Bir süre ikimizde sessiz kaldık.
Söyleyecek çok şeyim vardı ama kendimi bir türlü serbest bırakıp konuşamıyordum.
Kısa bir süre sonra yönünü tamamen bana döndüğünü hissettim ama zümrütlerine bakmaya çekindim.
Onu ne kadar çok kırdığımı yeni yeni anl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💔 Kibrit çakıyorsun karanlıkta badem çiçeklerini görmek için Ve mart denizlerinde tedirgin bir çift sarnıç gemisi gözlerin Bir iş açacaksın sen başımıza yangın mı olur artık, bahar mı?
Semih karanlık sorgu odasında kaç saattir oturduğunu bilmiyordu.Etrafında bakındı lakin etrafında önündeki demir masa ve tepesinden sarkan ışıktan başka hić bir şey yoktu.Sıkkın bir nefes verdi.
"Ulan nerden geldin başıma bela oldun anlamadım ki" dedi ve başını yanına çevirdiğinde duvarda bir aynanın olduğunu gördü.Acaba bu aynanın arkasında gerçekten filmlerdeki gibi onu izleyenler varmıydı? O bunu düşünürken karşısında duran kapı açıldı.
İçeriye elinde kağıttan bir zarfla orta boylu siyah saçlı keskin çene hatlı ve sert çehreli genç bir çocuk girdi.Yavaş adımlarla masaya ilerledi ve zarfı masaya bırakıp Semihin karşısında duran sandalyeyi usul usul çekti ancak bunu yapmasıyla iğrenç gıcırtılı bir ses odayı sararken arkadan bir kişi daha girdi odaya ve kapı kapandı.
Semihinse şuan tek odağı karşısında duran çocuktu.Çocuğun keskin kahve gözlerinde inanılmaz bir şekilde hiç bir duygudan eser yoktu sanki.
Çektiği sandalyeye otururdu ve elindeki zarfı masanın bir kenarına bıraktı.Onun bakışları da Semihteydi.
"Susadın mı?"Diye sordu sakin bir sesle
Semih karşındaki çocuktan çekmedi bakışlarını ve çocuğun yüzünü incelerken başını olumsuz anlamda salladı sadece.
"Keyfin bilir"Dedi çocuk ve cebinden bir sigare paketi çıkarttı.İçinden bir dal aldı ve dudaklarının arasına sıkıştırdı sigarayı.Oldukça sakin hareketlerle elini cebine attı tekrar ve bir kibrit kutusu çıkardı.Kibrit kutusunu açtı içinden bir tane aldı ve kibriti kutunun kenarına sürtüp yaktıktan sonra dudaklarının arasında bulunan sigarayı yaktı.Sigarayı dudaklarından indirmeden elindeki kibritin yanışını izledi sessizce.Kibrit yanıp eğilmeye başlarken yavaşça üfledi ve söndürdü kibriti.
Yanan kibriti masaya bırakırken Semihe döndü.
"Sen yapmadın." Dedi kendinden emin bir şekilde.
Semih sessiz kaldı zira karşınsındaki çocuğu çözememişti.Gece sorguya gelenler gibi değildi.Onların duygularını ve ne düşündüklerini gözlerinden yahut mimiklerinden okuyabilmişti ancak bu çocuğun ne düşündüğünü kestiremedi.
"Sen yapmadın orası kesin de kim yaptı işte onu sen söyluceksin.Tabi ömrünün gerisini dört duvar içinde geçirmek istemiyorsan" Dedi çocuk sigaradan çektiği derin nefesi serbest bırakırken.
Aralarında sigaranın dumanı dolmuşken Semih ne diyeceğini kestiremedi.Ne yapmalıydı sessiz mi kalmalıydı?Hayır ben yaptım deyip Asya'nın suçunu üstlenmeli miydi yoksa kandini işin içinden sıyırmalı mıydı?
