"Çıktım." Megumi elindeki hamilelik testi ile odadan çıktı ve minik aleti Nobara'ya uzattı. Nobara hemen aleti ters bir şekilde masanın üstüne koydu ve çocuğun ellerini tutarak onu oturmak için yatağın kenarına çekeledi."Kendini nasıl hissediyorsun? Mide bulantın falan var mı?" Nobara arkadaşının ellerini rahatlatmak amacıyla okşadı ama bu Megumi'yi hiç rahatlatmadı.
"Hayır, her zamanki gibiyim." Megumi sakinleşmek için derin bir nefes aldı. "Yani, olasılığı ne ki? Cidden hamile kalmamışımdır, değil mi? Hem hamile kalsam bile bebeğin Yuji'den olma ihtimali daha fazla. Onunla prezervatif kullanmadık hiç. Sukuna ile kullandık ama yırtıldı."
"Ama önce Sukuna ile yattın. Yani... Bilmiyorum, Megumi. Keşke bebek doğmadan babasını öğrenmemizin bir yolu olsaydı." Maalesef teknoloji ne kadar gelişmiş olsa da doğumdan önce ne bebeğin ikincil cinsiyeti ne de babası belirlenebiliyordu. Megumi bunun için tıp dünyasını uzun bir süre suçlayacak gibi hissediyordu.
"Belki de hamile değilimdir." Megumi başarısız bir umutla dileğini dillendirdi. Ama nedense... Hamile gibi hissediyordu. İçinde böyle bir his vardı. Ama belki de hamileliği ile alakalı bir kaç gündür kafası çok dolu olduğundan öyle hissediyor da olabilirdi.
"En azından testi yapmadan önce Yuji ile konuşsan daha iyi olmaz mıydı? Her gün bana seni soruyor. Eğer hamileysen... Bebeğin babası o da olabilir. Bunu bilmesi gerekir. Hem Sukuna sana destek çıkacağını söylememiş miydi? Yuji bebeği istemese bile Sukuna'nın desteği ile hamileliğin daha rahat geçer."
"Ya bebek Yuji'dense ve Yuji bebeği istemezse? Sukuna doğumdan sonra kendisine ait olmayan bir bebeğe destek çıkmaz. Nobara ben... Yalnız başıma çok zorluk çekerim. Üniversitemi dondurabilirim ama çalışmam da gerekir. Hem çalışıp hem bebeğe bakamam. Aileme hamile olduğumu söyleyemem. Babam beni kürtaja zorlar. Bebek doğduktan sonra da ne beni ne de bebeğimi kabullenirler."
"Peki... Kürtajı hiç düşündün mü?"
Megumi ellerini karnının üstüne yerleştirdi. "Ben... Yapamam. Benim can parçama kıyamam. Kendimi de asla affetmem."
"Ailemi biliyorsun, çok hoşgörülü insanlar. Bizimle kalabilirsin. Sana destek de oluruz. En kötü bebek doğduktan sonra sen çalışırken annem bebeğe bakacaktır. Seni seviyor, biliyorsun."
"Biliyorum ama... Kimseye yük olmak istemiyorum."
"Asla yük olmazsın, Megumi." Nobara gülümsedi ama Megumi yine de rahat edemedi. Daha hamile olup olmadığı bile kesin değilken çok ilerisini düşündüğünün farkındaydı ama beyninde dolaşan bir sürü ihtimal vardı.
Sukuna haklıydı. Megumi çok sorumsuzca davranıyordu. Yuji sanarak Sukuna ile yatmış, sabah duşta içindeki menileri umursamamış, prezervatif olmasa bile Yuji ile tekrar yatmıştı. Üstelik Yuji ile kavgasını da kafaya takarak ertesi gün hapı alması gerektiğini de unutmuştu ve kızışması gecikmişti. Bu sorumsuzluk ona hiç yakışmıyordu. Megumi her zaman sorumlu birisi olmuştu.
Dürüst olması gerekirse hayatındaki tüm sorumsuzluklar Ryoumen Sukuna ile tanıştığında başlamıştı. İyi de bunun için adamı suçlayabilir miydi?
"Çizgiler belli olmuş olmalı." Nobara destek olmak istercesine son kez Megumi'nin elini sıktı ve ayağa kalktı. "Ben bakarım."
"Ben bakacağım." Megumi arkadaşını durdurdu ve yatağa oturttu. "Hamileysem bir bebeğin sorumluluğunu alacağım. Testi kontrol etmek gibi bir işi bile başkasından bekleyemem."
"Birilerinden yardım almak kötü bir şey değil ki." Nobara arkadaşının kararını kabullendi ve heyecanla yerinde kıpraştı. "Peki, bak hadi."
Megumi titreyen elleri ile ters çevrilmiş testi tuttu ama kendisinde çevirecek gücü bulamadı. Hayatı komple değişebilirdi. Babasının kim olduğunu bile bilmediği bir çocuğu dokuz ay karnında taşıyacak, belki sevgilisinden ayrılacak, belki ailesi tarafından reddedilecek, belki de yalnız bir anne olarak zorluklar içinde bebeğini büyütmek zorunda kalacaktı.
Yuji'nin bu olasılıktan haberi bile yoktu ama Sukuna'nın vardı. Alfanın belki yerine getirmeyeceği ihtiyaçlarını karşılama vaadi bile Megumi'yi rahatlatıyordı. En azından hamileyken evden yapabileceği bir iş bulabilir, belki ucuz bir bakıcı tutarak ya da Nobara'nın annesine emanet ederek üniversitesini bile bitirebilirdi. Henüz 21 yaşındaydı, önünde uzun bir hayat vardı. Belki bu hayatı bebeği ile daha güzel bile olabilirdi.
Megumi kendisini pozitif düşünmeye zorlayarak testi ters çevirdi ve sonucu gördü.
Çift çizgi.
Megumi hamileydi.
"Hamileyim." Diye mırıldandı ve Nobara'ya döndü. "Nobara ben... Hamileyim."
Kız ayağa kalktı ve Megumi'ye sarıldı. Megumi göz yaşları firar etmişken kolalrı arasındaki betaya sıkıca sarıldı. "Hamileyim." Diye tekrar etti.
Megumi hamileydi.
Babasının kim olduğunu bilmediği bir çocuğa hamileydi.
"Bunu Yuji'ye söylemeliyiz. Bebeğin babası o da olabilir."
"Evet... Yuji de olabilir..." Megumi elini karnına götürerek okşadı. Orada bir bebek vardı. Megumi'nin kanını, canını taşıyan bir bebek vardı. Megumi anne olacaktı. Belki Yuji'de bebeğin babası olacaktı?
"Hadi, onunla konuşmaya gidelim. Bu küslüğünüz fazla uzadı."
"Gidelim." Megumi ceketini üstüne geçirdi ve arkadaşının hazırlanmasını izledi.
Megumi ağlamasını Yuji'nin kapısının önüne gidene kadar durduramadı çünkü Megumi hamileydi.
Eminim ki kimse tahmin etmemistir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Yuji /itafushisuku
FanfictionMegumi sevgilisini affedecekti. Eğer barda sevgilisine tıpatıp benzeyen birisiyle yatmasaydı her şey daha kolay olabilirdi. İtadori Yuji x Fushiguro Megumi x Ryoumen Sukuna (Omegaverse!)+(Smut!)+(İtaFushiSuku!)+(İtaFushiSmut!)+(SukuFushiSmut!)+(Omeg...