Kefaret. AME.1

Bölüm 9. Gizemli bitkiler.

.

Artık hep birlikte olmanın verdiği mutlulukla Veronikanın yanından ilerlemeye başladım. Austin ve Evan önden , Theo , Veronika ve ben arka taraftan köyün içinden eve doğru gidiyorduk.

Her zamanki özgüveniyle edalı yürüyen Theoya nazaran , Veronika etraftaki insanlardan çekindiği için yere bakarak yürüyordu. Onu çok iyi anlıyorum .

Uzun süre sadece dağlarda kendi kendine yaşadıkdan sonra birden bire insanlar içine karışmak kolay değildir.

Hiç konuşmadan yol boyu sessizce ilerledik. Eve vardığımızda Austin ne kadar yorgun olduğunu dile getirerek odasına dinlenmeye gitti. Onları mutfağa çağırarak ocağa çay yapmak için su koydum.

Onları fazla bekletmeden mutfağın kapısını kapatarak masaya oturdum. Hepsi sessizce önce benim konuşmamı bekliyordu.

-" Çok iyi iş başardınız. Şimdide dikkat çekmeden köylülere karışmanız lazım. "

-" Peki ne zaman çalışmaya başlayacağız?" Dedi Theo.

-" Gelir gelmez işe başlamak dikkatleri üzerimize çeker. Bence biraz beklemeliyiz. " dedi Veronika ona ters ters bakarak.

-" Aslında beklemenize gerek yok. Hepinizin belirli yönlerde güçleri var . Ayrıca köye boşuna gelmediniz, koruyucuların içinde olmamız gerek."

-" Haklısın . Yani Evan ve ben koruyucu gibimi olmak zorundayız? "

-" Evet, öyle."

-" Hem büyücü , hem de koruyucu nasıl olacağız?" Dedi Evan , bana ve Theoya şüpheli bakışlar atarak.

-" Yaşamak istiyorsanız, bir şekilde halletmeniz gerek."

-" Ben ne yapacağım peki ? Tüm gün evde oturup , şu huysuzun dönüşünü beklemem gerektiğini söyleme bana sakın." Dedi Veronika kaşlarını çatarak Theoya bakarken.

Her zamanki gibi ,şu an bile sebebsiz atışıyorlardı. Maksat kavga etmek olsun diye küçük laf atışmaları başlamıştı bile.
Her zaman kavga ederler sınırı aşmadan , ardınca hiç bir şey olmamış gibi güne devam ederlerdi. Onları böyle görmeyi o kadar özledim ki, isdem dışı gözlerim doldu.

-" O ne demek? Karım olduğunu unutdun galiba. Tabiki beni bekleyeceksin kapılarda. " Theo alay eder gibi sinsi bir şekilde sırıttı.

-" Karın falan değilim. Bu oyuna fazla kaptırdın galiba kendini..."

-" Bence sende alışsan iyi olur. Çünki artık hep yanımda olacaksın. Hatta yatak odamda bile ..." diyerek eliyle Veronikanın eline dokunan Theoya anında elini gere çekerek karnına yumruk attı.

-" Gerekmedikce bana dokunursan , kırarım ellerini !"

Midesini tutarak kıvranan Theo pes eder gibi ellerini yukarı kaldırdı.

-" Seninle evli gibi yaşamaktansa , ölümle yüz yüze dağlarda kalmayı tercih ederim. "

Tam Veronika yine cevap verecekken Evan ses tonunu yükselterek araya girdi.

-" Yeter. Çocuk gibi atışmayı bırakın. Saygınız nerede? Burada ciddi bir konuşma yapacağımız yerde yaptığınıza bakın. "

Saygıda asla kusur etmeyen Evan, onların bu çocukca hareketlerini sevmediği için hep benim yanımda dolanırdı eskiden.

Onun uyarısıyla ikiside utanarak bana baktı.

-" Ben çay getireyim. " diyerek ayağa kalktı Veronika.

-" Bir zahmet." Diyen Theoya gözlerimi devirdim. Hiç akıllanmayacak galiba.

Dün gece ormandan dönmeden Evana o tuhaf not defterini içindeki bitkileri araştırması için verdiğimi hatırlayınca ona baktım.