Zaczęłam żyć pełnią życia, kiedy dałeś mi nadzieję i umarłam w momencie, kiedy mnie odrzuciłeś. Wiem, że nadal coś do mnie czujesz, ale się tego wypierasz. Miłości się nie wybiera skarbie. To ona wybiera duszę, które chce ze sobą połączyć. Dlaczego wierzysz w te wszystkie kłamstwa, dlaczego już na początku mnie skreśliłeś? Nie chcę cię pytać kiedy będzie moja kolej, chce cię zapytać czy w ogóle będzie moja kolej. Czy będzie moja kolej na bycia panią twego serca? Jesteśmy jak słońce i księżyc. Niby tak blisko, lecz tak daleko. Nie ważne co byśmy robili i tak się nigdy nie połączymy, bo rolą słońca jest świecić, a księżyca- stać w jego cieniu. Chodź jesteśmy jak krzyk i cisza, to niestety nie możemy być razem. Bo nikt nigdy nie słyszał jak cisza krzyczy, ani jak krzyk milczy.
Siren>
CZYTASZ
Pamiętnik Nadziei I Smutków
Poesia❣︎"𝑯𝒆 𝒉𝒊𝒕 𝒎𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝒊 𝒇𝒆𝒍𝒕 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒂 𝒌𝒊𝒔𝒔." 𝙿𝚒𝚎𝚛𝚠𝚜𝚣𝚢 𝚝𝚘𝚖𝚒𝚔 𝚠𝚒𝚎𝚛𝚜𝚣𝚢 𝚣 𝚜𝚎𝚛𝚒𝚒 "𝚈𝚘𝚞𝚛 𝙲𝚘𝚖𝚏𝚘𝚛𝚝 𝙿𝚕𝚊𝚌𝚎"
