30.Bölüm

44 4 6
                                    

.30.

***Kahverengilerin Ardında...***

Ali Egemen'den

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ali Egemen'den...

Birini son kez gördüğünü bilmiyorsun ya işte şuan gerçek anlamda ben öyleyim. Noyanlara gittiğimdeki temel anlaşmam iki tarafında yaptıklarından ders çıkartıp intikamlarını bitirmekti. Şu an intikam bitti iki tarafında acıları eşitlendi. Öyle düşünseler de ben öyle düşünmüyorum. Müge kaybettiği annesini tekrar kaybetti. Acıyı tanıyordu. Burcu ablam oğluyla uzaktan iletişim kuruyordu ama anında yanına gidebiliyordu. Az çok gidişini ben biliyordum. Şimdi tamamen kaybetmişti. Sevdiği adamı ve dostumuzu kaybetmiştik. Müge öndeydi. Eşitleme yapamayacağım. Buna benim asla gücüm yetmez. Yeğenimi bulmak için Mügeye gitmek aslında benim fikrimdi. Biz arar isek başımızda ağrırdı. Yeğenimi bulabilecek tek kişi Akmanlar daha doğrusu Mügeydi. Hiç bulunmaz dedikleri dosyaları bile bulup aşiretleri birbirine katmıştı. Korkulacak kadındı.
Kadınımdı.
Arada aklıma son gecemiz geliyor. İçimdeki öfkeyle canını yakmalarım kendime lanet ettiğim o dakikalara tekrar dönüyorum. Sakinleştiğimde her uzvunu tek tek öpüşüm. Vedam bile acı doluydu. Müge fark etmemişti bile. Onu şimdiden çok özledim. Her gece onun uyuyan suretini bakarak uyuyakalıyordum. Yıllarca uzaktan sevdim. Yakınlaştım. Hayatımın merkezine koymuştum. Hala hayatımın merkezindeydi. Uzaktan sevmeye devam edecektim. Feraha söylediklerimde aslında ciddi değildim ama bu onu benden nefret etmesi için bir sebep olacak gibiydi. Beni seviyormuş gibi yapmıyordu. Gerçek anlamda kalbinde yer etmiştim. İnsan sevmediği bir adamla sevişemezdi. Tüm kuytularında en zirveye ulaşmazdı. Sadece cinsel açıdan da değil benim yanımdayken onu yıllarca gözlemlediğim abisinin yanında Loya'nın yanında nasıl ise aynıydı. Gözlerinin içi gülüyordu. Ben eve geç gelsem bile beni terasta bekliyordu. Arada benim sözümden çıkıyordu. Araba muhabbetinde canımı çok sıkmıştı. Ama o gece Demiri öldürmeye gitmişti. Sonradan öğrenmiştim.

Katil ve acımasız bir kadına aşıktım. O bana aşık mıydı emin değilim ama aşık taklidi yaptı ise baya yetenekliydi.

An itibariyle İstanbul'daki evimdeydim. Ablamın ve Mügenin Midyat da oldukları için içim az da rahattı. Son bir haftadır Ablam dahil herkes benimle iletişime geçmeye çalışıyordu. Telefonumu kapatmıştım. Diğer telefonumla arada gelen mesaj sesiyle düşüncelerimden ayırılıyordum. Mutfaktan gelen tıkırtılarla oturduğum yerden kalktım. Son iki gündür düzenli olarak içtiğim viskimin bittiğini şuan fark ettim. Mutfağın girişine doğru ilerledim. İçerden gelen sese kulak kesildim. Mutfağa girdiğimde görmeyi beklediğim kişi aslında Mügeydi. Ama önceden beri benimle zaman geçirmek isteyen Bade vardı. Güzel kadındı. Yüzü, saçları, gülüşü huyu da güzeldi. Elinde maşayla ritim tutuyordu. Tavanın içinde olan balıkları pişirmeye dalmıştı.
'Bade.' diye yanına yaklaştım. Tezgahın üzerindeki salataya baktım. Güzel duruyordu.
'Ali Egemen korkuttun beni. Ne diye sessiz geliyorsun ya of.' elindeki maşayı bana doğru uzattı.
Gülümsedim. Mügeyle yaşamam gerek bütün anıları Badeyle yaşıyordum. Neden böyle bir hayatın içindeydim ki. Maşayı tezgaha bırakarak bana yaklaştı. Derin bir nefes aldım. Yapma gözünü seveyim Bade yapma şunu bana.
Elini yüzüme koydu ve burnumun dibime kadar girdi. Güzel kokuydu. Balık pişirse de tatlı meyve kokusu saçlarından geliyordu. Suratıma iyice yaklaştı. Burnunu burnuma sürdü. Dudaklarıma yaklaştı. Gözlerini kapattığını fark ettim. Olmamalıydı. Şuan değil. Sevdiğim Mügem vardı. Gençliğimin ve geleceğimdeki tek kadındı. O olmasa da onla ölecektim. Dudaklarıma değdi yumuşak dudakları. Alt dudağını hareket ettirdi ben şu dakika bitirmeliydim. Geri çekildim. Gözlerini hızla açtı ve boynuma ellerini koydu.
'Ali Egemen lütfen. Yanında artık boş bir insan gibi olmak istemiyorum. Senin geçmişte aşkından öldüğün kadın seni sevmedi. Evlendin evet seviştin ama seni sevmedi. Numara yaptı. Kuzeninin acısıyla intikam planları kurdu. Bana bak senin aşkında öleceğim. Ali Egemen seni çok seviyorum. Lütfen bana bize şans ver. 'dedi. Kendinden o kadar emindi ki geleceğinde olacağım diyordu.
'Bade onu sevdiğimi biliyorsun. İntikam olsa da olmasa da hala onu seviyorum. Anla beni senle ben olmamalıyız. Lütfen sadece arkadaşım ol. Seni sevemem. '
'Beni seveceğine eminim ben bir şans istiyorum. Ya da bir anlaşma yapalım senle.'
'Ne gibi bir anlaşma?' merak ettim açıkçası.
'Müge'yi unutman için benimle her yere gel. Beraber zaman geçirelim. İşlerimiz zaten bir kısmı ortak. Müge tamam senin ilk ve tek aşkın ama onun bu intikam oyunlarından sonra nasıl güvenip tekrar karşı karşıya gelebilirsin ki. Düşün hemen tamam deme ama beni tanı.'
'Bade senle olmayız.' dedim önceden de bunu ona defalarca söylemiştim. Yüzüme yaklaştı ve tekrar öptü beni.

PERDELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin