Özel güçleri olan Darla .
Sevdiği kadın için kendini feda eden Drew.
İkilinin zamansız ayrılığı ve ortadan doğacak olan gerçek aşkın hikayesi.
-"Huzuru bazen yanında bulur insan, kızım. Benim huzurumda sensin ve tabiki baban. "
Elindeki oyuncak...
Duygularım esir olmuşum, hayalini beklerim. Susturdum bütün cıvıltısını baharın, Dalgalar köpürtmüyor artık kıyıyı. Duygularım sevgilim,karanlık olmalı hayatım. Esaretin duygularımda saklanmış ve ben duygularıma esir....
Huzurlu orman sesi ,kuşların civiltisi. Ve ben ormanda uyumayı o kadar özledimki, rüyalar karmaşık ve hep aynı şeyden ibaretti. Koruyucu geliyor ve beni mutlu eden şeyler dağılıyor. Beynimin içinde aynı kelimeler dönüyor...
-" Bir hayat aldın.. Bir hayat vereceksin.."
Bir anda irkilerek gözlerimi açdım. Başımı çevirip duvardaki saate baktım. Saat 06:25 gösteriyordu. Normalde eskiden gündüzleri uyur , geceleri çalışırdık. Ama yeni vücudum bu saatde kalkmaya alışık olmalı .
Tuhaf bir rüyaydı. Sanki bir şey için uyarıldım. Dünün yorgunluğu hala üstümdeydi . Ama ne olduğunu ve koruyucuların yangına tepkisini merak ediyorum bu yüzden kalkmam gerek.
İstemeyerek de olsa yavaş yavaş ayağa kalktım. Yatağımı toplayıb dolapdan bugun giyeceğim birşey aradım . Zevkime uyan bir iki şeyi alıp duş almaya gittim. Yarim saatlik duş keyfinden sonra ne giyeceğime karar vermeye başladım. Bir ,bir herşeyi denedim ve sonunda etek giymeye karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aslında buranın geleneği buydu. Evlenene kadar kızlar etek veya elbise giydiğinde dizden yada dizden kısa giyinir. Evlendikden sonra evli olduklarını belli eden dizden uzun yada yerden elbise ve etek giyerler.
Tabi ormanda bu kurala uymak zorunda kalmadım hiç . Artık burada yaşayacağım için yapmam gereken bir sürü sorumluluklarım olacak.
Yeni çıkan güneş ışıkları camdan içeri sızarken aynanın önünde kendime bakmayı bırakıp dışarı çıktım.
Saat erken olsada köy halkı ayaklanmıştı . Birileri çalışmaya gidiyor bazıları tarlaya. Koruyucularda devriye değişmeliydi bu saatde. Hiçkimsenin nerde yaşadığını bilmediğimden köyü dolaşmayı karar aldım. Yaz ayları yaklaşsada hava soğukdu ve yol boyu her taraf sis içindeydi. Alexi bulup onunla konuşmak istiyordum. Dün uyumadan çok düşündüm ve bir karar aldım. Onlar bende bir tuhaflık olduğunu hissetmeden önce ben bir bahane bulmalıydım. Ve herşeyi, Parlanın eski düzenini , arkaşlarını , aile akrabalarını üzmeden onlarla tanışmanın yolunu buldum. O geceden sonra hafıza kayfı yaşadığımı söyleyeceğim. Bu şekilde haraketlerim onlara tuhaf gelmez.
Bir süre öylece ilerledim beni görüp selam verenlere bende selam verdim. Koruyucu gibi giyinmiş iri yarı adam yanımdan geçince ondan sormaya karar verdim.
-" Pardon, bakarmısınız ? Alex nerde ?"
-" Günaydın . Bilmem ,koruyuculara sor." Dedi ve bana daha dikkatle baktı.
-" Ah Parla , sabahın erken saatinde neden Alexi arıyorsun?"
-" Onunla konuşmam gerek. Üzgünüm sizi koruyucu sandım. İsmimi nerden biliyorsunuz?"
