HASTANE

1.1K 56 31
                                    


Ona birşey oldu?"tüm gözler ona döndü.
"Ne?"kapının altından gelen kanla bakışları yere döndü Sinan'ın.
"KAN!"yerdeki kanı gören bora nefes alamadığını hissetti.
"İZEM!"
"Açılın"ve kapıya tekme attı. Bir, iki, üç , dört ve kapı duvara doğru çarparak açıldı.
Adallar gördükleri görüntü karşısında adeta put kesildiler. Renkleri attı. Ve bir fısıltı duyuldu.
"Kardeşim-"Cüneytin sessiz fısıltısı odanın içine adeta bir bomba gibi düştü.
"İZEM!"
"KIZIM"
"KARDEŞİM!"aynı anda bağırışlar yükseldi.

Kız en sonunda aklından geçeni yapmış, bileklerini kesmişti. Şeytan istediğini almış, bir kızın daha ruhu bedeninden çekilirken bir fısıltı duyulmuştu.
"Özür dilerim 17 yaşım-"
Kız acı dolu ama sessiz bir karanlığa bıraktı ruhunu. Damarlarından sızan kan ona acı vermiyordu artık.

Bora üstündeki ceketi çıkarıp kardeşinin hiç durmadan kanayan bileklerine tampon yaptı, kardeşini kucağına aldı ve bahçeye çıktı. Adalların hepsi arkasından ağlayarak geliyordu.
"ARABAA!!"
"Hemen abi"araba önlerinde durunca bora koltuğa oturup izemi de kucağına aldı.
Kızın teni sararmaya başlamıştı. Elini alnına koydu teni buz gibiydi.
"DAHA HIZLI SÜR ARABAYI ATAKAN"
"Dayan kardeşim, bu sefer dayan"

Kızın durmak bilmeden akan kanı onu zayıflatıyordu.
"Abi nabzına bak."Bora nabzına baktı.
Ağlayarak cevap verdi.
"Atakan dayanamıyor, yetiştir onu."
"NE!"
"Nabzı zayıflamış Atakan, çok kan kaybetti. Hızlı git yalvarırım." Atakan gaza daha çok yüklendi. 5 dakika sonra hastanenin önünde onları bekleyen bir doktor ordusu ile karşılaştılar. Bora hızla arabadan indi ve kız kardeşini sedyeye yatırdı. Tam o sırada bahçede tiz bir fren sesi duyuldu. Arabadan ağlayarak Burçin hanım ve diğerleri indi. Babaları resmen çökmüştü, Cüneyt bile ağlıyordu. Kardeşleri sedyeyle götürülürken Atakanda doktorlara yardımcı oluyordu.
"Bileklerini kesmiş yaklaşık 15-20 dakika önce, tampon yaptık ama nabzı yavaş. 17 yaşında. Kan grubunu bilmiyoruz."tam o sırada biraz ileride ki mehmeti gördüler.
"Atakan ne oldu?"
"İzem-" ama devam edemedi.
"NE! NE OLDU İZEME? KONUŞSANA ATAKAN!" yakalarına yapıştı Atakan'ın.
"Kriz geçirdi önce, sakinleşince odasına yatırdık. Aşağı indik. Sonra-"dedi ağlayarak Atakan.
"NE SONRA LAN KONUŞSANA!" diye bağırdı.
"Sonra yukarıdan bir ses geldi. Odasına çıktık. KAPI KİLİTLİYDİ LAN YETİŞEMEDİK, BİLEKLERİNİ KESMİŞ-" cümlesini bitiremeden Mehmet Atakan'ın suratına bir yumruk attı.
"NE DEDİNİZ LAN KIZA? GERİZEKALI HERİFLER! HE NE DEDİNİZ DE ESKİLERİ HATIRLATTINIZ LAN APTALLAR!"
"Ne! Ne eskisi? Ne yaşadı lan bu kız?"diye sordu Bora bir hışımla.
"KES LAN BİR DE KONUŞMA. O KIZ HASTANEDEN ÇIKSIN O ZAMAN BAKIN BIRAKIYOR MUYUM BEN ONU O EVDE."
"Ne saçmalıyorsun lan sen. Kimin kardeşini kimin evinden alıyorsun."dedi bora mehmeti yakalarından tutup.
"Kes lan konuşma. Şimdi söyle İzem nerede?"
"Mehmet git kurtar onu. Acile götürdüler."Mehmet koşarak acil müdahale odasına gitti.
Bora ve Levent beyde Burçin hanımın koluna girip hastaneye girdiler. Danışmanın önünde durunca Atakan önce davrandı.
"Sinem, az önce acile bir vaka geldi. Son durumu ne bi bakar mısın?"
"Hemen hocam, hastanın adı neydi?"
"İzem Adal" şaşkınlıkla kafasını kaldırdı Sinem. Sonra geri bilgisayara döndü.
"Hocam böyle bir hastamız yok."
"Iıı o zaman İzem Özbay'a bak."onaylayıp tekrardan bilgisayara döndü. Ve memnuniyetle gülümsedi.
"İzem Özbay adında bir hastamız var hocam. Zaten kayıtlıymış. Şuan ameliyathanede olması gerekiyor. Vakaya Mehmet Hocam ve Kerim Hocam bakıyormuş." Kayıtlı olması tuhaftı. Demekki daha önce hastaneye gelmişti. Atakan bu konuyu daha sonra araştırması gerektiğini aklının bi köşesine yazdı.
"Ameliyathane no kaç peki?"
"Bir dakika, 9 nolu ameliyathane hazırlanmış hocam."
"Tamam Sinem sağol."

"Baba bu taraftan" hızlı adımlarla ameliyathane girişinin olduğu kata indi Adallar.
Burçin Hanım durmadan ağlıyor, Sinan onu durdurmaya çalışıyor, Bora ilk defa bu kadar çaresiz hissediyordu. Atakan ameliyatı izlemek için doktor kimliğine bürünmüş ve yanlarından ayrılmıştı. Levent Beyde ortalıkta gözükmüyordu.
Cüneyt'in aklında ise tek bir şey vardı;
-Benim yüzümden mi intihara teşebbüs etti?"

AkrepHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin