Bir süre ikimizde sessiz kaldık.
Söyleyecek çok şeyim vardı ama kendimi bir türlü serbest bırakıp konuşamıyordum.
Kısa bir süre sonra yönünü tamamen bana döndüğünü hissettim ama zümrütlerine bakmaya çekindim.
Onu ne kadar çok kırdığımı yeni yeni anl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💔 Taşlarda sopalarda asla Kıramaz kemiklerimi Fakat kelimler Öylesine kırdılar ki beni...
🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️🎞️
⏳⏳⏳
Tenefüs zilinin çalmasıyla başını masadan kaldırdı Asya.Bu günün onun için pekte iç açıcı geçtiği söylenemezdi zira dün gece oynanan galatasaray-Beşiktaş derbisini Beşiktaş galatasaraya son dakika verilen ve ona göre hiçte penaltıya benzemeyen bu pozisyonla kaybetmişti.Kafasını yan tarafında oturan Semih'e çevirdiğinde onun da kendisinden farksız olmadığını gördü.
Kantine inemeye karar verdi belki bu biraz kafasını dağıtırdı.
Semihin koluna dokundu yavaşça "kantine inicem gelmek isitiyor musun?"
Semih başını kaldırmadı sıradan "Bak sen keyfine benim gelesim yok"
"Ee sen bilirsin madem"Dedi Asya ve ayaklanıp sınıfın kapısına doğru ilerledi. Ancak kapının önünde durmuş sohbet eden Koray ve Yavuzdan dolayı geçemeyeceği için çekilmelerini bekledi.
Ancak Koray ve Yavuz onu takmadan konuşmaya devam edince."Çekilinde geçeyim"dedi
Koray ve Yavuz ikisi birden ona döndü.
İkisini de pek sevmezdi Asya çünkü ikisi de Asyayla çok dalga geçiyorlardı ve Korayın yüzüne yayılan aşağılayıcı gülüş yine aynı şeyin geleceğinin habercisiydi.
"Tek sorun bizim burda durmamız mı sence?"Dedi Koray alay eden bir sesle
"Biz çekilsekgeçebileceğinden emin misin?"
Asya biran için sessiz kaldı çünkü Koraya cevap vermek onun için yersizdi.Koray laftan anlayacak bir tip olmadığı için Asya bir şey demeden çıkmak için hareketlendiğinde Koray kolunu kapı pervazına koyunca olduğu yerde durdu Asya.Artık sinirlenmeye başlıyordu."Çek şu kolunu"Dedi sinirle
"Vaovvv bizim cips paketini çok sinirlendirdik galiba"Dedi Yavuz alay eden bir sesle
Asya tam bir şey söyleyecekken arka sıradan bir ses yükseldi.
"Çek o kolunu ordan yoksa ben gelirsem bir daha kalkamayacak o kol"
Herkes sesin geldiği tarafa baktı. Sesin sahibi ise o gerksizlerle göz teması gereksinimi bile duymadığı için başını sıradan kaldırmayan Semihten başkası değildi.
Korayın gözleride bir ateş parladı. Kolunu pervazdan çekip tam Semihe doğru hareketlenecekken kolunu Yavuz tuttu.
"Tamam abi bırak şunu.Daha yeni gittik müdürün yanına yeni bela bulmaya gerek yok her zamanki sarı kafa işte"
