" ဒီေန႔ဘာလုပ္စရာရွိလဲ ရိပ္ "
" အမ္ မရွိပါဘူး ဘာလို႔လဲ "
" ညေနက် ညစာအတူစားရေအာင္ေလ ရတယ္မလား "
" ရပါတယ္ ငါ့အခန္းမွာစားရေအာင္ "
" အိုေခ "
လက္ကို အိုေကပုံစံေထာင္ျပၿပီး ထြက္သြားသည့္သက္မင္း။ ဒီေန႔ဇြဲရဲ႕နားရက္မလို႔ အားသည္။ မဟုတ္လွ်င္ အားခ်ိန္မရွိေပ။
" သား ဇြဲ "
" ဗ်ာ ဒယ္ဒီ "
" ခုတေလာအဆင္ေျပရဲ႕လား က်ဴတာဆရာနဲ႔ "
" ေျပပါတယ္ ဒယ္ဒီရဲ႕ "
" ေအးေျပရင္ၿပီးေရာ သူ႔ကိုလည္းဒယ္ဒီကအခ်ိန္ေပးလို႔ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ေျပာေပးဦး ဒီေန႔မလာဘူးလား "
" ဒီေန႔ ကြၽန္ေတာ့္နားရက္ေလ ဒါမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကိစၥေလးရွိလို႔ အျပင္သြားဦးမယ္ "
" အင္းအင္း ေစာေစာျပန္ခဲ့ "
အသက္မျပည့္ေသးေသာ္လည္း ဇြဲရဲ႕ပုံစံက ၁၉၊၂၀အ႐ြယ္ေလာက္ထင္ရသည္မို႔ ကားလိုင္စင္လုပ္ခြင့္ရထားသည္။ ကားျဖင့္ မိုးရိပ္၏တိုက္ခန္းသို႔ဦးတည္ကာ ေမာင္းႏွင္လိုက္သည္။
ေဒါက္...ေဒါက္...
" ရိပ္ ဘယ္သူလဲမသိဘူး "
" အာ သြားဖြင့္ေပးပါလား ငါလက္မအားလို႔ "
" ရတယ္ေလ "
မီးဖိုခန္းထဲတြင္ စားစရာအခ်ိဳ႕ကို ပန္းကန္ေတြျဖင့္ထည့္ေနရင္း လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ သက္မင္းကိုကိုက တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
" ဘယ္သူ... ဟင္ မင္းပါလား ဒီလိုဘာကိစၥရွိလို႔လဲ "
ဇြဲကိုျမင္သည္ႏွင့္ နည္းနည္းရွိန္သြားေပမဲ့ လာရင္းကိစၥကိုေမးမိေတာ့ ဒင္းကျပန္မေျဖဘဲ အခန္းထဲအတင္းဝင္ကာ မိုးရိပ္နားသြားေလသည္။
" မင္း!... ဘယ္လိုေရာက္လာျပန္တာလဲ "
" မင္းကဘာလဲ ဟိုေန႔ကတစ္ေယာက္ အခုတစ္ေယာက္ တစ္ရက္ကိုတစ္ေယာက္မင္းအခန္းကိုေခၚေနက်လား မဟုတ္လည္းဘာလို႔ငါ့ကိုလာမေခၚလဲ "
" မင္းမမိုက္႐ိုင္းနဲ႔ ငါတို႔က ညစာအတူစားမလို႔ "
" ယုံရမွာလား မွတ္ထား ငါက အဲ့ေကာက္ေတြထက္သာတယ္ဆိုတာ "
YOU ARE READING
A bad boy's love
Romance" ငါမင်းထက်ကြီးတယ်နော် ဇွဲခန့်မောင် " " အဲ့တော့ ထိုင်ကန်တော့ပေးရမှာလား "
