Baba kız okul bahçesinden çıkıp yürümeye başlarlar... ilerde annemiz oturuyordur yani SİNEM..
- Aa anne
"- Kızım " der gülümsemeye çalışarak
- Hayatım yürüyebilir misin ? Diye sordu babam..
- Halim yok
Bunun üzerine bir taksi çevirip babaannenin evine giderler ..
Tolga'nın dilinden
Eşimi böyle görmek beni gerçekten çok üzüyor,sonuçta kimse mutlu olmaz eşinin gözleri önünde erimesinden ama ne yazık ki elimden gelen hiçbir şey yok .Diye geçiriyordu adamcağız içinden.. Aslında doğru söylüyor kim mutlu olur eşinin gözleri önünde eriyip bitmesinden..?
Eve geldiğimizde Sinem'i koltuğa yatırdım,daha sonra odadan çıktım
- Baba,annem iyi olucak demi .?
Diye sorması kızımın beni büyük bir çökmeze sürükledi .. Ne diyeyim ki şimdi 8 yaşındaki çocuğuma
- Sen şimdi bunları düşünme fıstığım
Diyerek geçiştirdim Cansu'muu..
Cansu odadan çıkıp annesinin yanına gitti. Ben de daha fazla oyalanmadan yanlarına gittim..
Cansu'nun ağzından
Annemin gözleri çok tedirgin bakıyordu. " korkak,ümitsiz " niye böyle ki , bana hissettirmiyordu hiçbir şey , iyiymiş gibi davranıyordu ama belli oluyordu onunda korktuğu,sonuçta biz varız ortada yani çocukları .!
***
- Hadii herkes sofraya gelsin,yemek hazır
Diye seslenmişti babaannem
- Tamaam
Demeden duramam ben... Hemen sofraya koşturmuştuk,annem odada yiyordu kalkmakta zorluk çektiği için...... 2 AY SONRA ...
Annem hastaneye kaldırılmıştı aniden ve bir daha eve geri dönmedi , çünkü hastalığı iyice ilerlemişti mecburen orda kalmak zorundaydılar.. Ecrin ve Poyraz , onlar o kadar habersizler ki olaylardan yaşları küçük olduğu için pek fazla anlamıyorlar ...
Okula gitme zamanım gelmişti her zamanki gibi , okula gittim kös kös oturdum sınıfta .. Okulun bitmesi en sevdiğim şeydi , o kadar boş ve anlamsızdı kii okumak .
Eve gittiğimde birsürü òdevim vardı,anlayan kimsede yoktu evde , babam annemin yanında olduğu için mecburen salladım bende...***
Anneannem ve dedem gelmişti,onlar geldiğine göre annemin durumu iyi değildi..
Poyraz'ı , Ecrin'i vee tabiki de beni yanlarına aldılar ve hastaneye gittik...
Herkesi tanıyodum burdaki,hepsi annem için gelmişti BİLİYORUM.
Babamı hastane bahçesinde görünce sevindim ve koşarak yanına gittim .. Sımsıkı sarıldım ' Bırakma beni baba ' der gibi..
- Kızım
+ Babacımm
- Anneni ziyarete mi geldiniz ?
+ Evet
Babam elimden tuttu , Ecrin'i de kucağına aldı , tabii dedem de Poyraz'ı kucağına almıştı.. Hep birlikte hastanenin içine girdik, babam bir an için durdu ve
- siz biraz bahçede durun , ben yanınıza gelicem birazdan ve sizi Sinem'in yanına gòtürcem dedi dedeme..
O da başıyla babamı onayladı ve
- Hadi çocuklar gelin bakalım
dedi Ecrin ile bana. Bahçeye çıktık dedem Poyraz'ı bir banka oturtmaya çalıştı ve çocuğun ayağı araya sıkıştı .. Baya bi uğraştık çıkarmak için ve sonunda çıkarabildik. Dedem güldü ee tabi bizde güldük , Poyraz'ın ayağını ordan çıkarınca..
Bahçede ilerlemeye başladık ..
Bilin bakalım bu sefer noldu.??
Arkamı döndüm ve Ecrin yok , sesin geldiği tarafa doğru yöneldim ve Ecrin çukura düşmüş..
- Ablaaa ablaaa
Diye ağlıyodu
- Ssshh tamam ağlama çıkarcam şimdi
Dedim , dedemde yanımdaydı
- Tut elinden çıkar
diyodu...
Ellerini sıkıca tuttum ve yukarı çekmeye başladım ve nihayet çıkarmıştım,sıkıca sarıldı bana ve bende onu öptüm. Daha sonra elini tuttum yürümeye başladık...
Babam geliyordu ...
- İçeriye çocuk almıyorlar
Dedi babam
- Dur ya ben hallederim
Dedi dedem ve hastaneye girdi , bende yanlarındaydım... Kadın bir türlü izin vermedi girmeme .. Babam beni bahçeye çıkardı , ne kadar üzüldüğümü farketmişti..
- Fıstığım üzülme bu kadar sonra görürsün anneni
+ Amaa baba yaa
Dedim üzgünce.. Tam o sırada dedem geldi ve ;
- Cansu içeri girebilir , izin aldım
Dedi .. Süperdi bu.. Dedem kardeşlerimle bahçede beklemeye devam ediyordu,bizde babamla annemin bulunduğu odaya gittik..
- Gir bakalım Cansu
Dedi babam ve beni içeri soktu ..Odada bir sürü hasta vardı,hepsinin başında birer makina kalp atışlarını dinliyordu ... Annemi yanına yaklaştım..
+ Annecimm
- Kızım,nasılsın
+ İyiyim anne,sen..?
- Bende iyiyim bir tanem
Annemi öptüm yanağından,o da beni öptü.. Sonra odadan çıkardı babam beni ...Hiç kimse için kolay değildir annesini hastane odasında makinalara dayalı bir şekilde görmek.. Yaşınız kaç olursa olsun , acı çekersiniz annenizi öyle görünce , anne candır çünkü hatta candan da ötedir..
Siz olsanız annenizi öyle görünce neler hissederdiniz ??
Peki o görüşün son görüşünüz olduğunu bilmeseydiniz..?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizli Dünya
Literatura FemininaHerkes gömer içine bazı acılarını,acı büyük olsa da küçük olsa da. Vee herkes mutlaka bazı şeyleri saklar özel veya değil. *** Her insanın kalbinde bir boşluk vardır,deşildikçe kanayan,kanadıkça deşilen. ***