•İntizar• [bxb]

[26]- Kabin -

İyi okumalar..
---
Kartal°

Kapısını açtığım gibi gülerek bana dönmüş, " Ne?" Diye sormuştu hızla. Elimi kapıya yaslayıp, " Ne oldu?" Diye karşılık verince hemencecik, " Sen kapımı açtın!" Demişti hızla.

" Of bende bir şey oldu sandım."

" Daha ne olabilir?"

Gülerek yanağımdan makas almış, " Gir, arabaya gir öyle öpeceğim seni çabuk gir." Demişti sessiz sessiz. Gülerek bindiği gibi kapısını kapatmış, kendi koltuğuma geçip arabayı çalıştırmıştım.
Hemencecik yanağıma bıraktığı minik öpücüğün ardından camını indirip telefonunu açtı.

" Evet küçük bey, nereye gidiyoruz?"

" Dersim varmış. O yüzden önce okula sevgilim."

Başımı onaylarcasına sallarken hemencecik yolumuzu da belirlemiş olduğum için gaza basmıştım. Bir ay oluyor. O izin gününden bugüne değişen binlerce şey var. Yine de çoğunu içimde saklasam, kendime engel olamasam da birlikteydik.

Bunu sadece ikimiz biliyorken Sezen'e bile söylemeye cesaret edememiştim. En azından şimdilik sadece ikimiz bilecektik. Bunları düşünürken o da dersine girmeden önce notlarını okuyor, yapabildiği işlerini şimdiden hallediyordu.

Sadece yola odaklanmış, onunla konuşmadan arabayı sürmüştüm ki dikkatini dağıtmaya hiç niyetim yoktu.
Birkaç dakikanın sonunda araba okulun önünde durunca bana dönmüş, telefonunu cebine koyarken yüzüme yaklaşmıştı ki dudaklarına kısa bir öpücük bıraktım.

" Bekleyecek misin yoksa bir işin var mı?"

" Hayır güzelim, beklerim."

Başını onaylarcasına sallarken dudaklarını son kez dudaklarıma bastırıp çıktı. Ben geriye yaslanmış onun gitmesini beklerken sonunda kapıdan içeri girince telefonumu çıkardım.
Gelene kadar biraz uğraşıp vakit geçirmem gerekirdi.

Bu süre zarfında kısaca ilişkimizi anlatmak daha doğru olurdu aslında.
Gün içinde çok kez birlikte olduğumuz eski patron koruma ilişkisinin kapıları açılmış, şimdi daha sık birlikte olmaya başlamıştık. Fakat bu sefer sevgiliydik.
Sürekli birlikte bir yerlere gidip geliyor, evde de beraber takılıyorduk.
Korkularım yer yer kapılarımı zorlarken Rıza beyin bizden haberi yoktu.

Hâlâ sadece çok yakın iki arkadaş gibi görüyordu sanırım.
Bu yüzden sesini çıkarmıyor, aksine biz ne kadar yakın olsak o kadar seviniyordu.
Abi kardeş ilişkisi zannediyor yazık...
Bir bilse her gün oğlunun yatağımda uyandığını.

Bunları düşünürken gülmeden edemedim. Savaş zaten çok romantik bir adamdı. Gerçekten bunu onu sevmeye başlamadan önce de bana hissettiriyordu. Her günü özeldi onun için.
Bunun yanı sıra ne zaman yan yana gelsek bir sürü iltifat, bir sürü güzel söz söylerdi.
Benden iyiydi o , sevmeyi biliyordu.

Annemle de araları çok iyiyken bu bir ayda iki kez götürmüştüm onu evimize. Yine çok iyi anlaşıp mutlu olmuşlardı.
Bunun dışında birbirimize karşı da iyiydik. Aramızda en ufak bir sürtüşme bile olmamıştı. Sadece ilaç konusu bazen bizi gerse de özür dileyip içiyor, beni susturuyordu.

Günden güne daha da değişiyor, daha iyi bir insan oluyordu babasının deyimi ile.

Ona olan hislerimi fark ettiğim izin günlerinden bugüne geçen her dakika kıymetliydi. Bizim için.

Bunları düşünürken açılan kapıyı yeni yeni fark ediyordum ki oraya döndüm. Savaş gelip hemencecik yanıma oturmuş, " Oh bitti.." diyerek derin bir nefes almıştı.