𝐋𝐢𝐥𝐚𝐜 𝐒𝐰𝐞𝐞𝐭 - ShinDeku

Meow :/ Moew?? Hrr?? MEOW!

~
Shinsou

Odaya girdikten sonra paltomu çıkarıp yatağa oturdum. Yorulmuştum doğrusu. Uzun zamandır böyle tempolu olmamıştı kafe, sınav haftası olduğundan öğrenciler ile doluydu. Fakat beni asıl yoran sebep bu değildi.

Asıl sebebin koskoca, iri ve yeşil ormanları hatırlatan gözleri vardı.

Doğrusu benimle uğraşmamıştı, sürekli konuşmaya veya sataşmaya da çalışmamıştı. Fakat varlığını öyle çok hissediyordum ki kafamı dağıtmak için gitmişken aslında onu daha fazla düşünürken bulmuştum kendimi.

Mesela birkaç kız ve erkeğin masasına gittiğini görmüştüm. Onlarla resim çekildiğini, gülüp sohbet ettiğini.. Yada Reno ile sürekli olarak bir şeylerden bahsettiğini. Telefonla uzun aramalar yaptığını, sıkılınca başka masalara katıldığını.. Fakat tüm bu zaman boyunca bana hiç bakmamıştı, bunu da gördüm.

Oysa kendime bile itiraf edemesem de gelmesini istemiştim.

Sadece benimle ilgilenmesini, ilk kez kafeye gelişindeki gibi zorla beni konuşturmaya çalışmasını..

Sanırım onun umrunda değildim.

Ve bu gerçek, göğsümde bir şeyler patlıyormuş gibi hissetmeme sebep oluyordu.

"Meow.."

Dönüp yatağında gerinmekte olan Melon'a baktım. Uzun ve güzel bir uyku çekmiş gibi huzurlu bir ifadesi vardı. Yatağından doğrulup küçük adımları ile bana yaklaştı. Genelde pek kucak seven bir kedi sayılmazdı ama ne zaman kötü hissetsem hep bunu sezmeyi başarıyordu.

Yine olduğu gibi.

Mırıldanarak bacaklarıma sürtündü. Kuyruğu tenimde dolaşıyordu. Hızla onu kucağıma alıp gülümsedim. "Ne oldu Melon? Benim için endişelendin mi?"

"Meow..!"

"Hahahha.. peki teşekkürler o halde."

"Meow?" Derin bir nefes aldım. Onun meraklı mavi gözlerine bakarken yalan söylemeyi sevmiyordum fakat doğruyu söyleyecek güç bende yoktu. "Çünkü.. yorgunum. Bu yüzden surat asıyorum. Başka bir sebebi yok."

"Hrrr!!"

"Hey hey! Tamam! Hemen pati atma," dedim onun patilerinden kaçınırken. "Bazen gerçekten siz kedilerin uzaylı olduğunu ve bizleri anladığını düşünüyorum."

"Meowww.."

Tekrar derin bir nefes aldım. "Pekala. Anlatıyorum.. surat asmamın asıl sebebi bir.. biri. Kısa bir süre önce gerçekten çok ama çok sinirimi bozan biriydi. Hâlâ da öyle gerçi-"

"Hrrr!! Hıssss!!"

"Tamam ya.. artık çok da sinir olmuyorum. Mutlu musun?"

"Meow."

"Neyse. O kişi bana bir süredir ilgisiz davrandığı için canım sıkıldı sadece. Endişelenecek bir şey yok. Eski halime dönerim ben. Biliyorsun beni.."

"M..meow.. :/"

"Bakma öyle."

"Mewww.."