Prom Queen

15.Bölüm:Mezarlık

Leya'dan

Yağız'ın anlattıkları aklımda bazı taşların oturmasını sağladı. Kilit ekranındaki kızın Alesya olduğunu öğrenmiştim. Yağız hala ağlıyordu.

"O günden sonra ben toparlayamadım Leya! Çok denedim, çok istedim toparlamayı ama yapamadım. Ailem iyice dağıldı. Babam evi terk etti, annem de başkası ile evlendi ben bir başıma kaldım koskocaman evde."

"Yağı-"

"Tam toparladım, bu düzene alıştım dedim birisi mesaj atmaya başladı. Ve her yerde bunları bulmaya başladım."

Cebinden bir sürü kağıttan yapılmış kelebek origami çıkarıp masaya koydu.

Bu kelebeklerden ben de yapabiliyordum. Babam öğretmişti bana.

"Alesya çok severdi bunlardan yapmayı..."

Elimi kolyeme atıp biraz onu tuttum. Babamla beraber almıştık. Anahtar kısmı ondaydı benimki de kilitli içine fotoğraf konulabilen kalp şeklinde bir kolyeydi. Açmayı denemiştik ama açamamıştık. Anahtar kilide bir türlü uymamıştı o yüzden içine koyduğum fotoğrafı bir daha çıkaramadım.

Anlattıklarını biraz sindirdikten sonra kalkıp Yağız'a sarıldım.

"Bir şey istiyor musun? Çıkışta bir yerlere gidebiliriz istersen."

"Mezarlığa gitsek olur mu?"

"Tabiki."

"Ben gidiyim artık."

"Peki. Bir şeye ihtiyacın olursa burdayım biliyorsun."

"Sağol."

Yağız yavaş adımlarla gitti. Yürümekte zorlanıyordu. Anlatmanın onun için çok yorucu olduğunu anlayabiliyordum.

Yağız gidince kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. Bir yandan da Yağız'ın dediklerini düşünüyordum. Neler yaşamış, neler görmüş. Kaç yaşında olursa olsun kimsenin böyle şeyler görmemesi lazım.

Çıkışta yanında olmam iyi olur. Sabahki krizini daha iyi anladım. Muhtemelen aklına yine kardeşi gelmişti. Baloya onla gitmeyi teklif edecektim. Hem yanında olmam iyi olurdu.

Ben düşünürken yanıma alt sınıflardan bi kız geldi. Adı sanırım Nazlı'ydı. Birkaç kez sohbet etmiştik ama çok bir samimiyetimiz yoktu.

"Selaaam!"

Bu kız neden bu kadar hayat dolu. Ablam nerden geliyo bu enerji bana da söyle, ben de bileyiiiğğm.

"Selam."

"Nasılsın?"

"İyi sen?"

Kız direkt Yağız'ın kalktığı sandalyeye oturdu.

"İyiyim ben de. Ben senden bir şey isticektim."

"Tabi iste."

"Ya ben şu sizin sınıftaki Yağız'dan sanırım biraz hoşlanıyorum. Sevgilisi falan var mı? Bizi konuşturabilir misin? Nasıl adım atacağımı bilmiyorum da."

NE!?!? BU KIZ CİDDİ DEĞİL DİMİ?

Yağız'ın yüz verceğini hiç sanmıyorum ama kızı da kırmak olmaz. Hem belki Yağız da seviyodur onu bilemem sonuçta. Denemekten zarar gelmez.

"Tabiki. Ama bugün olmaz."

"Niye?"

"Yağız bugün çok müsait değil. Yarın denerim ama."

"Tamam çoook sağolll. Cansın sen."

"Ne demek, sen de öylesin."

"Görüşürüüüüz."