Merhabalar
Müsait olamadığım ve bilgisayar şuanlık bende olmadığı için çok fazla bölüm atamıyorum...
İyi okumalar
Hikayeme Rüzgar'ın ağzından devam edeceğim:D
"Burada... Ne işin var?" Gözleri korku doluydu.
Zilan... Ne sikim vardı da geldin buraya?
"Babam, babam ve ben..." CÜMLE KURSANA AMINA KOYDUĞUM.
"Baban... Öldü mü?" Kolundaki çantası yere düştü. Bunu umursamadan yanıma geldi ve oturdu.
"Evet." Diye kısa bir cevap verdim ve sustum. Ama aklım susmuyordu.
"Sen neden buradasın?" devam ettim.
"Ben?"
"Başka biri var mı?"
"Ben aslında... Yani pek de şey değil ama." Konuşamıyordu. Bakışlarımı ondan çekerken gülümsedim ve toprağa bakmaya başladım.
"Ya biliyor musun geliş sebebim çok saçma ben en iyisi gideyim zaten evde de işlerim vardı bu akşam annemler gelecek daha bulaşıkları yıkamadım evi bok götürüyor sen de babanın yanındasın zaten sizi de rahatsız etmeyeyim-" Tek nefeste üst üste cümleleriyle baş başa kaldım bir kaç saniye. Gülümsemem büyüyünce yüzünü buruşturdu ve gökyüzüne baktı.
"Çok konuşuyorum değil mi? Daha sonra görüşürüz." Tam kalkıp gidecekti ki engellemem gerektiğini fark ettim.
Beni kimse bilmezdi ama ben ona her şeyimi anlatmak istiyordum.
"Kalsan da olur. Kalmak istemezsen de anlarım."
Duraksadı. Arkasını döndü. İlk babamın mezar taşına sonra bana baktı.
"Ben yalnız kalmak istersin diye şey ettim."
"Burada yalnız kalmak pek tercihim değil." Omuzları düştü. Üzüldüğünü anlayabiliyordum.
Umarım bana acımamışsındır Zilan.
"Peki." diyerek tekrar yerine oturdu. Aramızda 10 cm kadar vardı.
"Baban... Şehit mi?" Mezarın kenarındaki Türk bayrağına bakıyordu.
"Evet."
"Başın sağolsun."
"Vatan sağolsun." diye klasik bir cevap verdim. Bu alışılagelmiş bir durumdu. Kanayan yaranın üstünü örtmek için kullanıldığını düşünmüşümdür hep.
Bakışlarındaki yoğun manayı ne kadar gizlemeye çalışsa da engelleyemiyordu. İçinde bir şeyler vardı, bunları göstermemeye çalışıyordu ama her zaman gafil avlıyordum onu.
"Aklından geçen soruları sormayı düşünüyor musun?"
"Ha- efendim?"
Ha-
Gülümsedim.
"Aklından bir şeyler geçiyor diyorum, merak ediyorsun."
"Yakalandım demek..." Utançla gözlerini kaçırdı ve benim dışımda her yeri izlemeye başladı.
"Hadi başla."
"Ama zaten..."
"Sorularını merak ediyorum."
"Of..."
"Bana acıyor musun?" Sorum ve açık sözlülüğüm karşısında gözleri kocaman açıldı. Kafasını bana çevirdi ve inkar edercesine salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimle Kal
Teen Fiction"Gerçekten mi?" "Ne?" "He?" "Afedersiniz ama size ne?" "Uzatsana saçlarını sen ya..." Evet, iki aptalın aşkı çok da normal olmayan bir yerde başlamıştı, iki kişinin yolları birleşmiş ve ne kadar ara sokaklara kaçsalar da günün sonunda yine birbirler...
