Till My Heartaches End

Chapter 13- I'm Coming Home

Rence's POV

It's past 9 nang makarating ako ng bahay. My home for 3 years. Sa tuwing umuuwi ako dito, all I feel is emptiness and loneliness. Parang isang masamang panaginip ang tumira dito. At araw-araw kong hinihiling na sana isang araw magising ako na si Nikki ang kasama ko. But now, I feel different. This is my home now and my wife and my daughter are waiting for me inside.

"I'm home."I grab the flowers at isang box ng pizza that I bought on my way home saka ako pumasok ng bahay. Tahimik na ang bahay, siguro ay tulog na ang mag-ina ko. I smiled at the thought. All these years, ngayon ko lang nasabi ang "mag-ina ko". I checked my daughter's room room pero wala ang mga ito. Siguro ay nasa kwarto namin. Kasi nga hindi kami natutulog sa iisang kwarto ni Chelsea, madalas nitong itinatabi sa pagtulog ang anak namin. Pagpasok ko ng kwarto, hindi nga ako nagkamali, nandito nga mag-ina ko. Mahimbing na natutulog. My wife, she looks so tired. Siguro kakatulog lang nito. Hinawi ko ang buhok na nakatakip sa mukha nito. Siguro dahil sa pagod kaya hindi na nito namalayan na nakatulog siya. Pero nagising siya sa ginawa ko.

"Rence? Nandito kana pala. Kumain ka na ba? Ipaghahain kita."-Chelsea

"Wag na. Kumusta ang anak natin?"

Nagulat siya sa sinabi ko. Kasi hindi ko kailanman sinasabi iyun sa kanya noon. Ang gulat ay unti-unting napalitan ng saya.

"Napainom ko na ng gamot. Medyo sinisinat nalang. Sana bukas hindi na bumalik ang lagnat niya."-Chelsea

"Mahimbing na ba siya?"

"Oo. Pero mga madaling araw gigising yan para humingi ng dede."-Chelsea

I smiled. "Good. Halika, let's have our early midnight snack. I bought pizza."

She smiled. "Si-sige. Kukuha muna ako ng juice sa baba."

Dali-dali itong lumabas ng kwarto. Mamaya konti ay nagbalik na ito dala-dala ang isang tray na may lamang dalawang baso at isang pitsel ng orange juice. Nang ilapag nito ang tray sa maliit na mesa, napansin nito ang flowers na binili ko, tapos napalingon siya sa akin.

I felt awkward. "Erm, that's for you."Pagkasabi ko nun ay bigla niya akong niyakap. I hugged her back.

"Thank you Rence."Maluha-luha nitong sabi.

"Oh, halika na. Kain na tayo."

"O-okay."-Chelsea

****************************************************************************************
************************************************************************************************************************************

Months Later. . . . .

Someone's POV

Finally, I'm coming home. Can't wait to see her. I missed her so much. I've been waiting this moment for so long at kinakabahan talaga ako. I'm hoping she'd say YES. Oh God please.

**********************************************************************

Nikki's POV

Nagising ako sa ingay. Mula sa laptop ko pala, through skype tumatawag si mommy.
Actually, sila dalawa pala ni dad.

"Mom, dad! I missed you."

"Hi baby. Happy Birthday!"Sabay nitong sabi.

Nagulat ako. Oo nga pala, birthday ko pala ngayon.

"We're so sorry honey. Can't be home on your birthday but we promise will be home before this month ends."-Dad

"It's okay dad. I understand. Ang importante uuwi kayo, kahit hindi mismo ngayong araw na to."