Bir süre ikimizde sessiz kaldık.
Söyleyecek çok şeyim vardı ama kendimi bir türlü serbest bırakıp konuşamıyordum.
Kısa bir süre sonra yönünü tamamen bana döndüğünü hissettim ama zümrütlerine bakmaya çekindim.
Onu ne kadar çok kırdığımı yeni yeni anl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💔 Beraber yıldızları sayalım bitince gidersin...
Bakışlarım önümdeki kapı ve kapının üzerindeki ledlerle kocaman yazılmış yazıya kaydı.
"WELCOME TO AMERİKA"
Evet şuan Amerikadaydım.
Bavulum bantın üzerinde bana doğru gelirken öylece bekledim.
6 SAAT ÖNCE
"Asya gitme" diye Semihin sesiyle donup kaldım olduğum yerde. İdrak edemedim ilk başta.
"Asya" diyen sesin gerçekten Semih'e ait olduğunu idrak ettiğimde yavaşça geri döndüm.
Ben geri dönerken o çoktan yanıma gelmişti. Ben ne diyeceğimi bilemezken o her ne söyleyecekse kendinden emin duruyordu.
Elime bir bilet tutuşturdu.
"Bir saat sonraki Amerika uçağının bileti elindeki. Bir yere gidelim konuşmam gereken şeyler var dinle sonra yine gitmek istersen bileti eline verdim karar senin ama önce dinle"dedi yumuşacık bir sesle
Hayır gidelim hemen şimdi. Beklemek saçma çok saçma . Yürü Asya durma sakın durma. Dedi bavulu çekiştirmeye çalışan liseli Asya.
Mantıklı olanda buydu.Belkide bir insanın normal şartlarda isteyebileceği her şeye sahiptim orda. Evse evim vardı, arabaysa arabam vardı, makam mevkiyse Amiraka'nın en büyük bankasında siber güvenlik departman müdürüydüm.Tamamdı işte mutlu olmak için daha ne lazımdı?
Ben de bilmiyordum çünkü bütün bunlar vardı ama ben yıllardır mutsuzdum. Belkide hep mantığımı dinlediğim içindi bunlar bilemedim. Zira o günde mantığım git demişti ben de gitmiştim peki ya kalbim ona sen ne istiyorsun diye sormamıştım bile belkide bu yüzden mutsuz olmuştum onu da bilemedim. Ama denemeye değerdi bir kez olsun kalbimi dinlemeye değerdi.
Bende öyle yaptım. Hayatımda ilk kez sonuçlarından korkmadan kalbim ne diyorsa onu yaptım zira şuan havalimanından çıkıp bir bankta oturmamızın başka bir izahı olamazdı.
Semih'e baktım zira ne diyeceğini merak ediyordum.
"Asya" dedi ama gerisi gelmedi. Yavaşça boğazını temizledi ve derin bir nefes alıp devam etti. "Biz seninle o geceden sonra konuşamadık hiç yani sen niye gittin ben bilmiyorum hâlâ."
"Nasıl bilmiyorsun ya?"
"Bilmiyorum ve hala da anlam veremiyorum. Niye gittin Asya?"
Cevap veremedim ilk başta ama yanağıma bir damla yaşın süzüldüğünü hissettim.
"Susma Asya konuş,konuşalım bu kez konuşmadan sessiz sedasız kopmayalım bir birimizden. Ben seni yeniden kaybetmek istemiyorum. Anlat ben bir şey yaptıysam özür dileyeyim gerekirse affettireyim kendimi ama bir kere daha gitme"
