" ဘာလို႔ငါ့ကိုၾကည့္ေနတာလဲ စာကိုၾကည့္ေလ "
စာသင္ေပးေနရင္း ဇြဲတစ္ေယာက္စာအုပ္ကိုမၾကည့္ပါဘဲ ေမးေထာက္ကာ မိုးရိပ္၏မ်က္ႏွာကိုသာတစ္စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ ၿပဳံးေလသည္။
" အကိုကဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနမွေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကဘယ္လိုလုပ္ စာထဲစိတ္ေရာက္မွာလဲဗ် "
" အပိုေတြေျပာမေနနဲ႔ စာမလုပ္ခ်င္ရင္ ငါျပန္မယ္ "
" မဟုတ္ဘူးေလ စာလုပ္မယ္ဟုတ္ၿပီလား မျပန္ပါနဲ႔ဦး "
" ဒါျဖင့္စာကိုအာ႐ုံစိုက္ ေနာက္အပတ္ဆိုစာေမးပြဲေျဖရေတာ့မယ္ "
" စာေမးပြဲကအကို႔ေလာက္အေရးမႀကီးပါဘူးဗ်ာ "
" ေတာ္စမ္းပါ မင္းစာေမးပြဲမွာ အဆင့္၃ထဲဝင္ရင္ မင္းကိုအေျဖျပန္ေပးမယ္ "
" ဗ်ာ အကိုတကယ္ေျပာတာလား "
" တကယ္ မင္းသာရရင္ မင္းလိုခ်င္တဲ့အေျဖေပးမယ္ "
" ဟားးး ႀကိဳက္ၿပီဗ်ာ အေျဖေပးဖို႔သာျပင္ထားလိုက္ေတာ့ "
ထိုေန႔မွစ၍ ဇြဲတစ္ေယာက္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္းသိပ္မလည္ေတာ့ဘဲ စာဘဲလုပ္ေနေတာ့သည္။ အန္ကယ္ကပင္ မိုးရိပ္ကိုအံ့အားသင့္ကာ ေမးရေလာက္တဲ့ထိ ဇြဲကစာေတြႀကိဳးစားလာသည္။
" ဘာနဲ႔မ်ားခ်ဳပ္လိုက္တာလဲ သားရယ္ အန္ကယ့္သားခမ်ာ ေန႔ေန႔ညညစာေတြဘဲလုပ္ေနတာ "
" ဟုတ္ အဲ့ေလာက္လည္းမဟုတ္ပါဘူး သူ႔မွာႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ေလးရွိေနလို႔ေနမွာပါ "
" ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သားကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အန္ကယ္ေတာ့လူေ႐ြးမွန္ခဲ့ၿပီ သားရဲ႕ေစ့စပ္ပြဲကိစၥလည္းအဆင္ေျပေတာ့မယ္ထင္တယ္ "
" ဗ်ာ ေစ့စပ္ပြဲလား "
" ဟုတ္တယ္ေလ အန္ကယ့္သူငယ္ခ်င္းသမီးနဲ႔အန္ကယ့္သားကိုေစ့စပ္ေပးဖို႔ လြန္ခဲ့တဲ့၁၀ႏွစ္ေလာက္ထဲက လူႀကီးခ်င္းကတိေပးထားၾကတာေလ သားကအရမ္းဆိုးေတာ့ တစ္ဖက္မိန္းကေလးသေဘာမက်မွာစိုးရိမ္ေနတာ အခုေတာ့အဆင္ေျပေလာက္မယ္ထင္တယ္ သားေက်းဇူးေၾကာင့္ေပါ့ "
YOU ARE READING
A bad boy's love
Romance" ငါမင်းထက်ကြီးတယ်နော် ဇွဲခန့်မောင် " " အဲ့တော့ ထိုင်ကန်တော့ပေးရမှာလား "
