" දැන්ද යකො එන්නෙ , මොන මගුලෙද පැලවුනෙ තෝ"
ක්ලාස් එකට ගියා විතරයි මගෙ ගෑනි කෑගැහන්න ගත්තා , මූටත් නිකම් දැන් මාව නොදැක ඉන්න බෑ මගෙ ආදරේ වගෙ...
" කොස් ඇටයක් කියලා හිතුවද යකො පැළවෙන්න"
බෑග් එක ඩෙස් එක උඩට විසික් කරලා මන් කිව්වා , එහෙම්ම ජනේලෙ ඇරියා අම්මෝ ජීවන සුවඳ ...
" අඩෝ යෙහස් ඊයෙ අරැන් ගහගෙනලු බන්"
එෂාන් , රෙමාගෙ සුඩුමාත්තියා මුන් ඊයෙත් වැඩ පටන් අරන් ,රෙමාත් හරි එකියක්නම් තව කොල්ලෙක් තියන් ඉන්නෙ පුකේ අමාරැවටද? දෙක දෙක රන් කරන උන්ට අන්තිමට එකක්වත් නැති වෙන්න ඕනෙ ඕකුන්ට...
"මොකක්ද සීන් එක රෙමාගෙ එකද?"
"ඔව් ඔව් ඒකි තමයි"
මන් කිව්වෙ පිස්සු වුකන්නො මුන් ගෑනුන්ට මරාගන්නවා..
"එෂාන්ලටත් පිස්සු බන් මේකප් වැදිරියෙක් බෙදාගන්න බැරැව මරාගන්නවා පිස්සු යක්කු ,යමන් අනුවො කැන්ටිම පැත්තට ගිහින් වඩයක් කන්න"
මෙ මඟුල් අහලම දැන් මට එපාවෙලා , ඇයි යකො මුන් හැමදාම මරාගන්නවා..
" යමන් යමන් අද කවිඳු එන්නැ කිව්වා , උගෙ ආච්චි මැරිලා කිව්වා"
"ඌට එහෙනම් පට්ට හැපී ඇති , ආච්චි මැරෙනකම්නෙ බලන් හිටියෙ ,හවසට යමන් මලගෙදර පැත්තෙ"
පොර හිටියෙම උගෙ ආච්චි වලකජ්ජ ගහනකම් , මෑන්ට පට්ට සතුටු ඇති දැන්....
"ඔව් ඔව් යමන්"
අනූපම සත්සර කලුපහන
වයස අවුරැදු 19
උසස් පෙල විද්යා අංශය හදාරන ශිෂයෙක්
YOU ARE READING
පෙම්වන්තයෝ || TK NONFICTION
Non-Fiction"හරි නරකයි ඔහෙ මට ඉන්න දෙන්නැ ඉහි..ඉහි ,අනික මන් ඔහෙගෙ නමවත් දන්නෑ" යෙහස් බිම බලාගෙන කිව්වා.. "මගෙ නම විහංඟ , විහංඟ ප්රභාෂ්වර රත්නායක ....කවුරැහරි උබෙන් ඇහුවොත් කියපන් උබ විහංඟගෙ ස්ව්ටී කියලා!!! ,අනික දැන් ඉදන් තෝ මගෙ විතරයි !!!" විහංඟගෙ වියරැ ඇස්...