Gizli Dünya

....YIL 2009....

Artık 9 yaşındayım ..

Babaannemin yanında kalmak çok iyi bir şey değil aslında , ailemle yaşamak isterdim , onlarla birlikte yemek yiyip , gezip tozmak .. Onlarla aynı evde kalmak ama ne yazık ki öyle bir şey yoktu. Ben babaannemle yaşıyordum onlar ise 3-4 mahalle yukarıdaki evde .

Ödevlerimi yapmakta zorlanıyordum , bir büyüğün yardımına ihtiyacım oluyordu .. Burdaki komşulara gidiyordum arada sırada yardım almak için , ya saçlarım.. Okula giderken hep havalı bir kız olmuşumdur annem hayattayken , saçlarımı en güzel şekilde yapardı her gün yeni bir modelle giderdim okula . Babaannemin evinde öyle bir fırsatım yoktu , ben saç yapmayı bilmiyordum babaannem de. O yüzden deliler gibi gider gelirdim okula...

Kim olsa mutsuz olur zaten böyle bir hayatı varken , annesi yok , babası diğer çocukları ve yeni eşi ile ayrı evde kızını yanına almıyor.. Hikayemizin mağduru Cansu.
Mutlu olmak varken mutsuzluğa mahkum olan , gülmresi gerekirken ağlamaya meilli olan.

Evet bugün okul vardı . Üzerimi giydim , kahvaltımı yaptım..

" Babaanne saçlarımı kim yapcak.!! " diye bağırdım sinirli bir şekilde

" Eee yapıver kendin geçen gün çarşıdan bir sürü toka aldık yap işte onlarla " dedi alay eder gibi..

İyi hoş çarşıdan her istediğimi alıyordu ama ben burda mutlu değildim.!
Geçen gün aldığımız tokaları taktım saçıma , nasıl olduysa artık...

Ayakkabılarımı giyip çantamı aldıktan sonra babaannemle evden çıktık , okula geldiğimizde babaannem " kantinden bir şey ister misin " diye sordu bende " olur çikolata istiyorum " dedim.. Babaannemde aldı.

" Cansuuuuuuu " diye bağırarak geldi Mısra

" Noldu " dedim merakla ve gülerek .. " Hiç ya gel oynayalım " dedi..

Biz Mısra ile oyin oynamak için gittiğimizde babaannem de eve doğru gidiyordu zaten..

.... BİRKAÇ AY SONRA ....

Babamlar İzmir den taşınmışlardı , ben yine Babaannemde .

Aklımı kaybetmiştim sanki , neden mi..?

" Babaanne bana nesquik yapsana " dedim , o da " tamam " diyip mutfağa gitti .. Arkasından gittim , gizlice . Acaba beni öldürmek için hap falan atıyor mu düşüncesi ile.

İşte bu yüzden .

Bu akşam babamlar gelicekti buraya..

Kapı çalmıştı ben açtım kapıyı , babamlar içeriye girdi.. Beni götürürler diye düşünmüştüm ama..

Bir kaç saat oturduktan sonra babamlar eve gitmek için kalktılar , kapıdan çıkarken bana bir telefon uzattı babam.

" Bak sana telefon aldım , artık bol bol konuşuruz " dedi .. Bu ne şimdi beni böyle mi kandırcak .?

" Ben burda kalmak istemiyorum artık.! sizinle yaşamak istiyorum " diye bağırdım.. Ben öyle bağırınca babam uzun süre bana baktı ve " anne bu telefon senin olsun o zaman , biz Cansu yu alıp gidelim " dedi..

Eşyalarımı hazırladım ve ailecek babaannemin evinden ayrıldık..