တစ္ႏွစ္ခန႔္ၾကာေသာ္....
" ဒီေန႔စာေမးပြဲေနာက္ဆုံးေန႔ ၿပီးရင္လြတ္လပ္ၿပီကြ ဟားဟား "
" ေပ်ာ္မေနနဲ႔ စာလုပ္ ငါေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ "
" အကိုကလည္း အားမရွိေတာ့ဘူး "
ႁပြတ္!!
" အခုရွိၿပီလား "
" ဟုတ္ကဲ့ဗ် ကြၽန္ေတာ္အားျပည့္သြားပါၿပီ ေနာက္တစ္ခါေလာက္ "
" အားျပည့္ၿပီဆို ေတာ္... "
ႁပြတ္!!!
" ငါမင္းရဲ႕ဆရာေနာ္ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံစမ္းပါ "
" ေလးစားေပးလို႔ ဘာရမွာလဲ "
" မင္းကဘာရခ်င္ေသးလို႔လဲ "
" အခ်စ္ "
" ဘာ!! "
" မဟုတ္ဘူးေလ ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတာရခ်င္တာ "
" ေျပာတာဘဲ "
" အခုေလ "
" ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ဟုတ္ၿပီလား စာလုပ္ေတာ့ "
" ဟုတ္ "
တကယ္ပါ အက်ိဳးအျမတ္မွမရရင္ စာမလုပ္ဘူးဆိုသည့္သေဘာ။ အၿမဲအသားယူခ်င္ေနတာဘဲ။
အခ်ိန္ျပည့္သည္ႏွင့္ စာေမးပြဲခန္းထဲဝင္ရသည္။ မိုးရိပ္ကေတာ့စာၾကည့္တိုက္မွာသာ စာအုပ္ေတြေလွ်ာက္ဖတ္ရင္း ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
စာေမးပြဲခ်ိန္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေျဖဆိုသူေတြေျပးထြက္ၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးအုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္သြားရသည္။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ကလူေတြဆို ေက်ာင္းၿပီးၿပီမို႔ ေအာ္ၾကသည္။ " ေနာက္ဆုံးေတာ့ၿပီးၿပီကြ " ဟူေသာအသံေတြအမ်ားအျပားျဖစ္သည္။
ထိုထဲမွ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ထြက္လာသည့္ဇြဲေၾကာင့္ လန႔္သြားရသည္။ ဘာလဲ မေျဖႏိုင္တာလား။
" အကို... "
" ဘာျဖစ္တာလဲ မေျဖႏိုင္ဘူးလား "
" ဟင့္... ေျဖႏိုင္တယ္လို႔ ေရးးးးး "
႐ုတ္ခ်ည္း ၿပဳံးသြားကာ မိုးရိပ္အားဖက္ထားေလသည္။
" အ႐ူးေကာင္ လန႔္သြားတာဘဲ ဂုဏ္ယူပါတယ္ "
" ေျဖေနတုန္းကဆို အကို႔အေၾကာင္းေတြးမိေနလို႔ေခါင္းထဲကမတရားထုတ္လိုက္ရတယ္ "
YOU ARE READING
A bad boy's love
Romance" ငါမင်းထက်ကြီးတယ်နော် ဇွဲခန့်မောင် " " အဲ့တော့ ထိုင်ကန်တော့ပေးရမှာလား "
