ve kafamı oraya gömüp tek başıma barakada oturuyordum diğerleri ateş yakmış konuşuyorlardı.Fakat birinin barakaya doğru ilerlediğini gördüm.
Gelen kişi Nefise'ydi benim yanıma geldi ve konuşmaya başladı.Nefise:Neden gelmiyorsun?
Aleyna:Diğerleri beni istemiyorlar biliyorsun.
Nefise:Ben istiyorum ama?
Bakışlarımı Nefise'nin yüzüne çevirdim ve konuşmaya başladım.
Aleyna:O zaman sadece ikimizin olduğu bir ortam lazım.
Nefise:O ortamı oluştururuz o zaman.
Nefise bugün bana ne derse desin yumuşayamıyordum.
Nefise:Neden mutsuzsun anlat bakalım.
Senin yüzünden desem Nefise benden uzaklaşır mıydı?
Aleyna:Berna'yı seviyor musun?
Nefise:Eveet bence çok tatlı bir kız.
Gözlerim dolmuştu ve tutamayıp ağlamaya başlamıştım.
Nefise:Aleyna noldu?
Aleyna:Ben...Ben,sadece bana güzelim diyosun sanmıştım.Senin için özel olduğumu sanmıştım.
Nefise gülümsedi ve bana sarıldı.
Nefise:Amacıma ulaşmışım desene.
Aleyna:Anlamadım?
Nefise:Seni kıskandırmaya çalışıyordum.Sen zaten benim için özelsin.
Nefise'ye baktım ve ciddi olduğunu gördüm.Gülümsedim ve ona daha çok sarıldım.
Nefise:Şimdi daha iyi misin güzelim?
Aleyna:Sen yanımda olduğun sürece her zaman.
Hikayeyi beğeniyor musunuz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alnef//Enemies to lovers
Fanfictionbirbirlerinden nefret eden aleyna ve nefise bir anda iyi anlaşmaya başlarlar